به گزارش جوان آنلاین، محمد رضا کائینی، دبیر سرویس تاریخ روزنامه جوان، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: از منظر این قلم، مقاله اردشیر زاهدی در نیویورک تایمز و تاختن او به اظهارات اخیر وزیر خارجه آمریکا و نیز دفاع از حضور نیروهای ایرانی در سوریه را، باید آخرین میخ بر تابوت ارتباط وی با سلطنت طلبان دانست. او اما، دیری است که به حمایت از مواضع ایران در برابر آمریکا برخواسته و تلاش این دولت برای تحمیل پدیدهای نچسب به نام "رضا پهلوی" به اکنون کشورمان را نکوهیده است.
بی اغراق باید بگویم که او در بسیاری از ابعاد، ازجمله خصال سیاسی و اخلاقی محمدرضا پهلوی، جعبه سیاه دوران حاکمیت اوست. خاطرات او در این موضوعات، اگر بااهمیتتر از روزنگاشتهای اسدالله علم نباشد، به هیچ روی کم ارزشتر هم نیست. کوچکترین و بی اهمیتترین فراز در زندگی سیاسی زاهدی، "آوردن" فرح دیبا برای شاه سابق بود و به همین دلیل، از همان گاه تا هم اینک، شهبانو در مواجهه با اردشیر و اظهار نظر درباره او و مواضعش، دست به عصا راه میرود؟! واقعیت امر این است که او از شخص شاه هم چندان خوشش نمیآمد و نمیآید، از سربند معاملهای که پس از بیست و هشت مرداد با پدرش کرد و او را محترمانه از ایران تبعید نمود.
به باور من مسئولان نظام و تاریخ پژوهان کشور، نباید اجازه دهند که چنین گنجینهای از اطلاعات، امروز و فردا به زیر خاک برود، بلکه باید برای بازگرداندن او به کشور در این چند صباح آخر عمر، دست به کار شوند و با اتکاء به اسناد موجود در موسسات تاریخی، به گونهای تام و تمام به استحصال و ضبط خاطرات وی بپردارند
پ.ن: اردشیر زاهدی در سالیان اخیر، دوجلد از خاطرات خویش را منتشر کرده است، اما کیست که نداند خاطرات واقعی او، هنوز به قلم نیامدهاند.