این روز‌ها فیلمی از صحنه دلهره‌آور انفجار موتور هواپیمای شرکت آسمان در مسیر شیراز به مسقط در حال دست به دست شدن در فضای مجازی است. انفجاری هولناک که اگرچه با مهارت کادر پروازی بدون هیچ سانحه‌ای ختم به خیر شد و پس از ۱۵ دقیقه هواپیما صحیح و سالم به زمین نشست، اما معلوم نیست در آن لحظات در ذهن‌های ۱۰۲ مسافر این پرواز چه گذشته است. شاید نزدیک‌ترین فکر مرور سرنوشت تلخ مسافران پرواز تهران - یاسوج بود که پیکر آنان پس از ماه‌ها کشف و تحویل خانواده‌هایشان شد؛ سانحه‌ای که از قضا باز هم پای هواپیمایی آسمان در میان بود و هواپیمای سقوط کرده مربوط به این شرکت بود.
اما این‌ها تنها سوانح مربوط به هواپیمایی آسمان نیست، چراکه از زمان سقوط پرواز تهران- یاسوج در ۲۹ بهمن ۹۶ تا به امروز، ناوگان این شرکت تاکنون چهار حادثه پر خطر را پشت سر گذاشته که عامل اصلی هر چهار حادثه نقص فنی در هواپیما بوده‌است. تعدادی که قطعاً آماری بالا برای یک ایرلاین است و می‌تواند آن را با بحرانی جدی در موضوع امنیت پرواز‌ها مواجه کند.
در همین حال، پایین‌بودن ایمنی این ایرلاین باعث شده که اتحادیه اروپا تمامی هواپیما‌های شرکت آسمان را در لیست سیاه پرواز‌های اتحادیه اروپا قرار دهد و اجازه ندهد هیچ‌یک از هواپیما‌های شرکت آسمان به مقصد اروپا پرواز داشته باشند. اما نکته مهم آن است که اگرچه وضعیت صنعت هوانوردی کشور به دلیل تحریم‌ها، مدت‌هاست روزگار مساعدی ندارد و مدیران هوانوردی کشور با مشکلات فراوان مشغول خدمت‌رسانی به شهروندان با بهره‌گیری از جدیدترین استاندارد‌های ایمنی روز هستند، اما واقعیت آن است که در رقابت میان شرکت‌های داخلی، هواپیمایی آسمان وضعیت چندان مساعدی ندارد و جزو رده‌های آخر این رقابت هستند؛ این در حالی است که هیچ‌کدام از ایرلاین‌های داخلی توان و پشتیبانی مالی شرکت آسمان را در اختیار ندارند.
در این خصوص باید گفت که مالکیت شرکت هواپیمایی آسمان در اختیار سازمان بازنشستگی کشوری است و این شرکت از سال ۱۳۸۱، کنترل این ایرلاین را در اختیار گرفته‌است، اما ضعف مدیریت در داخل سازمان بازنشستگی کشور و همچنین مدیران اداره‌کننده هواپیمایی آسمان باعث‌شده آنان نه‌تن‌ها نتوانند از موقعیت‌های مختلف برای خرید هواپیما استفاده کنند، بلکه توسعه بازار و مقاصد پروازی و در نهایت به‌روز‌رسانی استاندارد‌های پروازی را نیز به فراموشی بسپارند و تنها به کسب درآمد از نام این ایرلاین قدیمی اقدام کنند. در این خصوص گفتن این نکته که شرکت آسمان در حال حاضر تنها کاربر هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ برای جابه‌جایی مسافر با میانگین سنی ۵/۳۷ سال در دنیا است، بتواند نمایش دقیق‌تری از وضعیت اداره این ایرلاین به مخاطبان ارائه کند. از این رو بهتر است، مسئولان هرچه سریع‌تر فکری به حال این ایرلاین شبه‌دولتی کنند و اگر توانایی اداره آن بر اساس استاندارد‌های روز در نزد صندوق بازنشستگی کشوری وجود ندارد، سهام این شرکت را در اختیار نهاد‌هایی قرار دهند که به صورت تخصصی در حوزه هوانوردی فعالیت دارند. همچنین به نظر می‌رسد سازمان هواپیمایی کشوری که مسئول نظارت بر استاندارد‌ها و عملکرد ایرلاین‌های کشور است، فکری اساسی برای اجرای استاندارد‌های پروازی در این ایرلاین بکنند تا بیش از این شاهد به خطر افتادن جان مسافران توسط یک مجموعه بنگاهدار نباشیم.
