سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: ساناز مجرد و سمیه برازجانی از منتقدان کشورمان دو نگاه کوتاه نسبت به رمان برادر انگلستان علیرضا قزوه داشته‌اند.
مجرد در این باره می‌نویسد: حوادث باید برآیند یکدیگر باشد و هر حادثه‌ای بتواند سیر منطقی خود را در بر گیرد و حوادث باید دلالت‌مندی داشته باشد. در رمان «برادر انگلستان» این مسئله روی داده است. آنچه در این اثر غالب است، دلالت‌مندی مدرن است که حوادثی در بستر جریان سیال ذهن را روایت می‌کند.
ویژگی دیگر نخستین رمان علیرضا قزوه ورود از جریان مدرن به فضای ذهنی و سوررئال است که عینیت و ذهنیت را به هم می‌آمیزد. عنوان کتاب «برادر انگلستان» حامل پارادوکسی زیباست که واژه «برادر» را می‌توان در دایره واژگانی مثبت در فرهنگ ما برشمرد و «انگلستان» در فضای فکری منفی ایرانی‌ها از این کشور قرار دارد. از دیگر ویژگی‌های این کتاب آن است که این کتاب در ژانر تخیلی خلق شده و هم برای عموم مردم خواندنی است و هم برای کسانی ارزش خواندن دارد که می‌خواهند ادبیات خوب تکنیکی بخوانند.
اما سمیه برازجانی نیز درباره این اثر ادبی اینگونه اظهار نظر کرده است: «در قرائت اول راوی غیرقابل اعتماد قرار دارد که به روایت اسماعیل می‌پردازد. نویسنده در این قرائت سه شکل روایت را مورد نظر قرار داده، بخش سلطان معقول و منطقی است، در حالی که بخش راوی براساس کابوس و خواب‌هاست، البته بخش خودنگاشته اسماعیل حاوی سه شکل روایت از سوی سه راوی است. کتاب یادشده حاوی داستانی براساس جست‌وجو است که دو نکته نامشخص دارد و شخصیت الیاس برای مخاطب مبهم است. باید بپذیریم که تکرار شدن نام‌ها در این اثر بسیار جذاب است و تکثر شخصیت‌ها را یادآور می‌شود. قرائت ساختارشکنانه از متن در این اثر نمایی از تنوع و تکثر شخصیت اسماعیل است. نشانه‌ها در این کتاب بجا استفاده شده و این از ویژگی رمان پست مدرن است که تکثر شخصیت‌ها در آن چشمگیر است. در بخش‌هایی از کتاب «برادر انگلستان» نام مکان‌ها و شخصیت‌ها با تأکید آورده شده است. توهم‌ها و درهم‌پیچیدگی‌های رمان به درونمایه متن کمک کرده است. مفهوم قربانی شدن اسماعیل در این اثر پررنگ و داستان مرثیه‌ای بر گذشته است، در حالی که دیدگاه سیاسی و ضدانگلیسی در متن فضای سوررئالیستی تا پایان ادامه دارد و تعلیق به طور قطره‌چکانی در آن ارائه می‌شود.»
