سرويس فرهنگي جوان آنلاين: چندی پیش روابط عمومی جشنواره فیلم فجر فهرست ۲۲۲۷ نفر از متقاضیان دریافت کارت خبرنگاری برای حضور در سی و هفتمین دوره جشنواره را منتشر کرد، فهرستی که بدون در نظر گرفتن افراد و اسامی تنها با رؤیت عددی بیش از دو هزار نفر تعجب و شگفتی فعالان این حوزه را برانگیخت آن‌هم درحالی‌که جامعه خبری به‌خصوص خبرنگاران و منتقدین حوزه سینما در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن هرگز بیش از ۱۰۰ نفر نبوده پس چگونه است که لیست منتشرشده بیش از ۲۰۰۰ نفر است.
اما نکته قابل‌توجه این فهرست اسامی بسیاری از رسانه‌ها تحت عناوین سینمایی و غیر سینمایی بوده که هرگز نام و نشانی از آنان در طول سال نبوده و به هنگامه جشنواره همچون قارچ از زمین سر درآورده و این سؤال مهم را پدید می‌آورند که اساساً خروجی و نتیجه این ۲۰۰۰ هزار نفر منتسب به رسانه‌های رنگ وارنگ قرار است چه باشد؟ و اینکه آیا برای پوشش خبری یک رویداد ولو مهم و تأثیرگذار قرار است چه شق‌القمری رخ دهد که دو هزار نفر به‌ظاهر فعال رسانه در آن متقاضی می‌شوند؟ و آیا سازمان سینمایی و به‌عنوان متولی برگزارکننده جشنواره چه تعدادی از آن‌ها را تائید و کارت خبرنگاری صادر می‌کند؟.
متاسفانه حضور در جشنواره فیلم فجر هم برای عده‌ای دکان شده است. مثال همان ثبت نام طرح ترافیک خبرنگاری. خبرنگارانی که سال تا ماه پیداشان نیست و اصلا کسی نمی‌داند این‌ها در کدام رسانه فعالیت دارند برای امتیاز طرح ترافیک از هر طریقی شده است خودشان را در یک لیست یک رسانه میچپانند و درنهایت
هم عده خیلی کمی از آن خبرنگاران واقعی هستند که طرح ترافیک می‌گیرند. شاهد مثالش هم انتشار اسامی عجیب و غریب در لیست طرح ترافیک خبرنگاران بودکه از فرزندان وکیلان و وزیرانی که اصلا سابقه یک روز کار خبری هم نداشتند در آن پیدا میشد.
به‌عنوان نمونه در فهرست منتشرشده تنها از یک برنامه ویدئویی که مربوط به یک اپراتور تلفن همراه است حدود بیش از ۲۰ خبرنگار متقاضی شدند و یا سازمان صداوسیما که با تفکیک برنامه‌های تخصصی و غیرتخصصی بالغ‌بر ۳۰۰ نفر خبرنگار و منتقد معرفی کرده است درحالی‌که همه‌ساله رسانه‌های اصلی و فعال حوزه سینما نهایتاً ۴ الی ۵ خبرنگار، عکاس و منتقد برای پوشش خبری به ستاد آن جشنواره معرفی می‌کنند.
اما دراین‌بین رسانه‌های غیرتخصصی و کاملاً بی‌ربط نیز خود مزید بر علت هستند و بسیاری از ردیف‌های لیست منتشرشده را به تسخیر خود در آورنده‌اند و البته کاملاً واضح و آشکار است چرایی این میزان علاقه‌مندی و درخواست به‌طوری‌که تنها برای بهره‌مندی و فخرفروشی مبنی بر حضور در کاخ آن‌هم در ایام جشنواره به‌گونه‌ی که از بی‌نام‌ونشان‌ترین تا معتبرترین رسانه‌ها هر چه نام و نشان از افراد و اطرافیانشان بوده معرفی و متقاضی کرده‌اند که بی‌تردید خروجی آن جز نازل کردنشان و منزلت خبر و خبرنگاران نبوده و نخواهد بود.
اگر جشنواره برای این دوستان اینقدر اهمیت دارد چرا بابتش هزینه نمی‌کنند. برنامه‌ای که قرار است مثلا با ۴۰ نفر این رویداد را پوشش بدهد چرا نمی‌رود بلیت جشنواره را بخرد و جشنواره را از سینمای مردمی پوشش بدهد؟.آیا همه چیز در کاخ جشنواره است؟.
دست اندرکاران جشنواره که خودشان به لیست واقعی خبرنگاران سینمایی واقفند و اشراف دارند باید از هر رسانه نهایتا ۵ تا ۷ نفر را تایید کنند که تبعیضی ببین رسانه‌ها وجود نیاید. واقعیت این است یک گروه ۴۰ نفره مگر می‌خواهد پخش زنده فینال جام جام جهانی را پوشش دهد که این تعداد درخواست کارت داده است.
اما بی‌تردید فهرست منتشرشده تنها لیست افراد متقاضی برای دریافت کارت خبرنگاری است و هنوز جشنواره فیلم فجر علی‌رغم اینکه حدود یک هفته تا آغاز مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور زمان باقی‌مانده است تصمیمی مبنی بر تائید یا عدم تائید این فهرست حداقل در رسانه‌ها اعلام نکرده است، اما بی‌صبرانه منتظر می‌مانیم تا دبیرخانه سی و هفتم در لیستی جدید اعلام کند چه تعدادی از فهرست متقاضیان را برای حضور در جشنواره تائید کرده و کارت خبرنگاری برای آنان صادر می‌کند.
