سرويس ايران جوان آنلاين: با اینکه کردستان با تولید سالانه بیش از ۷۵ درصد از توت فرنگی مصرفی کشور به عنوان قطب نخست این محصول شناخته میشود، اما نبود صنایع تبدیلی و بستهبندی باعث شده که ۴۵ هزار تن محصولی که هر سال از زمینهای کشاورزی این استان برداشت میشود ارزش افزوده چندانی نداشته باشد. مضاعف بر این مشکلات نبود سردخانه و بازار فرورش نیز سود حاصل از برداشت توت فرنگی را به جیب دلالان میریزد و کام واسطهها را شیرین میکند.
کردستان با تولید سالانه نزدیک به ۴۵ هزار تن توت فرنگی به قطب نخست این محصول در کشور تبدیل شده است. محصولی که طی چند سال گذشته و برای معرفی هرچه بیشتر و جذب گردشگران جشنوارههایی هم با عنوان آن برگزار شده است. اما تمامی این اقدامات تاکنون نتوانسته است به مشکل همیشگی کشاورزان این استان خاتمه دهد. معضلی که از آن به عنوان خام فروشی محصولات یاد میشود و توتفرنگی کاران استان نیز به آن گرفتار هستند. چراکه نه سردخانه مناسبی برای نگهداری توتفرنگیها در استان هست و نه کردستان از کارخانههای فرآوری، بستهبندی و ... برخوردار است. همین هم میشود که کشاورزان خواستار فروش هرچه سریعتر محصولاتشان میشوند. البته معضل به همین جا هم ختم نمیشود چراکه بازار فروش خوبی هم برای این محصول در کشور موجود نیست و توتفرنگی کاران استان برای فروش محصولاتشان راه چارهای ندارند جز اینکه دسترنج یکسالهشان را به دلالان بفروشند.
دست دلالان در جیب کشاورزان
کشاورزانی که بازاری برای فروش محصولاتشان ندارند به اجبار توتفرنگیهایشان را به دلالان میدهند. دلالان هم با پایینترین قیمتی که حتی اغلب هزینههای تولید را هم به کشاورز بر نمیگرداند توت فرنگیها را میخرند و در بازار با قیمتی بالا به فروش میرسانند. اگر در این بین کشاورزی هم از فروش محصولاتش امتناع کند نه کسی هست که دستش را بگیرد و نه میتواند راهی به بازار فروش بیابد. بنابر این چیزی جز ضرر عایدش نخواهد شد. گفتنی است که درآمد حاصل از فروش توتفرنگی یکسوم از زحمات کشاورزان را هم جبران نمیکند و امسال تعداد زیادی از کشاورزان به همین دلیل بیخیال کاشت توتفرنگی شدند و به کاشت گوجهفرنگی روی آوردند. با اینحال به دلیل بارندگی خوبی که اواخر سال گذشته و اوایل امسال به وقوع پیوست نه تنها حجم تولید این محصول کم نشد بلکه به گفته مدیر امور باغبانی سازمان جهادکشاورزی کردستان، امسال بیش از ۳ هزار هکتار از اراضی آبی استان به کشت توت فرنگی اختصاص داده شد که پیشبینی میشود با افزایش تولید مواجه شویم. بر همین اساس قرار است ۴۶ هزار تن محصول توت فرنگی از مزارع استان برداشت و روانه بازار مصرف شود. زاهد حاجی میرزایی اضافه میکند: «در حال حاضر ۱۷ هزار نفر بهرهبردار به صورت مستقیم و غیرمستقیم در سطح استان مشغول به تولید و جمعآوری توت فرنگی هستند و این میوه هر ساله به مدت ۴۵ روز از اواخر اردیبهشت تا اوایل خرداد برداشت میشود.» گفتنی است که شهرستانهای سنندج، کامیاران، مریوان و سروآباد به ترتیب بیشترین میزان توتفرنگی استان را تولید میکنند و این استان بیش از ۷۵ درصد از توت فرنگی مصرفی کشور را تأمین میکنند.
بیرغبتی سرمایهگذاران برای ساخت کارخانه
گفتنی است که هیچ کارخانه و صنایع فرآوری و بستهبندی در کردستان برای محصول توت فرنگی در نظر گرفته نشده و بخش عمده این محصول نیز به صورت تازه خوری عرضه میشود و قسمت کمی از آن به صورت خانگی به مربا، شربت و ... تبدیل میشود. همین موضوع هم هست که هر ساله دست کشاورزان را از سود حاصل از محصولشان خالیتر میکند. چراکه آنها نهایتاً یک هفته برای فروش محصولشان فرصت دارند و در صورت دیرکرد حتی دلالان هم توتفرنگیهایشان را خریداری نمیکند. البته مشکلات استان به همین جا هم ختم نمیشود چراکه به گفته مدیر باغبانی جهادکشاورزی کردستان حدود ۷۰ درصد از توت فرنگی کردستان به خارج از استان و با نام دیگر استانهای کشور صادر میشود. همین موضوع هم ضربه بزرگی به کردستان میزند و سرمایهگذاری در این بخش را به سرمایهگذاران به صرفه معرفی نمیکند.
حاجی میرزایی ادامه میدهد: «علاوه بر این به دلیل فصلی بودن برداشت توت فرنگی در استان نیز تاکنون کارخانه یا صنایع تبدیلی برای این محصول در استان ایجاد نشده است، اما امیدواریم با بهرهبرداری از کارخانه ژینانوش مریوان که خوراک اولیه آن سالانه ۸۵ هزار تُن محصول کشاورزی استان است بتوان محصولی همچون توت فرنگی را نیز تحت پوشش قرار داد.» با این شرایط انتظار میرود مسئولان برای حفظ سطح زیر کشت توتفرنگی در کردستان چارهای بیندیشند و به مشکلات این استان خاتمه دهند.