سرويس دانشگاه جوان آنلاين: همواره جوانان نخبه کشور با بهرهگیری از فناوریهای روز دنیا روباتها، پهپادها و ابزارهایی طراحی میکنند که در شرایط بحرانی و پرخطر حوادث بتواند کارگشای زندگی مردم باشد، در سیل اخیر چقدر این فناوریهای ایرانی کمک حال بوده است؟
جوانان و مهندسان کشور در دهههای اخیر بیش از قبل به فناوریهای روز میپردازند و سعی میکنند با اتکا به محصولات و ظرفیتهای داخلی، تکنولوژی جدید دنیا را برای پیشرفت ایران و ایرانی به کار گیرند.
از همین رو است که در جشنوارهها و نمایشگاههای داخلی و گاه خارجی این حوزه شاهد درخشش دانشجویان و فارغالتحصیلان هستیم و هر بار اخباری از طراحی و اختراعی نوین برای انجام دادن راحتتر کارهای پیچیده و وقتگیر منتشر میشود.
اما متأسفانه این فناوریها که به گفته متخصصان آنها برای زمان بروز حوادث غیرمترقبه کاربردی است، تنها در همان نمایشگاهها و جشنوارهها میمانند، گویی یک نمونه تنها برای ایران و ایرانی کفایت میکند.
از سری سیمرغ تا هواپیماهای بدون سرنشین
هنوز یکسال از رونمایی پهپاد امدادرسان از سوی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در نمایشگاه رسانههای دیجیتال سلامت نگذشته است که این پهپاد برای مناطق و موقعیتهای خاص تجهیز شد تا بتواند به ارائه خدمات سلامتی و برخی تجهیزات معمولی و سبک بپردازد یا کمی قبلتر در سال ۹۶ خبر ساخت پهپادهای سیمرغ یک، سیمرغ ۴ و چهارباله توسط گروهی از جوانان نخبه دانشگاهی عضو بنیاد ملی نخبگان فضای رسانهای را پر کرد که آنها با قابلیتهای خاص و طراحی منحصربه فردشان میتوانند برای امدادرسانی و به ویژه عکسبرداری از مناطق کاربرد داشته باشند.
بدون سرنشین صعبالعبور
در سال ۹۴ هم از سوی محققان دانشگاه صنعتی پلیتکنیک هواپیمای بدون سرنشین با قابلیت حمل ۳۰ کیلوگرم بار طراحی و رونمایی شد و طبق گفته طراحانش دوربین نصب شده روی بدنه این هواپیما امکان رصد محل آسیب دیده را فراهم میکند و میتواند محمولههای امدادی را حتی در بدترین شرایط آب و هوایی با عبور از مناطق صعبالعبور به مقصد برساند.
در همان سال هواپیمای بدون سرنشین دیگری به نام «ترلان» در جشنواره فرهیختگان دانشگاه آزاد اسلامی به همگان معرفی شد که آن هم میتواند برای خدمترسانی و ارسال محموله به مناطق درگیر بحران یاریگر باشد.
ظرفیتهای پهپادی را بهکار گیریم.
اما در این چند روزه آیا خبری شنیدهاید که این پهپادها به مناطق سیلزده امدادی رسانده یا خانهای را نجات داده باشند؟ روستاهای معمولان و پلدختر بعد از سیلاب کاملاً زیر آب رفتند و ساعتها راههای ارتباطی آنها قطع بود، تنها به این دلیل که فردی نمیتواند به آنجا برود یا کابلی نیست که تلفن و اینترنتی برای برقراری تماس باشد. آیا دراین زمان بحرانی نباید از توان و ظرفیت پهپادهایی استفاده کرد که ماهها یا شاید هم سالها جوانان این مرز و بوم برای طراحی آنها وقت صرف کردهاند؟
بهرهگیری از هر کدام آنها هزینه و زمانی کمتر را به مردم، نیروهای جهادی، گروههای امدادی و سازمانهای مربوطه برای امدادرسانی تحمیل میکرد، اما در این زمینه دست خالی هم نبودیم. به طور نمونه دانشگاه آزاد با ورود در این زمینه بهخوبی قدرتنمایی کرد.
دانشگاه آزاد با اعزام روباتی به مناطق سیلزده لرستان اقدام به کمکرسانی سریعتر برای برداشت گل و لای منطقه کرده است که این شروع میتواند نویدبخش آیندهای روشن پیشروی فناوری روباتیک کشور و دانشگاه آزاد اسلامی باشد.
روبات واحد قزوین در پلدختر
دانشگاه آزاد اسلامی به ویژه واحد قزوین در تولید روباتهای امدادگر توانمند هستند و تاکنون هم در برهههایی، چون زلزله آذربایجانشرقی و حادثه پلاسکو برای کمک اعلامآمادگی کرده بودند.
در زلزله آذربایجان شرقی محققان دانشگاه آزاد اسلامی در بخش روباتیک نسبت به استفاده از روباتهای امدادگر و پرنده اعلام آمادگی کردند تا در صورت لزوم بتوانند از روباتهای خود برای امداد و نجات حادثهدیدگان استفاده کنند. تجربه حوادث زلزله و آوار در سالهای گذشته دانشمندان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین را که به قطب روباتیک در منطقه معروف است، بر آن داشت با ساخت روباتی به کمک حادثهدیدگان سیل اخیر بشتابند.
روبات گلولای هم حاضر
پس از آن هم با اعزام روبات خارجکننده گلولای، روند تخلیه گلها در منطقه سرعت بیشتری گرفت. این روبات ساخته دست مهندسان ایرانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین است که فعالیت خود را در مناطق سیلزده پلدختر استان لرستان آغاز کرده است. این روبات قادر است در هر دقیقه، یکمتر مربع گلولای را تخلیه کند.
این روبات مجهز به یک دریل افقی است که از طریق آن رسوبات گلولای را تخلیه میکند. این اولین نمونه از این دستگاه روباتیک تخلیه گلولای است که با هدف کمکرسانی به مناطق سیلزده لرستان ساخته شده است.