سرویس دین و اندیشه_جوان آنلاین: حضرت آیت الله بهجت(ره) از مراجع اعظام تقلید و از بزرگان سیر و سلوک و عرفان است. مرحوم بهجت از شاگردان آیت الله سید علی قاضی(ره) و آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی(ره) بود. آنچه که در ادامه آمده است گزیدهای از بیانات ارزشمند ایشان در خصوص نماز و اسرار آن است که به نقل از کتاب «نکتههای ناب از آیت الله العظمی بهجت(ره)» نقل میگردد. امید است که لطف آیت الله بهجت(ره) شامل حال همهی مشتاقان راه حق گردد.
حکمت تکرار نماز
شاید حکمت تکرار نماز، علاوه بر تثبیت، سیر باشد؛ به این نحو که هر نمازی از نماز قبل بهتر و نماز قبلی زمینه ساز نماز بعدی باشد. نظیر این که غرض صحیح انسان برای این که به خدمت امام(ع) برسد باید این باشد که به خدمت امام(ع) رسد، ولی رسیدن به خدمت امام(ع) موجب زیادتی معرفتش به امام(ع) میشود.
معنای بازداشتن نماز از کارهای زشت و ناپسند
نماز عروج مومن است و عروج مستلزم قرب و لقاء است. بر عکس، فحشاء و منکر، نظر به غیر کردن و دنبال غیر رفتن است و مومن بعد از لقای او نه تنها به سراغ حبشیه نخواهد رفت، که خیال او را هم نخواهد کرد.
ذکر خدا در حال نماز
ذکر خدا در حال نماز بهترین ذکر است، چون نماز به منزلهی کعبه است و نمازگزار در کعبه و حرم امن الهی داخل شده و بنا گذاشته است که از باب تکبیر داخل و از باب تسلیم خارج گردد.
از آثار نماز
در انجیل «برنابا» آمده است، شاید این مضمون در روایات ما هم باشد که از نماز این کار بر میآید، حضرت عیسی(ع) شبی در کوهی چقدر نماز خواند و عبادت کرد تا این که واقعیت همهی اشیاء را مشاهده نمود. «حتی رای کل شی عریانا و مکشوفا» یعنی واقع عالم را که ما نمیبینیم، مشاهده نمود.
از اختصاصات مسلمین
نمیدانم این مطلب که مسلمین دارند و هر وقت و هر جا بخواهد میتوانند به حضور سلطان برسند و نماز بخوانند، به خصوص در این توسعهای که در نوافل وجود دارد، آیا در اُمم سابقه بوده است یا نه؟ گمان نمیکنم. آنها در وقت خاص و در مکان خاص (مانند کلیسا) عبادت میکردند، اما حضرت رسول فرمودند: «زمین برای من مسجد و پاکیزه کننده قرار داده شده است.»
این از اختصاصات مسلمین است، کما اینکه فرمودند: «رهبانیت امت من، نماز شب است.»
نماز اولیا
ما علمای بزرگی را دیدیم که کیفیت نماز خواندنشان قابل توصیف نیست و مناسبتی با نماز ما ندارد، با این که متوغل در فقه و اصول بودند، به طوری که انسان میگفت: آیا اینها وقت میکنند نماز بخوانند.
آن آقا در مدرسه اصفهان دید هنگام نماز خواند آقا شیخ حسن کاشی(ره) در و دیوار مدرسه تسبیح میگویند، لذا نزد ایشان رفت و گفت: «آقا! قرار و آرام را از ما بردی!» فرمود: «هر کس سبوح قدوس را خوب بگوید، همهی اشیاء با او میگویند.»
عجب آدمهایی بودهاند، کانه از جنس ما نبودهاند، تا آخر در مدرسه بود غذا برایش میآوردند و گاهی اتفاق میافتاد که غذا نمیآوردند و ایشان چند روز گرسنه میماند عجیب است که ایشان طوری متوغل در فقه و اصول بودند که اگر کسی میدید، میگفت: «نماز واجب را چگونه میخواند؟!»