فتنه 88 را مي‌توان يكي از نقاط عطف تاريخ انقلاب اسلامي دانست كه هرچند با وقايع تلخ و ناگواري همراه بود، اما تجربه‌اي درس‌آموز و گران‌سنگ را در اختيار ملت ايران نهاد. اين پيچيده‌ترين و عميق‌ترين چالش انقلاب، سنگ محك و عيار مناسبي براي سنجش نخبگان و خواص ايران بود.
اكنون كه پنج سال از وقوع فتنه مي‌گذرد و ديگر فتنه‌گران براي هميشه به موزه تاريخ سپرده‌شده‌اند، مي‌توان دورنمايي دقيق‌تر و به دور از احساس از اين رويداد داشت. بااين‌حال برخي اصرار دارند كه كم‌وبيش اين حادثه مهم و مقطع سرنوشت‌ساز از عمر نظام اسلامي به فراموشي سپرده و كمتر درباره آن بحث شود. در خصوص چرايي اصرار اينان براي «منسي» شدن فتنه چند احتمال وجود دارد: نخست آنكه برخي از افراد، به خصوص نخبگان سياسي در اين آزمون تاريخي، كارنامه‌اي غيرقابل‌قبول و حتي مردود دارند و طرح مكرر اين موضوع يادآور اين لكه ننگ براي آنها است. ثانياً دشمنان و بدخواهان ملت ايران كه سناريوي فتنه 88 را شكست‌خورده يافته‌اند و البته هنوز از طرح‌هاي شيطاني خود نااميد نيستند، مايلند با فرافكني و تغافل زمينه را براي فتنه‌هاي آينده مهيا سازند.
البته در كنار اينها ممكن است باشند معدود كساني كه رغم اينكه در طول پنج سال اخير بسياري از غبارهاي فتنه كنار رفته و آفتاب حقيقت پديدار گشته، هنوز فهم دقيقي از واقعيت ماجرا پيدا نكرده و مسئله را سطحي تلقي مي‌كنند. اينان به دليل ضعف در تحليل و تحت تأثير قرار گرفتن القائات افراد بي‌بصيرت و عوامل دشمن، دركي بسيار نازل و كاريكاتوري از فتنه 88 پيدا كرده‌اند و گمان مي‌كنند براي مثال فتنه‌اي كه هشت ماه خنثي‌سازي و مهار آن به طول انجاميد در اثر يك سوءتفاهم و اظهارات نامزدها در مناظره 13 خرداد 1388 شكل‌گرفته است. اينان با بستن چشم خود بر عوامل تأثيرگذار خارجي و حتي اذعان سران نظام سلطه در حمايت از فتنه‌گران، حب و بغض‌هاي خود از مسئولان وقت اجرايي را پايه تحليل سياسي خويش قرار داده‌اند.
البته نگارنده معتقد است نبايد اميدي به هدايت كساني داشت كه پس از گذشت بيش از پنج سال در كسوت نخبگان سياسي اجتماعي هنوز در الفباي تحليل سياسي و بصيرت ناتوان هستند و در طول قرون و اعصار و خصوصاً در زمان حيات طيبه ائمه اطهار نيز كم نبوده‌اند چنين افرادي كه با بي‌بصيرتي خود براي دشمنان اسلام فرصت‌آفريني كرده‌اند.
