هزاره سوم، هزاره اقتصاد دانش محور است.

در این عصر، نقش اول را، " اقتصاد "، ایفا خواهد نمود آن هم نه اقتصاد سنتی بلکه اقتصاد دانش محور. هر شخص، شرکت، شهر یا کشوری در این عصر نتواند دخل و خرج خود را بر مبنای جدید‌ترین یافته‌های روزدنیا منطبق کند از قطار توسعه جا خواهد ماند. جوامع انسانی به سوی اقتصاد فنآوری محور در حرکتند آنهم نه بصورت خطی و تدریجی بلکه بصورت تجدید ساختاری.

رونی جی فیلیپس در کتاب کارآفرینی هنر و توسعه اقتصادی مینویسد :

" اگردرقرن بیستم ، نشانه های توسعه ،خطوط تولید کارخانجات صنعتی بود درقرن بیست و یکم ،اقتصاد دانش بنیان ومیزان استفاده ازفکرهای جدید، نشانه توسعه میباشد" .

در این عصر ، شهرها نقش اصلی را در توسعه کشورها دارند .شهرها هسته اصلی رقابت اقتصادی جهان شده اند .دارایی های اقتصادی کشورهای پیشرفته در شهرها متمرکز شده اند . اکسیر اقتصادی شهرها هم ، سرانه تولید و تولید ناخالص شهر میباشد . استراتژیهای سنتی توسعه اقتصادی حتی به اندازه سر سوزن برای رشد و توسعه امروزی شهرها کافی نیست .

یکی از بزرگترین اشتباهات برنامه نویسان توسعه ایران در ادوار مختلف، کم توجهی و گاها بی توجهی کامل به شهرها و خصوصا شهرداریها بوده است که نتیجه ی این اشتباه بارز اکنون نمایان میشود .

و اما ، درکشورمان هنوز به مفهوم مشترکی از توسعه دست نیافته ایم همانطور که در خیلی ازموارد دیگرنیز به مفهوم مشترک دست نیافته ایم از"سرود ملی که بعد از پخش آن یه عده کف میزنند یه عده صلوات ، عده ای هر دو و یه عده سکوت " تامثال بزرگتر "موضوع سرمایه گذار خارجی است که یه عده آن را ضرورت و الزام و غیر قابل اجتناب برای توسعه کشور میدانند و در مقابل عده ای هم هستند که آن را کفرمحض میدانند" . شما مدیران شهری باید در چنین فضای نامعلومی ، قافله سالار شهرتان باشد .اما دلسرد نباشیم و بایدبه تلاشمان ادامه دهیم حتی اگر تنها و تنهایک پروژه رادر شهرمان تحقق دهیم کارنامه تان دارای نمره قبولی در پیشگاه وجدان تان خواهد بود .

گونارد میردال - اقتصاد دان سوئدی برنده جایزه نوبل اقتصادی 1974 می گوید :

" مردم کشورهای توسعه نیافته قبل از هر چیز، باید آمادگی لازم را برای حرکت در مسیر توسعه در درون خود ایجاد نمایند.

عدم همسان سازی رشد جهانی، بیشتر از اینکه ناشی ازعملکرد قدرت های جهانی باشد، ناشی از نگرش ها و انگیزش های خود مردمان هر کشور است." .

پروفسور هارت و پروفسور هولمستروم برندگان مشترک جایزه نوبل اقتصادی 2016 :

" برای توسعه سه محور اصلی وجود دارد: اهداف مشترک – گرایشات آرمان خواهانه – کشف راههای جدید ".

شاید برای مدیران شهری این سوال مطرح باشد که کدام رویکرد توسعه ای بهتر است ؟ جواب در پژوهشهای بانک جهانی و سازمان ملل نهفته است : " رویکردهایی که بر دارایی های خاص یک منطقه نباشد نمیتواند به اندازه کافی در اقتصاد جهانی جای خود را باز کند" .

شهرهای کشورمان در آستانه یک تغییر تاریخی در حوزه اقتصاد شهری هستند شهرداریها برای سوار شدن بر قطار توسعه بایستی ابتدا نگرشهای سنتی و فرمولهای قدیمی و استراتژیها و راهکارهای منسوخ شده را کنار بگذارند و بر دانش و راهکارهای روز مسلط شده و اقدامات عملیاتی را در این حوزه با سرعت ، باز تاکید میکنم با سرعت، شروع نمایند.

