سرویس زنان جوان آنلاین: دنیای قصه، رمان، فیلم و سینما قهرمانان زن کم به خود ندیده است؛ قهرمانانی که برخی‌شان از جنس قهرمانان واقعی هستند و به همین دلیل مخاطب می‌تواند با آن‌ها همذات‌پنداری کند و برخی دیگر آنچنان دور از ذهن هستند که هیچ‌گاه راهی به ذهن و درون مخاطبان نمی‌یابند و به خیل عظیم آثار فرهنگی کمتر مورد توجه می‌پیوندند. «بانوی عمارت»، اما سریالی است که نقش زنان در آن بسیار پر رنگ‌تر از مردان نشان داده شده است. سریالی که می‌خواهد مخاطب را به حال و هوای دوران مظفرالدین شاه قاجار ببرد و عروسی بانوی عمارت همزمان می‌شود با ترور ناصرالدین شاه. سریال یک قهرمان ندارد بلکه عناصر داستان به گونه‌ای در کنار هم بافته شده‌اند که در هر رسته و طبقه اجتماعی در ساز و کار عمارت قجری دست‌کم یک قهرمان زن به چشم می‌خورد؛ از فخرالزمان شخصیت محوری فیلم گرفته تا مهرالنسا و آهو هر کدام در جایگاه خود قهرمان این داستانند.
در سوی دیگر داستان، اما ضد قهرمانان و شخصیت‌های منفی «زنان» نقشی قابل توجه دارند. «جواهر» ندیمه افسرالملوک و دسیسه‌هایش یا خود افسرالملوک خواهر شازده ارسلان و شخصیتی خاکستری که خیلی وقت‌ها وجه سیاه شخصیتش بیشتر غلبه دارد. در قالب داستان که فرو می‌روی، اما نویسنده به خوبی نتوانسته است فضای حاکم بر دوران قاجار را به تصویر بکشد. روابط میان افراد و برخورد آنان با یکدیگر چندان همخوانی با روابط دنیای قدیم ندارد. هر چند شاید اگر به تاریخ بازگردیم و نقش زنان را در دوران‌های مختلف به خصوص دوران قاجار مورد بازبینی قرار دهیم متوجه می‌شویم که زنان در طول تاریخ ایران زمین تا چه اندازه توانسته‌اند تأثیرگذار باشند و در بزنگاه‌های خاص چگونه مسیر تاریخ را تغییر داده‌اند.
این در حالی است که تصور عامه بر این است که زنان در اندرونی از دنیای پیرامونشان غافل بوده‌اند و هیچ تصویری از دنیای مردانه روزگار قجری به زنان حاضر در اندرونی نمی‌رسیده است، اما تاریخ گواهی می‌دهد زنان به خصوص در دوران قاجار نقشی مهم و تأثیرگذار داشته‌اند. یکی از مشهور‌ترین نقش‌آفرینی‌های زنان در این دوران جنبش تحریم توتون و تنباکو به فرمان میرزای شیرازی بود.
شاه از مخالفت آیتالله میرزاحسن آشتیانی با قرارداد توتون و تنباکو بر آشفت و دستور داد او را به عراق تبعید کنند. زنان مصمم شدند مانع از تبعید مجتهدشان شوند و لذا دسته‌دسته به سوی محله سنگلج حرکت و در دارالشرع اجتماع کردند. آن‌ها سپس به طرف بازار آمدند و هر مغازهای را که گشوده می‌دیدند، بستند. آنگاه با فریاد و فغان روی به ارگ سلطنتی آوردند. مردانی که قبل از زنان در سنگلج و دارالشرع گرد آمده بودند، به دنبال زنان راه افتادند. برخی از مردان برای مراقبت از آنان، در اطراف زنان راه می‌رفتند. زنان در میدان ارگ به داد و فریاد پرداختند، بهگونهایکه شاه را وحشت فرا گرفت. این جنبش، اما حرمسرای شاهی را هم فرا گرفت. اوج مخالفت زنان حرمسرا با قرارداد را می‌توان در اقدام انیسالدوله، سوگلی شاه مشاهده کرد. شاه قلیان درخواست نمود، اما او که ریاست حرمسرا را بر عهده داشت، گفت: کشیدن قلیان حرام است. شاه گفت: چه کسی آن را حرام کرده است. وی جواب داد: همان کسی که مرا بر تو حلال کرده است.
سریال بانوی عمارت و نقش پررنگ زنان در داستان را شاید بتوان تصویری کمرنگ از واقعیت نقش آفرینی زنان مسلمان ایرانی در مقاطع تأثیرگذار تاریخ این سرزمین دانست؛ جریان‌هایی که در کشور‌های اروپایی نمونه‌هایش را نمی‌توان مشاهده کرد.
