سرويس ورزشی جوان آنلاين: زمان زیادی نگذشته بود که خود را رساندند. پر واضح بود که دلشان طاقت نیاورده دست روی دست بگذارند و به تماشا و رصد اخبار بنشینند. این را بارها ثابت کرده بودند. اینکه بهانهای کافی است تا دستهایشان در دستان مردم گره شود؛ مردمی که این بار شب عیدی خانههایشان ویران شده بود. مردم هنوز در شوک بودند که سیل شهر به شهر میرفت و خانهها را با خود میبرد و در این آشفته بازار، حضور ورزشکاران در کنار مردمی که همه زندگیشان روی آب شناور بود مُسکنی بود تا به خود بیایند و سعی در جمع و جور کردن اوضاع کنند.
گنبد و آق قلا اولین قربانیان بارش بیامان سیل بودند و سردار آزمون اولین ورزشکاری بود که خود را رساند. لژیونر جوان فوتبال ایران نتوانسته بود طاقت بیاورد و با هماهنگی مسئولان باشگاه زنیت خود را برای حضور در کنار مردم شهرش و کمک به آنها رساند. این حضور تأثیر بسیاری داشت. نه فقط از بُعد تبلیغاتی که میتوانست کمکرسانی به شهرهای شمالی را سرعت بخشد و دیگران را برای کمکرسانی به سیل زدهها تشویق کند. عادل مجللی، قایقران گلستانی و نفر سوم بازیهای آسیایی ۲۰۱۴هم نفر بعدی بود که به جای نشستن سر سفره هفتسین و جشن گرفتن تولدش (یکم فروردین) برای کمک راهی مناطق سیلزده شد، اما حمایت جامعه ورزش به همین دو نفر ختم نشد. الناز کمپانی، ملیپوش دوومیدانی بانوان هم برای جمعآوری کمکهای مردمی خود را به گلستان رساند. وزارت ورزش نیز با مدیران کل ادارههای ورزش در شهرهای شمالی هماهنگیهای لازم را انجام داد تا تمامی اماکن ورزشی مسقف و روباز ورزشی در اختیار ستاد بحران و آسیبدیدگان این حادثه تلخ قرار گیرد.
سیل، اما به شهرهای شمالی ختم نشد. بارش بیامان و بیسابقه باران این بار لرستان را مورد آماج حملاتش قرار داد و پلدختر را زیر آب برد. اوضاع فاجعه بارتر از حد تصور بود. حالا دیگر ورزشکاران از هر سو و با هر امکاناتی که میتوانستند فراهم کنند روانه شهرهای سیلزده شدند. بیرانوند، گلر ملیپوش پرسپولیس در بازی با پیکان پیراهن سیاه رنگی برتن داشت که روی آن نوشته بود «لرستان تنها نیست» و با انتشار ویدئویی از هواداران پرسپولیس درخواست کمک کرد و خود آستینها را برای کمک کردن به مردم و رساندن کمکهای نقدی و غیرنقدی آنها به سیل زدهها بالا زد. این بار فوتبالی و غیرفوتبالیها فرقی با هم نداشتند همه برای یاری رساندن به مردم دست به دست هم داده بودند. رسول خادم، رئیس سابق فدراسیون کشتی که همراه اصغر بذری، نایب قهرمان سابق کشتی جهان و سعید ریاحی، قهرمان سابق کشتی آسیا که پیشتر در آق قلا به یاری مردم شتافته بودند، این بار در کنار حسن رحیمی، ملیپوش سابق کشتی آزاد و همچنین پیمان یاراحمدی برای یاری رساندن به مردم راهی لرستان شدند. حضور آنها با دست پر مسکنی بود بر درد مردمی که نوروزی متفاوت را تجربه کرده بودند.
شیراز یکی دیگر از شهرهایی بود که درگیر سیل شد. سیلی که صحنههای دلخراشی را به نمایش گذاشت. در شیراز هم، اما حضور ورزشکاران برای پاک کردن گرد غم از چهره مردم مشهود بود به طوریکه امید نوروزی ملیپوش سابق کشتی فرنگی که خود نیز شیرازی است، با حضور در گروههای امداد و با همکاری دیگر ورزشکاران شیرازی و یاری کسبه و خیران این شهر بیش از ۱۰۰ خانوار را اسکان داد و بسیاری را برای دور کردن از خطر روانه مجموعههای ورزشی کرد.
اوضاع خوزستانیها، اما شاید به مراتب بدتر از دیگران بود. همه سیلابها قرار بود از خوزستان عبور کند. سیلابهایی که ویرانیهای بسیاری به جای گذاشته بود، با تمام سرعت روانه خوزستان شد؛ خوزستانی که حالا سدهایش نیز در آستانه سرریز شدن بودند، اما مثل همیشه با تمام قوا خود را آماده جنگی تازه کرد. خوزستان هم، اما تنها نماند. خوزستان قهرمان هم در این بلای طبیعی ورزشکاران را در کنار خود دید و کمکهای مردمی که بسیاری از آنها را باشگاههای ورزشی، چون پرسپولیس و ورزشکاران و مربیان با خود آورده بودند. غلام محمدی، خادم و حمید بنیتمیم، سرپرست فدراسیون کشتی از جمله کسانی بودند که برای همدردی با مردم و باز کردن گره از مشکلات آنها راهی خوزستان شدند تا هم از نزدیک شاهد بلایی باشند که بر سر مردم آمده و هم دستشان را برای یاری به سوی مردمی دراز کنند که روزی برای موفقیت آنها دست به آسمان میشدند.
جامعه ورزش باز هم ثابت کرد هرگز خود را از مردم جدا نمیداند و در هر فرصتی برای یاری در صحنه حاضر خواهد شد. مسئلهای که البته پیشتر نیز بارها و بارها ثابت شده بود، اما این نباید پایان داستان تلخ سیلی باشد که هنوز هم شهرهای زیادی را تهدید کرده و همچنان زندگی مردم را تحتالشعاع خود قرار داده است. حضور جامعه ورزش و ادامه کمکهای آنها میتواند در ادامه نیز باری از دوش این مردم ستمدیده بردارد، اما به شرط آنکه بعد از این به نامگذاری یک هفته از بازیهای لیگ به یاد مردم سیلزده اکتفا نکنیم و همچنان شاهد کمکهای ورزشکاران به سیلزدهها باشیم. برگزاری بازیهای دوستانه، حضور در مناطق سیلزده و دیدن اوضاع مردم از نزدیک و رایزنیهای مختلف میتواند کمکرسانی به مردمی را که دست سرنوشت خانه و کاشانه آنها را به آب داده است تداوم بخشد و گرهای از این معضل باز کند و ادامه این روند انتظار بحقی است که از جامعه ورزش میرود؛ جامعهای که همواره در سختیها کنار مردم بوده است، اما انتظار میرود که همچنان به این حضور ادامه دهد و مردم را به دست فراموشی نسپارد و با ادامه گلریزانهایی که در طول این مدت برگزار کرد، برنامهای برای حمایتهای هرچه بیشتر از این مردم داشته باشد.