شيوههاي رقابت انتخاباتي كانديداهاي مختلف ميتواند ملاك مناسبي براي شناخت آنان باشد. وقتي اين شيوههاي رقابتي را مطابق فرمايشات رهبر معظم انقلاب بشناسيم، شيوه عملي هر كانديدا ميتواند علاوه بر كمك به شناخت اخلاق و منش وي، در راستاي شناخت ميزان ولايتمداري وي نيز كمك كند. اين گزارش بخش دوم گزارشي است كه روز گذشته در همين صفحه و با موضوع بايدهاي يك رقابت سالم انتخاباتي منتشر شد. اينك نبايدهاي يك رقابت سالم را از ديدگاه رهبر معظم انقلاب بررسي ميكنيم.
اثبات خود را در نفي ديگران نبينيم تبليغات انتخاباتي فرصتي است در آخرين روزهاي منتهي به روز برگزاري انتخابات كه در اختيار هر كانديداها قرار ميگيرد تا خود را بهتر و بيشتر به مردم معرفي كنند و آنچه ميگويند كمكي به مردم در راستاي شناخت كانديداي اصلح باشد. در واقع اين فرصت در اختيار كانديداها و ستادهايشان قرار ميگيرد تا خود و برنامه هايشان را به مردم اثبات كنند. اما همواره ديده شده كه بسياري از كانديداها و ستادهايشان به جاي اثبات خود و انجام كار ايجابي به نفي ديگران و انجام كار سلبي مبادرت ميورزند؛ امري كه نه منطقي پشت آن هست و نه وقتي پاي غيبت و دروغ و تهمت و بدگوييهاي مغرضانه را وسط ميآورد، جايي براي اطمينان شرعي باقي ميگذارد.
هواداران كانديداها نيز قرار است از محسنات و خوبيهاي كانديداي خود بگويند؛ نه اينكه مدام معايب حق و ناحق رقباي سياسي را گوشزد كنند و علاقهمندي خود به كانديدايشان را از مسير بدگويي رقبا به اثبات برسانند! اين روش همان روش تخريبي هست كه نه قانوني است و نه شرعي و طبيعتاً مورد مخالفت رهبري نيز هست. رهبري در اين زمينه ميفرمايند: «رقابت اين نيست كه كسى اثبات خود را متوقف بر نفى ديگرى بداند. » و در جاي ديگري به طور جد درخواست ميكنند: «من به طور جد از همه كسانى كه نسبت به نامزدهاى مختلف علاقهمندىاى دارند، درخواست ميكنم، اصرار ميكنم كه اين علاقهمندى خودتان را از راه تخريب ديگران، اهانت به ديگران، متهم كردن ديگران نشان ندهيد. هرچه ميخواهيد، از نامزد مورد علاقه خودتان تمجيد كنيد، تعريف كنيد اما ديگران را تخريب نكنيد. اين علامت بدى است.»
خرج از بيتالمال و اسراف نشود تبليغات انتخابات، برگزاري همايشهاي انتخاباتي و چاپ بروشور و عكس و ساخت فيلم و. . . همگي طبيعتاً هزينههايي دارد كه با دخلهاي معمول نميسازد و لازم است كه اين هزينه بالا از جايي تأمين شود. دو نكته در مورد هزينههاي انتخاباتي اغلب مورد تذكر قرار ميگيرد و بسياري مواقع هم مورد غفلت قرار ميگيرد؛ اول آنكه استفاده از اموال دولتي در تبليغات انتخابات شرعاً حرام و نيز تخلف قانوني محسوب ميشود. استفاده از اموال بيتالمال هم هميشه اينگونه نيست كه كسي برود در خزانه كشور را باز كند؛ شمشهاي طلا را بردارد و براي ستاد انتخاباتياش هزينه كند! همين كه يك روزنامه دولتي از كانديداي مشخصي حمايت كند، همين كه يك سالن وابسته به هر يك از نهادهاي حكومت، رايگان در اختيار همايشي انتخاباتي قرار بگيرد يا يك ستاد انتخاباتي از رانتي حكومتي بهره بگيرد، نوعي استفاده از بيت المال است. دوم آنكه حتي هنگام استفاده از اموال شخصي براي تبليغات انتخابات بايد توجه داشت كه اسرافي صورت نگيرد. قرار نيست تمام شهر با عكس كانديداي مورد نظر ما كاغذديواري شود و كف پوش! برخي هم اساساً پول خرج ميكنند كه رأي بياورند با همايشهاي پر خرج و بريز و بپاشهاي آنچناني كه اولين اثرش هم دلزده كردن مردم از انتخابات و شخص كانديداها هست كه به جاي هر روال منطقي و مناسب شأن يك كانديداي انتخاباتي، ميكوشد همچون اقلام مصرفي و پيامهاي بازرگاني صداوسيما خودش را به مردم ارائه كند!
رهبري در اين زمينه ميفرمايند: «همه دقّت داشته باشند كه درست حركت كنند. كار غيرقانونى نكنند؛ كار غيراخلاقى نكنند؛ سوءاستفاده نشود؛ از بيتالمال صرف و خرج نشود. . . » يا در جاي ديگري: «در اين تبليغات، خرج و اسراف هم نشود. بنده گمان مىكنم اگر كسى براى خدا از اسراف در تبليغات و كارهاى ناباب اجتناب كرد، خداى متعال به او كمك خواهد كرد و او را در مقصودى كه دارد، موفّق خواهد گرداند.»
وجهه و ذهنيت مردم تخريب نشود
طبيعتاً كسي كه قرار است وارد عرصه انتخابات شود، كاستيهايي را در مديريت فعلي و گذشته ديده كه آماده حضور در اين عرصه شده است و ناگزير در بيان دلايل خويش اين كاستيها را بيان كرده و برنامههاي خود را مطرح ميكند. اما بيان اين كاستيها و تبيين برنامههاي خود نبايد منجر به تخريب كشور و نظام و ذهنيت مردم شود و نبايد همه دستاوردهاي گذشته را زير سؤال ببرد. نبايد سؤالات و شبهههاي بيجواب براي مردم ايجاد كرد و آنها را از كليت نظام دلزده و دلسرد كرد.
رهبري در اين زمينه ميفرمايند: «گروههاى مختلف، جناحهاى مختلف، سياستها و جهتگيريهاى مختلف، در مقابله با دشمن، بايد با هم باشند و كارى نكنند كه دشمن سوء استفاده كند. اختلاف سياسى مانعى ندارد؛ اختلاف نظر مانعى ندارد؛ مبارزات انتخاباتى به شكل سالم، مانعى ندارد؛ اما خراب كردن يكديگر، خراب كردن چهره كشور اشكال دارد. » و در جاي ديگري تأكيد ميكنند كه: «خراب كردن ذهن مردم و چهره مسئولان دلسوز، اشكال دارد. ايجاد سؤال و ابهام در ذهن مردم، اشكال دارد. با وحدت و يكپارچگى، «كأنهم بنيان مرصوص»، مثل يك دژ پولادين، در مقابل دشمن بايستيد.»