دزفول به عنوان شهر نمونه مقاومت در دفاع مقدس انتخاب شده است، اما چرا در میان شهرهایی، چون خرمشهر، آبادان، گیلانغرب، سوسنگرد و... که هرکدام ید طولایی در مقاومت داشتند، دزفول به این عنوان انتخاب شده است؟
اولین دلیلی که میتوان برای انتخاب دزفول نام برد، مقاومت سرسختانه مردم این شهر و اصرار آنها بر عدم مهاجرت و ترک شهرشان است. به نحوی که زنان و دختران با وجود انتظار شهادت و قریبالوقوع دانستن تخریب و آوار منزل مسکونی، با حفظ حجاب در محیط خصوصی خانه، حاضر به ترک کاشانهشان نبودند.
دومین دلیل حضور گسترده جوانان دزفول در جبهههای نبرد است. به طوری که این شهر به تنهایی یک لشکر نیروی رزمنده در دفاع مقدس داشت و در بسیاری از تیپها و لشکرها نیز نیروهای مؤثری از فرزندان دزفول حضور داشتند.
مهماننوازی و حمایت از رزمندگان سومین دلیل است. به گونهای که تقریباً مایحتاج رزمندگان حاضر در شهر به دست مردم به صورت صلواتی در اختیار آنها قرار میگرفت. درب منازل مردم برای استراحت رزمندگان و استفاده از تلفن یا استحمام باز بود. اصلاً دلیل اصلی مردم برای باقی ماندن در شهر، خدمت به رزمندگان و تقویت روحیه آنان بود.
چهارمین دلیل بازسازی حین جنگ است. مردمی که به ماندن و مقاومت در شهر اصرار داشتند در اولین فرصت و بلافاصله پس از تخریب منزل مسکونی، دست به کار بازسازی، نوسازی و تعمیر میشدند و سرپناه خود را برای ماندن در شهر آماده میکردند. به طوری که بهرغم تخریب هزاران واحد مسکونی و تجاری با پایان یافتن جنگ، فضایی برای بازسازی باقی نمانده بود، اگرچه زیرساختهای شهر به شدت آسیبدیده و نیازمند توجه جدی است.
نقش والا و مؤثر فرزندان دزفول در مدیریت و اداره جنگ تحمیلی دلیل پنجم است. با توجه به آمارهای ستاد کل نیروهای مسلح، در میان ردههای فرماندهی در یگانهای رزم و قرارگاههای عملیاتی، در مقایسه با سایر شهرها فرزندان دزفول بیشترین سهم را در مدیریت و فرماندهی جنگ بر عهده داشتند.
پشتیبانی از رزمندگان جبههها دلیل ششمی است که دزفول را نمونه میسازد. دزفول علاوه بر آنکه خود زیر بارانی از بمب و موشک نیازمند حمایت و پشتیبانی بود، با تمام توان در پشتیبانی از جنگ اقدام میکرد؛ جابهجایی مهمات با ماشینآلات شخصی مردم، حمل و جابهجایی اسرای جنگ، انتقال نیروهای رزمنده، اهدای خون به رزمندگان مجروحی که به مراکز درمانی شهر منتقل میشدند. دلیل هفتم نیز بالاترین آمار شهدای موشکی و بمباران است که به دزفول تعلق دارد. بالغ بر ۸۰۰ شهید از شهدای دزفول بر اثر موشکباران و بمباران دشمن به شهادت رسیدهاند؛ لذا به پاسداشت تجلیل از ایثار و مقاومت که حاصل آن میوه شیرین پیروزی است در تاریخ چهارم خرداد سال ۱۳۶۶ «لوح زرین شهر نمونه» به مردم این شهرستان اهدا شد و به همین مناسبت چهارم خرداد به نام روز ملی مقاومت و پایداری- روز دزفول نامگذاری شد.