سرویس فناوری جوان آنلاین: فناوری جدید دانشمندان، عضو قطع شده را امکانپذیر میکند تا حس لامسه ظریف را به دست آورد. در واقع محققان موفق به تولید مجدد احساسات شدند که حتی در تاریکی و با چشمان بسته حاصل میشود.
این دستگاه جدید به بیماران اجازه میدهد تا یک شئ را روی میز بگذارند و ثبات، شکل، موقعیت و اندازه بدون نیاز به نگاه کردن به آن را مشخص کنند. این موفقیت با تحریک اعصاب کار میکند. در واقع اعصاب میتوانند بازخورد حسی به بیماران در زمان واقعی ارائه دهند؛ تقریباً مثل اینکه آنها در یک دست طبیعی انجام میدهند.
Current عضلانی الکتریکی به عضو قطع شده اجازه میدهد تا کنترل موتور داوطلبانه خود را با استفاده از عملکرد ماهیچه باقی مانده در ساعد خود به دست آورد. با این حال، فقدان هرگونه بازخورد حسی به این معنی است که بیماران باید به شدت بر نشانههای بصری اتکا کنند. این میتواند باعث شود که آنها احساس کنند عضو مصنوعی بخشی از بدن آنهاست و استفاده از آن غیرطبیعی است.
اخیراً تعدادی از گروههای تحقیقاتی موفق به ارائه بازخوردی لمسی شدهاند که منجر به بهبود عملکرد و تولید این فناوری میشود.
محققان توضیح میدهند: «مطالعه ما نشان میدهد که جایگزینی حسی میتوانند هم بازخورد موقعیت و هم بازخورد ملموس را همزمان و در زمان واقعی ارائه دهد. تحریک عصبی جریان اطلاعات خارجی را با استفاده از پالسهای الکتریکی که به وسیله الکترودها به طور مستقیم به کنده درختی وارد شده است، ایجاد میکند. سپس بیماران باید تحت آموزش قرار گیرند تا به تدریج یاد بگیرند چگونه این پالس را به احساسات لمسی تبدیل کنند.
این تکنیک باعث شد که دو فرد در حال قطع عضو، با نتایج قابل مقایسه با آنهایی که در موضوعات سالم به دست آمدهاند، دست به دست هم بدهند. تحویل همزمان اطلاعات موقعیت و بازخورد لمسی به دو عضو امکان میدهد که اندازه و شکل چهار شئ را با سطح بالایی از دقت تعیین کنند. این نتایج نشان میدهد که این دستگاه میتواند به طور مؤثر اطلاعات قابل لمس و موقعیت دریافتی را به طور همزمان از طریق تحریک پردازش کند.»
پیش از این محققان موفق به ساخت دستی مصنوعی شدهاند که حس لامسه نزدیک به واقعیت را به بیمار منتقل میکند. فردی که این دست به بدن او متصل شده بود توانست لمس پزشکان روی دست خود را تشخیص دهد. در این دست مصنوعی از موتورهای حساس به لمس استفاده میشود که به طور مستقیم به مغز متصل میشوند. هر موقع که دست چیزی را لمس میکند، این موتورها سیگنالهای الکتریکی به مغز ارسال و آن را از این اتفاق آگاه میکنند.
البته راهی طولانی برای کامل کردن این دستگاه، پیشروست، اما اولین قدم بسیار امیدوارکننده بوده است. اولین مشکل این است که حسگرها کل دست را در بر نمیگیرند و از طرفی نمیتواند به سردی یا گرمی یک شئ واکنش نشان و آن را تشخیص دهد. این فناوری با پیشرفت خود میتواند بسیاری از افراد را که طی سوانح مختلف حسهای خود را از دست دادهاند به بازگشت به حالت عادی امیدوارتر کند.