صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا فرصتهای خوبی را برای فوتبال ایران به دنبال داشت، فرصتهایی که شاید دیگر به این راحتیها به دست نیاید. در نگاه اول، شاید نظرها به رخت نویی جلب شود که به لطف موفقیت پرسپولیس بر تن آزادی شد و تغییراتی که به همین واسه صورت گرفت. مهمتر از نونوار شدن آزادی، اما حضور رؤسای AFC و FIFA به عنوان مهمانان ویژه فینال لیگ قهرمانان در ایران است، مهمانان پرقدرتی که حضورشان در ایران میتواند دستاوردهای مهم و تأثیرگذاری داشته باشد اگر همه حواس مسئولان گرم گرفتن عکسهای یادگاری با آنها نباشد. فرصتی بهتر از این دست نخواهد داد. فوتبال ایران بهطور همزمان میزبان اینفانتینو رئیس فدراسیون جهانی فوتبال و شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیاست. دو تن از مردان قدرتمند فوتبال آسیا و جهان، رؤسایی که به راحتی میتوانند گره از مشکلات مهم و اساسی فوتبال ایران باز کنند اگر راه و رسم رایزنی و استفاده درست از این فرصت ایجاد شده را بدانیم و مثل همیشه، چون جادهای یکطرفه، تنها در راستای اهداف دیگران گام برنداریم، هرچند که حرفهای شیخ سلمان نشان از چیز دیگری دارد!
در شرایطی که انتظار میرود فدراسیون فوتبال و در رأس آن مهدی تاج و همچنین وزیر ورزش زیرکانه از حضور مردان پرقدرت فوتبال دنیا در تهران به سود فوتبال ایران استفاده کنند، شیخ سلمان با زیرکی هرچه تمامتر آب پاکی را روی دستمان میریزد که برای فوتبال ایران، قدم از قدم برنخواهد داشت!
رئیس بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا که طی این سالها بهره زیادی از حمایتهای همهجانبه فوتبال ایران و دستاندرکاران و مسئولان آن برده، طی چند سال گذشته همواره از حل مشکل فوتبال ایران برای بازی در زمین بیطرف طفره رفته و حالا چشم در چشم وزیر ورزش تأکید کرده که دادگاه عالی ورزش دو، سه روز پیش رأی نهایی خود را داده و دیگر کاری نمیتوان کرد. این یعنی مهر تأیید بر خصومت عربستان و ادامه روند غیراصولی که وجاهت فوتبال را زیر سؤال میبرد. اما چه اهمیتی دارد واقعیت ماجرا، وقتی شیخ سلمان در کنار این اظهارنظر تلخ، تنها در حرف خود را حامی فوتبال ایران میخواند و میگوید که شما حمایت هزار درصدی ما را برای فوتبال ایران در کنار خود میبینید. او روابط کنفدراسیون فوتبال آسیا و ورزش ایران را صمیمانه و دوستانه میخواند، در حالی که شاید اگر حتی یک درصد از آن حمایتی که شیخ سلمان حرفش را میزند عملی میشد، تیمهای باشگاهی ایران مجبور نبودند به ناحق و به دلیل خصومت سعودیها برابر نمایندگان عربستان در زمینی بیطرف به میدان بروند! زمین بیطرفی که البته در اکثر مواقع نیز انتخاب آن با عربستان بوده است!
صحبتهای رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا در ایران نشان از عدم توانایی و قدرت لابیگری مسئولان ورزش و فوتبال ایران دارد. آقایانی که امروز، یکبار دیگر فرصتی طلایی گیرشان آمده تا برای حل مشکلات فوتبال ایران از آن بهره ببرند. فرصتی که حضور همزمان اینفانتینو و شیخ سلمان در تهران فراهم کرده، اما آیا برنامهای برای گرفتن حق طبیعی فوتبال ایران از این مردان پرقدرت وجود دارد و آقایان گامی برای لابی کردن با رؤسای AFC و FIFA برداشتهاند یا کمافیسابق دل به تعریف و تمجیدهای بیثمر و وعدههای زبانی شیخ سلمانی خوش کردهاند که طی تمام سالهای حضورش در رأس کنفدراسیون فوتبال آسیا، یکطرفه از فوتبال ایران استفاده کرده، بیآنکه برای یکبار هم که شده پاسخی به این حمایتها داده باشد و گامی مثبت برای فوتبال ایران برداشته باشد. شاید، چون آنها که باید، هرگز در قبال حمایتهای خود، خواستهای از شیخ سلمان یا حتی اینفانتینو نداشتهاند و عادت کردهاند، چون جادهای یکطرفه گوش به فرمان باشند و نمیتوانند در قبال حمایتی که میکنند چیزی هم بخواهند که اگر غیر از این بود، تیمهای باشگاهی ایران امروز به ناحق برابر زورگویی عربستانیها در زمین بیطرف بازی نمیکردند یا همچنان چشم به دست فیفا برای آزاد شدن پولهای بلوکه شدهای که حق طبیعی فوتبال ایران است، نبودند، در حالی که میشد با حمایتهای اینفانتینو راهی برای دریافت آن پیدا کرد.