روستاي نوشآباد اصفهان به دستور مسعود سلطانيفر، وزیر ورزش صاحب خانه ورزش ميشود، چرا؟ چون تصاوير پينگپنگ بازي كردن بچههاي روستا روي يك مثلاً ميز سنگي نصفه و نيمه خيلي سريع دست به دست و چند گزارش هم پيوست آن شد تا وزير ورزش به خود بيايد.
وزير دستور داد، البته بايد اذعان كنيم از اين دستورها تاكنون زياد صادر شده است، نه تنها از جانب سلطانيفر كه از وزرا و مسئولان قبل از او هم اين قبيل دستورها زياد صادر شده، ولي فقط روي كاغذ مانده، حالا اما اميدواريم اين دستور خيلي زود عملي شود و بچههاي نوشآباد حسرت به دل پينگپنگ نمانند. طبيعي است كه اين مسئله پيگيريهاي مسئولان ورزش استان و البته پيگيري خود جناب وزير را ميطلبد. البته اگر او به عملي شدن دستورش اهميت ميدهد.
نكته قابل تأمل ديگر در اين خصوص به نگاه ملي و سراسري به آن برميگردد؛ آيا تنها اين نوشآباد اصفهان است كه با چنين معضلي دست به گريبان است؟ آيا در اقصي نقاط كشور هيچ مشكلي بابت زيرساختها و امكانات اوليه ورزش وجود ندارد؟ به طور حتم مشكلات زيادي هست، حتي در همين حومه تهران ميتوان مناطقي را يافت كه كودكان، نوجوانان و جوانانش در حسرت يك توپ پلاستيكي روزگار ميگذرانند، اما مشكل اينجاست كه ديده نميشوند.
مشكل نوشآباد اصفهان به اميد خدا با دستور وزير ورزش حل ميشود؛ اما جناب وزير بهتر نيست به جاي اينكه پشت ميزتان بنشينيد و منتظر باشيد تا از جايي تصوير يا گزارشي برسد و آن وقت براي حل مشكلاتش دستور صادر كنيد، آستينها را بالا بزنيد و به برخي زيردستان بيكارتان در وزارت ورزش كه كم هم نيستند، دستور دهيد بروند و اينگونه جاها را قبل از اينكه كار از كار بگذرد، پيدا كنند تا فكري به حال رشد ورزش آنها شود.
جناب سلطانيفر اطمينان داشته باشيد كه نوشآبادهاي زيادي وجود دارند كه پاي هيچ عكاس و گزارشگري به آنها باز نشده است، آمارشان را ميتوانيد از بروبچههاي اردوهاي جهادي بگيريد، حتماً مجبور خواهيد شد دستورهاي زيادي مشابه آنچه براي نوشآباد صادر كرديد، صادر كنيد.
حركت سلطانيفر در صدور اين دستور را بايد به فال نيك گرفت، حركتي كه نشان از عزم جناب وزير براي سازندگي و رسيدگي به زيرساختها دارد. حركت و تصميمي كه اميدواريم مقطعي نباشد و به چند كاغذ و دستخط خلاصه نشود و به مرحله اجرا برسد تا ديگر شاهد تصاوير و گزارشهايي از اين دست كه از نوشآباد منتشر شد، نباشيم.
مشكلات زيربنايي ورزش كشور، يكي دو تا نيست، مشكلاتي كه با مديريت درست به راحتي قابل حل است، مديريتي كه بايد براي هزينهكرد بالاي ورزش از بيتالمال براي رشتهاي خاص برنامه داشته باشد و اجازه ندهد كه بيش از اين حقالناس به حساب برخيها واريز شود.
بدون ترديد با بخش كوچكي از پولي كه در برخي تيمها و باشگاهها هزينه و در واقع دور ريخته ميشود، ميتوان نه تنها مشكلات يك نوشآباد كه معضلات نوشآبادهاي زيادي را برطرف كرد. بايد باور داشت كه اين هزينهكرد باعث اعتلاي ورزش كشور خواهد بود، اتفاقي كه تاكنون مسئولان ورزش كشور از آن غافل بودهاند. اميدواريم دستور سلطانيفر شروعي تازه براي اين روند خوب و مثبت باشد.