اشتباه بزرگی است که در ماجرای باشگاه استقلال و شفر آلمانی به دنبال مقصر باشیم. اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد. یک تصمیم نادرست و بی‌موقع (شنیده‌ها حاکی از آن است که مدیران استقلال در‌به‌در به دنبال فراهم کردن شرایط و پیدا کردن راهی برای فرار از این بحران خودساخته هستند) حالا تبدیل به یک معضل بزرگ شده، معضلی که مهم‌تر از هزینه هنگفت میلیاردی‌اش پای آبروی ایران را هم به میان آورده است.
این روز‌ها همه از پاسخگویی طفره می‌روند؛ مسئولان استقلال با یکسری ادعا‌های خنده‌دار می‌گویند این جریان را با کمترین هزینه و خسارت به پایان می‌رسانند. از سوی دیگر وزارت‌نشینان به عنوان متولیان اصلی این باشگاه کاملاً خود را کنار کشیده‌اند و مدعی شده‌اند که استقلالی‌ها باید خودشان این مشکل را حل کنند.
فوتبال ایران موارد مشابه زیادی از این قبیل به خود دیده است، نمونه‌اش ژوزه پیرمرد پرتغالی پرسپولیس است که با سوءمدیریت محمد رویانیان میلیارد‌ها تومان هزینه روی دست بیت‌المال گذاشت.
این‌بار، اما نکته جالب توجه این است که آقایان وزارت‌نشین گفته‌اند که مسئولان استقلال باید بابت این اشتباه بزرگ و تصمیم غلط توضیح دهند. سؤال اینجاست که کدام یک از مسئولان از رویانیان و پرسپولیس سؤال کردند که حالا همان‌ها از فتحی و استقلال می‌خواهند جواب بدهند که بر چه اصلی با شفر قرارداد میلیاردی و نجومی امضا و با کدام تفکر او را در آستانه پایان رقابت‌های لیگ یک‌طرفه اخراج کردند و بدتر از آن اجازه ورودش را به محل تمرین ندادند و گذاشتند از نوع برخوردشان فیلمبرداری کند. به‌طور حتم همانطور که در موضوع ژوزه و پرسپولیس در وزارت ورزش از مدیران این تیم سؤالی پرسیده نشد، در خصوص شفر و استقلال هم چیزی پرسیده نمی‌شود. استقلالی‌ها این روز‌ها همه را متهم به شلوغ کردن فضا می‌کنند و مدعی‌اند ارقامی که بابت طلب پیرمرد آلمانی مطرح می‌شود، ساخته و پرداخته ذهن رسانه‌هاست، چراکه خیالشان راحت است که دست وزارت به عنوان متولی اول و آخر این باشگاه به بیت‌المال دراز است و این هزینه هنگفت نیز مانند هزینه‌ای که رویانیان برای پرسپولیس بالا آورد از جیب بیت‌المال پرداخت خواهد شد. دست‌درازی به بیت المال و پول مردم در فوتبال امری طبیعی و عادی است، بنابراین باید هم خیال مسئولان استقلال راحت باشد. اشتباه کرده‌اند، هنوز برخورد درست و حرفه‌ای را یاد نگرفته‌اند، نفهمیده‌اند که چگونه باید قرارداد ببندند. آبروی ایران را با خطر روبه‌رو کرده‌اند، اما خیالی نیست. وزارت ورزش هست و پول مردم و بیت‌المال را به پای شفر می‌ریزد. مگر به پای پیرمردی از رده خارج شده و از کار افتاده‌ای به نام ژوزه نریخت. فتحی هم درست مثل رویانیان انتخاب شده وزارت ورزش است، بنابراین باید هوایش را داشته باشند و اشتباهش را جبران کنند، حتی از جیب مردم و بیت‌المال، اصلاً مهم نیست.
پول در نهایت پرداخت می‌شود، شک نکنید. جدای از این و مهم‌تر از آن، اما فیلمی است که این روز‌ها دست به دست می‌شود و حتماً به فیفا هم می‌رسد؛ فیلم راه ندادن شفر به محل تمرین استقلال.
فوتبال ایران در روز‌هایی که کارلوس کی‌روش با تمام توان در حال ضربه زدن به آن است، همین را کم داشت. سرمربی سابق تیم ملی این روز‌ها با کمک برخی رسانه‌های داخلی طرفدارش شروع به سیاه‌نمایی علیه فوتبال ایران کرده و حالا خود ما با یک تصمیم نادرست و نابجا آب به آسیاب او ریخته‌ایم. شفر را حتی اگر ناکارآمد هم فرض کنیم، باز هم مربی قانونی استقلال بود. با شفر باید رفتاری بهتر و در خور شأن او صورت می‌گرفت. به طور قطع شفر این حرکت را پیش‌بینی کرده بود، اما مدیریت استقلال همانطور که احساسی تصمیم گرفت، احساسی هم برخورد کرد تا حالا نوع برخورد ما با مربیان خارجی به صورت مستند در اختیار دنیای فوتبال قرار گیرد. در این میان حتماً کی‌روش روی این موضوع مانور خواهد داد.
وزارت ورزش در نهایت پول را پرداخت می‌کند، آن هم از نه از جیب فتحی و جیب خود، بلکه از جیب بیت‌المال، اما با این رفتار آماتوری مدیر منتخب خود چگونه برخورد خواهد کرد؟ آبرویی را که از فوتبال ایران در خطر است، چگونه جمع خواهد کرد؟
این‌ها تماماً ثمره مدیریت نادرست و ناکارآمد ورزش و فوتبالی است که تنها نام حرفه‌ای را یدک می‌کشد، اما میلیارد، میلیارد پول بیت‌المال را می‌بلعد و آبروی ایران و ایرانی را می‌ریزد.