اما آنچه مهم است و مي‌بايد بدان پرداخت، لزوم داشتن نگاه دقيق و ژرف به فتنه 88 و جلوگيري از به فراموشي سپردن آن است. رهبر معظم انقلاب اسلامي، حضرت امام خامنه‌اي در باب اهميت اين موضوع مي‌فرمايند: «من خواهش مي‌كنم اگر چنانچه مسائل سال ۸۸ را مطرح مي‌كنيد، مسئله اصلي و عمده را در اين قضايا موردنظر و در مدّ نگاهتان قرار دهيد؛ آن مسئله اصلي اين است كه يك جماعتي در مقابل جريان قانوني كشور، به شكل غيرقانوني و به شكل غير نجيبانه ايستادگي كردند و به كشور لطمه و ضربه وارد كردند؛ اين را چرا فراموش مي‌كنيد؟ البته ممكن است در گوشه و كنار يك حادثه بزرگ زدوخوردهايي انجام بگيرد كه انسان نتواند ظالم را از مظلوم تشخيص دهد؛ يا يك نفر در موردي ظالم، در موردي مظلوم باشد؛ اين كاملاً امكانپذير است؛ اما در اين قضايا، مسئله اصلي گم نشود. خب، در انتخابات سال ۸۸، آن‌كساني كه فكر مي‌كردند در انتخابات تقلب شده، چرا براي مواجهه با تقلب، اردوكشي خياباني كردند؟ چرا اين را جواب نمي‌دهند؟ صد بار ما سؤال كرديم؛ نه در مجامع عمومي، نخير، به شكلي كه قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهي نمي‌كنند؟ در جلسات خصوصي مي‌گويند ما اعتراف مي‌كنيم كه تقلب اتفاق نيفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نيفتاده بود، چرا كشور را دچار اين ضايعات كرديد؟ چرا براي كشور هزينه درست كرديد؟ اگر خداي متعال به اين ملت كمك نمي‌كرد، گروه‌هاي مردم به جان هم مي‌افتادند، مي‌دانيد چه اتفاقي مي‌افتاد؟ مي‌بينيد امروز در كشورهاي منطقه، آنجاهايي كه گروه‌هاي مردم مقابل هم قرار مي‌گيرند، چه اتفاقي دارد مي‌افتد؟ كشور را لب يك چنين پرتگاهي بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصيرت به خرج دادند. در قضاياي سال ۸۸، اين مسئله اصلي است؛ اين را چرا فراموش مي‌كنيد؟»
كساني كه با هر نيت يا سليقه سياسي به دنبال منسي شدن فتنه هستند بايد بدانند، از ياد بردن فتنه به‌عنوان يك چالشي كه با دست‌هاي پنهان و آشكار دشمن بر ضد ملت ايران طراحي و اجرا گرديد، در تضاد كامل با منافع ملي و امنيت ملي است. نخبگان سياسي بايد بدانند، حضور در هر عرصه و ميداني، نيازمند داشتن درك درست و رعايت قواعد و اصول آن ميدان است. از مهم‌ترين قواعد فعاليت سياسي، پايبندي به اصول و منافع ملي است.
به فراموشي سپردن فتنه و تغافل در مورد حقيقت آن، نه‌تنها چيزي از واقعيات تاريخي كم نمي‌كند، بلكه عملاً موجب گمراهي و غفلت شخص نخبگان و خواص مي‌شود. روشن است كه اگر نخبگان سياسي اغماض كنند يا خود را به خواب بزنند، دشمن غدار نه‌تنها نمي‌خوابد بلكه از فرصت پيش‌آمده حداكثر استفاده را خواهد كرد. اصرار براي به فراموشي سپردن فتنه 88، مصداقي بارز از خود را به خواب زدن است. به تعبير زيباي رهبر معظم انقلاب اسلامي «حالا بعضي‌ها حساس‌اند روي كلمه دشمن، كه چرا شما مي‌گوييد دشمن؛ چرا هي تكرار مي‌كنيد دشمن. خوب، تكرار هم مي‌كنيم و باز بعضي اين‌جوري دچار غفلت مي‌شوند، نمي‌فهمند كه دشمن دارد با آنها چكار مي‌كند؛ اين‌همه هم مي‌گوييم و نمي‌شود! اگر نمي‌گفتيم، چه مي‌شد! شما ببينيد از اول تا آخر قرآن، خداي متعال چقدر اسم شيطان و شيطان‌صفت‌ها و ابليس را آورده؛ چقدر اسم فرعون و نمرود و قارون و دشمنان پيغمبر در زمان بعثت آمده و چقدر اينها در قرآن تكرار شده. داستان ابليس و شيطان در قرآن تكرار شده. مي‌شد يك‌بار خداي متعال بگويد، براي اطلاع كافي بود. اين براي اين است كه هيچ‌وقت نبايد از كيد دشمن غافل بود. اميرالمؤمنين فرمود: «و من نام لم‌ينم عنه»؛ اگر شما توي سنگر خوابتان برد، لازمه‌اش اين نيست كه دشمن شما هم كه روبه‌رو نشسته، او هم توي سنگرش خوابش برده باشد؛ نه، ممكن است شما خوابت برده باشد، او بيدار باشد؛ آن‌وقت پدرتان درآمده است. نبايد غفلت كرد. و مي‌بينيد كه غفلت مي‌شود.»