دوران "عوراض بگیرو شهر اداره کن به سر رسیده" کسانی که با این استراتژی پیش بروند هم خود و هم شهر و کشورشان را در زوال قرار خواهند داد، اکنون دوران ثروت آفرینی شهری است . حوزه شهر هوشمند بیش از دویست مصداق و پروژه ثروت آفرینی برای شهر و شهروندان و شهرداری دارد ، حوزه برندینگ شهری حدود یکصد پروژه و فرصت سرمایه گذاری و ثروت آفرینی دارد . بیش از شانزده خط تولید جدید برای درآمدهای پایدار برای شهرها مطابق با تجربیات جهانی و سیستم محلی طراحی و ارایه شده است مدیران شهری میبایست این خطوط تولید را در شهرها برقرار نمایند . تعداد محدودی از شهرها اقدام کرده اند و بقیه نیز باید و الزاما وارد این چرخه شوند و الا باید درب شهرداری را بسته و فاتحه توسعه شهری خوانده شود .

از دولت و مجلس انتظار میرود در این راه تسریع لازم را بعمل آورند و حداقل ترین کارشان این باشد که لایحه مشارکت عمومی - خصوصی را که چندین سال است معطل مانده ، سریعا تصویب و ابلاغ نمایند .

از وزارت کشور و سازمان شهرداریها واستانداریها انتظار میرود آموزش مدیران وکارشناسان شهرداریها برای آشنایی باخطوط شانزدگانه جدید ثروت آفرینی رادر اولویت قرار داده و ساختارهای لازم را در حوزه اقتصاد شهری در شهرداریها تعریف و ایجاد نموده وشیوه نامه جدید سرمایه گذاری را ابلاغ نمایند .

از شوراها و شهرداران 1276 شهر کشورمان انتظار میرود از ویروس روزمرگی خود را برهانند، امور جاری را تفویض اختیار نمایند و خودشان بدنبال عملیاتی نمودن راهکارهای جدید ( اهداف مشترک – گرایشات آرمان خواهانه – کشف راههای جدید) باشند .

از قوه قضاییه انتظار میرود طی یک عفو عمومی ، تمامی کارآفرینان و نخبگان اقتصادی و تولید را از زندان و سلول وبند و زنجیر و ضمانت وقرار برهاند ( منظور، اخلالگران اقتصادی و چپاولگران نیستند که موجب خروج منابع از کشور شده اند ، با آنها باید مطابق قانون رفتار شود ) .در کشور ما از هر بیست هزار نفر ، فقط یک نفر نخبه اقتصادی و کارآفرین میباشد اما بدلیل نوع فرآیندهای فضای کسب و کارمان ، همه ی آنها بلااستثناء الان بنحوی در قوه قضاییه گرفتار هستند .

امیدواریم دادستانی ها ، اطلاعات وزارتی ، اطلاعات نیروی انتظامی ، اطلاعات سپاه ، اطلاعات بسیج واطلاعات نیروهای دیگر، بازرسی ها ،حراستها ، انجمنهای اسلامی ، گروههای فشار ، پایگاههای مقاومت ، گروههای خود سر ، گروههای آتش باختیار،هیات تخلفات وسایرین بجای پرونده سازی برای پروژه ها ی تولید محور و اشتغالزا و سرمایه گذاری و کارآفرینی و ارز آوری و توسعه ای ، عینک و نوک مگسک شان را روی پروژه های غارت و حیف و میل وسرمایه بری وخروج میلیاردها میلیارد منابع از این کشور تنظیم نمایند .

خصوصا ادارات بازرسی استانها طوری عمل نموده اند که جسارت وانگیزه ی هر حرکت و اقدامی را از مدیران گرفته اند.عزیزان نظارتی و امنیتی وقضایی عنایت داشته باشند که در وسط میدان حرب ، یک سرباز را بدلیل واکس نزدن پوتین هایش جریمه نمیکنند .با قاطعیت تمام میگویم اگر قرار باشد تمام مقررات فضای کسب و کار در ایران رعایت شودمطمئن باشید هیچ حرکتی در کشور صورت نمیگیرد . شما بدنبال نتیجه باشید . ارزیابی تان این باشد که آیا اقدام این فرمانده یا سرباز موجب خیانت وخروج منابع از کشور شده است یا موجب حفظ منابع در کشور و اشتغالزایی و تولید شده است ؟ معیار این باشد .سرتان را از صفحات مقررات برگردانید و جامعه را ببینید که در حال سقوط در دره ی وحشتناک نابودی اقتصادی است .درچنین فضایی هرکس با هر وسیله ای باید کمک کند. اگربدنبال سلسله مراتب و دستور و مستند سازی وگزینش اخلاقی و رفتاری وجناحی و ... باشید وهمه را حذف نمایید دیگر کسی برای یاری نخواهد ماند . قهرتان برای کسانی باشد که عامدا یا سهوا برای سقوط دارند اقدام میکنند نه آنهایی که برای صعود زحمت میکشند.

