برخی از آدمها بزرگ زاده میشوند و به واسطه همین بزرگی پله پله مسیر بندگی و رسیدن به معبود را طی میکنند. محمود کاوه از همین جنس بود و به واسطه بزرگمنشی و روح بلندش خیلی زود به چهرهای محبوب و سرشناس در دفاع مقدس تبدیل شد. شهید کاوه در ۲۲ سالگی فرمانده تیپ ۱۵۵ ویژه شهدا در غرب کشور شد و از همانجا نام و آوازهاش در سراسر جبهه پیچید.
آن زمان میگفتند نیروهایی که میخواهند پخته و آبدیده شوند باید در تیپ شهدا حاضر شوند و با فرمانده و رزمندگانش آشنا شود. درون تیپ فقط صحبت از کسب مقامات معنوی بود و همانطور که از نام تیپ مشخص است، مسائل مادی و دنیوی کمترین جایی در میان بچهها نداشتند. همه در نهایت خلوص و پاکی قدم به جبهه گذاشته بودند و تیپ شهدا روح بچهها را زلالتر از همیشه میکرد.
سرتیپ شهید حسن آبشناسان (شیر صحرا) – فرمانده لشکر ٢٣ نوهد – در وصف شهید محمود کاوه میگوید: «اگر در دنیا یک چریک پاکباخته و دلباخته به اسلام و حضرت امام (ره) وجود داشته باشد، محمود کاوه است و هر رزمندهای که بخواهد خوب پخته و آبدیده شود باید با تیپ ویژه شهدا پیش برود. او دارای فضایل روحی و اخلاقی ویژهای بود و انجام کار خالصانه و بیریا را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود. عموماً کم سخن میگفت و بیشتر عمل میکرد و همواره سعی میکرد وحدت ارتش و سپاه حفظ شود و ارتشیان نیز او را از خود میدانستند.»
شهید کاوه خودش را وقف برقراری امنیت در کردستان و مبارزه با ضدانقلاب کرده بود و به خاطر اهمیت و ارزشی که برای این شهر قائل بود، به فرزند کردستان شهرت یافت. عزیز مردم کردستان هم بود. مردم شهر احترام زیادی برای فرمانده تیپ شهدا قائل بودند و زمانی که خبر شهادت محمود کاوه به پشت جبههها رسید و پیکرش برای تشییع به شهر آمد. مردم مهاباد با پای برهنه زیر پیکر پاک و مطهر سردار بزرگشان را گرفتند و بر سر و سینه زدند و اشک ریختند. همچنان پس از گذشت سالها از شهادت کاوه، مردم کرد به احترام این فرمانده بزرگ، عکس او را روی دیوار خانهشان میزنند و نام فرزندشان را کاوه میگذارند.
این سردار بزرگ، یکی از استثناهای دفاع مقدس است. فرماندهای سادهزیست و شجاع، همانقدر که به مسائل معنوی در تیپ اهمیت میداد برای آمادگی جسمانی و ورزش کردن ارزش زیادی قائل بود. همواره برای تشویق بچهها میگفت: موفقیت من در کوههای بلند کردستان مدیون ورزش است. او چریکی زبده بود که در عمل و جنگ چریک شده بود نه با درسهای تئوری. شهید کاوه در سن ۲۵ سالگی و در تاریخ ۱۰ شهریور سال ۱۳۶۵ در «عملیات کربلای ٢» بر بلندای قله ٢٥١٩ حاج عمران به پرواز درآمد و دل صخره و کوه، یاد و خاطره شجاعت او را در خود ثبت کرد.