شيوا نوروزي
بدهيهاي سنگين چهار تيم ايراني را در آستانه محروميت از سوي ايافسي قرار داده است. در اين ميان سرخابيهاي تهراني اوضاعي كاملاً بحراني دارند تا جايي كه اگر هرچه سريعتر تكليف طلبكاران پرتعداد خود را مشخص نكنند با مجازات تاريخي كنفدراسيون فوتبال آسيا روبهرو ميشوند، اما در بحبوحه اين اخبار و اتفاقات انتشار خبر تسويه حساب استقلال با بدهكاران خارجي خوشحال كننده و البته بحث برانگيز بود، به ويژه آنكه سرمربي آبيها پيش از آن رسماً خواهان پا در مياني دولت براي حل بحران مالي سرخابيها شده است.
استقلال 118 ميليارد تومان بدهي دارد؛ رقمي بسيار نجومي كه واقعاً بعيد است مديران باشگاه حتي با كمك اسپانسر هم تا سالها بتوانند از پس آن بربيايند. متأسفانه اين شرايط شامل حال پرسپوليس هم ميشود و سرخپوشان هم 211 ميليارد ناقابل به اين و آن بدهكارند.
اين يعني اينكه دو قطب اصلي فوتبال ايران در باتلاق بدهي غرق شدهاند و نفسهاي آخر را ميكشند. خطر محروميت از آسيا نيز بيخ گوششان است. در چنين شرايطي است كه وقتي خبر تسويه حساب آبيها با طلبكاران خارجي در يكي از روزنامههاي ورزشي تيتر يك ميشود، ناخودآگاه سؤالهاي زيادي در ذهن افكار عمومي و هواداران نقش ميبندد. اولين سؤال اينكه باشگاهي كه از بيپولي شكايت دارد و به هر دري ميزند تا بخشي از بدهيهايش را بپردازد، چگونه و از كجا منبع مالي پيدا كرد و توانست شر طلبكاران خارجي را آن هم در كمتر از 24 ساعت از سر تيم كم كند؟ آيا ميتوان اين خبر را باور كرد يا اينكه به زودي با تكذيب آن روبه رو خواهيمشد؟ از آنجا كه پيش از اين مديران پيشين سرخابيها بارها با اخبار متناقض و مختلف سعي در منحرف كردن اذهان داشتهاند، باز هم اين نگراني وجود دارد كه خبري از تسويه حساب با خارجيها نباشد. اهالي فوتبال و همه آنها كه نتايج و اخبار اين رشته پرهياهو را دنبال ميكنند، به اين واقعيت پي بردهاند كه اي اف سي و فيفا هرگز با كسي بر سر اعمال قوانين خود شوخي ندارند.
اين نهادهاي قانوني پس از يكي، دو اخطار شديد و تعيين ضربالعجل قانون را براي همه تيمها و باشگاهها اجرا ميكنند و برايشان فرقي نميكند طرف حسابشان كدام تيم و بازيكن است. اين نكته مهم را هم در نظر داشته باشيد كه مقامات فوتبال آسيا همواره تحت تأثير و نفوذ كشورهاي عربي منطقه بودهاند و محروميت يك تيم از ايران با حمايت جدي بيشتر اعضاي كنفدراسيون آسيا مواجه خواهد شد. با تمام اين تفاسير واقعاً تعجب ميكنيم كه چرا سرمربي استقلال به رغم پابرجا بودن بدهي نجومي باشگاه، با خيال راحت از تأييد اين تيم براي حضور در ليگ قهرمانان صحبت ميكند! گويا منصوريان فراموش كرده كه همين ايافسي چگونه آبيها را به خاطر تأخير در ارسال اسامي در موعد مقرر به راحتي از رقابتهاي آسيايي كنار گذاشت. همانطور كه عليرضا منصوريان گفته در شرايط كنوني دولت و كمكهاي دولتي به دو باشگاه پرسپوليس و استقلال است كه شايد بتواند راهگشاي كار باشد. با اين حال فراموش نكنيم كه كمك دولتها به تيمهاي باشگاهي سالهاست كه ممنوع شده و عدم رعايت اين قانون تخلف محسوب ميشود.
حال اگر قرار است بدهيهاي ميلياردي را دولت و از پول بيتالمال بپردازد، چرا نبايد از مديراني كه در اين سالها تخلفات گسترده انجام دادهاند بازخواست شود؟! 329 ميليارد بدهي كه امروز سرخابيها را تهديد ميكند حاصل دسترنج مديراني است كه در اين سالها ادعاي حرفهايگري و مديريتي در حد و اندازههاي بوندس ليگا داشتهاند، ولي در عمل قراردادهايي با بازيكنان و مربيان امضا كردند كه خودشان هم ميدانستند از عهده پرداخت دستمزدهاي آنچناني برنميآيند. ضمن اينكه بسياري از اين طلبكاران خارجي و حتي داخلي سودي براي اين دو باشگاه نداشتند و انگار تنها كارشان حيف و ميل كردن پول بيتالمال بوده است. رقم بدهيها رسماً اعلام شده و آقايان ديگر نميتوانند قيافه حق به جانب بگيرند. اينكه اجازه ندهيم پول مردم بيش از اين حيف و ميل و از بيتالمال صيانت شود انتظاري به حق است، انتظاري كه بارها و بارها مطرح شده و وزارت ورزش نيز هرگونه كمك مالي به سرخابيها را رد كردهاست. با اين حساب بهتر است به جاي آنكه پاي دولت را به اين چالش باز كنيد به دنبال راه حلي براي رسيدن به حق پخش فوتبال و تبليغات دور زمين باشيد. در اين صورت بخش اعظمي از مشكلات اقتصادي پرسپوليس و استقلال برطرف ميشود و ديگر نه به كمكهاي دولتي نياز خواهند داشت و نه نگران حذف از ليگ قهرمانان خواهند بود.