ائمه محترم جمعه و جماعت و صدا و سیما و رسانه ها، فرق بین سرمایه داری و سرمایه گذاری را برای عموم جامعه تبیین نمایند . مسئله ی خیلی مهم و ریشه ای میباشد .در اتمسفری که عموم مردم فکر کنند که هر کسی پول و سرمایه و ثروت دارد حتما آدم بد و ظالمی است نمیشود تولید را رونق داد چراکه یکی از موثرترین عوامل تولید ( زمین – کار – سرمایه – تکنولوژی ) عامل سرمایه است . اگرسرمایه و سرمایه گذارنباشد تولید صورت نمیگیرد و جامعه میشود صرفا مصرفگرای بی خاصیت وانتهای مسیرش نیز قعر دره ی نابودی و اضمحلال .

گفتمان سازی دیپلماسی اقتصادی در وزارت امور خارجه از الزامات است . اغلب سفرا و کارکنان وزارت خارجه همکاری لازم رابافعالین اقتصادی کشورمان ندارنداصلا چنین رابطه ای در وزارت خارجه عملیاتی نشده است . در حوزه اقتصادی تهدید های جدی ومتعددی ازجمله "کاهش ارزش پول ملی" و "تحریم ها " ، مردم وکشورمان را مستاصل نموده است اما با کمی تدبیرمیتوان همین تهدیدات را به فرصت تبدیل نمود خصوصا در سه موضوع "صادرات"، "سرمایه گذاری خارجی" و" توسعه گردشگری" . در این حوزه حتما میبایست وزارت امورخارجه سریعا ساختارسازی حمایتی وتشویقی وپشتیبانی را در هرقالبی بانجام برساند .اکنون چنین ساختارهایی وجود ندارد. اغلب سفارتهای ایران در خارج نه تنها حمایت نمی نمایند بلکه جواب سلام فعالین اقتصادی کشور را هم نمیدهند دقیقا برعکس سفارتهای رقبا که از هیچ حمایتی برای فعالین اقتصادی خودشان دریغ نمی نمایند .

سازمان شهرداریها ودهیاریهای کشور، مدلها ، روشها و سیستم های قدیمی را کنار گذاشته وبه نوآوری و پوست اندازی فکر نماید وحداقلش این است که شهرداریها را با دهیاریها در یک کفه ترازو قرار ندهد .اجرای مدل "جوهره ی سرمایه گذاری " در شهرداریها ، تاثیر شگرفی در درآمد زایی شهرداریها خواهد داشت پیشنهاد میشود حتما امسال توسط سازمان اجرایی شود .

نگاه عملیاتی حاکمیت به سمت تقلیل ظرفیت اقتصاد دولتی و شبه دولتی و خصولتی از نود درصد به ده درصد باشد ودر پی افزایش سهم کمتر ازده درصدی بخش خصوصی به بالای نود درصد از اقتصاد کشور باشیم . اقتصاد دولتی ، ناکارآمد است و کارها باید به بخش خصوصی و مردم واگذار شود . راهکار نجات این کشور در اقتصاد آزاد است . مجموع درآمدهای سالانه دولت ایران حدود یکصد میلیارد دلار است ،در قیاس با شرکت تویوتا که مجموع درآمد سالانه اش نزدیک به 275 میلیارد دلار ، فروشگاه اینترنتی آمازون 135 میلیارد دلار ، فروشگاه زنجیره ای والمارت آمریکا 485 میلیارد دلار ، وضعیت دولت ایران مشخص میشود بنابر این هر مدیر شهری به این فکر نماید که برای توسعه شهرش از سیستم دولتی، بودجه خواهد گرفت فکر کاملا بیهوده ای مینماید.

راه درازی در پیش است .

توسعه امری درون زاست( وقتی به یک تخم مرغ از بیرون ضربه وارد شود میشکند و موجب مرگ موجود درونی اش میشود اما وقتی همان موجود از درون به تخم مرغ ضربه زند میشکند اما موجب تولد میشود ).

اما توصیه عملیاتی امسال به مدیران شهری در گام نخست عبارت است از :

انجام مطالعات پنجگانه : چشم انداز اقتصادی بیست ساله شهر ، استراتژیهای توسعه اقتصادی شهر(CDS ، EDS )، برندینگ شهری ، برنامه پنجساله اقتصادی برای شهرداری ، تهیه بسته های مشارکتی استاندارد . ایجاد وب سایت تخصصی سرمایه گذاری .
آموزش مدیران و کارکنان شهرداری برای آشنایی با مدلهای جدید ثروت آفرینی خصوصا مدلهای شانزدگانه وپوست اندازی از روشهای سنتی و قدیمی و دموده.
ایجاد زیرساختهای قانونی ، ساختارهای اقتصادی ، فرهنگ سازی حوزه مربوطه .

و آن دسته از شهرهایی که گام فوق را بانجام رسانده اند موارد زیر را آغاز نمایند :