کد خبر: 960915
تاریخ انتشار: ۱۶ تير ۱۳۹۸ - ۰۷:۰۱
همه ما نیاز به ارتباط و گفتگو داریم
ارتباط پر ثمر هنگامی با دوام خواهد شد که هر دو طرف رضایت از برقراری ارتباط داشته باشند، اما این ارتباط رضایتبخش در صورتی است که هر فرد ابتدای برقراری هر نوع رابطه‌ای با مخاطب خویش، شناختی از تفاوت‌های رفتاری آدمیان پیدا کند و با پیاده کردن این تفکرات و بینش‌های سازنده وارد رابطه شود و به مخاطب خود و باقی همنوعان حق انتخاب دهد
زهرا غفاری آثار
سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: امروزه بسیاری از ارتباطات اجتماعی دچار ازهم‌گسیختگی شده و به طور جدی علت بسیاری از مشکلات ارتباطی، شناخت ناکافی انسان‌ها از یکدیگر است، چراکه گاهی برخی افراد از سر ناآگاهی، از کلماتی استفاده می‌کنند که نه تنها مخرب است، بلکه می‌تواند به عنوان یک علت حتمی برای قطع ارتباط عمل کند.

آدمی در هر سن و جایگاهی که باشد بدون تعامل و برقراری رابطه دوام نخواهد آورد، تخلیه روانی‌ای که با گفتگو صورت می‌گیرد، از مواردی است که جایگزینی ندارد و این امر اگر به صورت کامل انجام نگیرد، موجب بروز انواع اختلالات و بیماری‌های روانی خواهد شد. احساس آرامش و امنیت ناشی از وجود افرادی که شنونده خوبی هستند و کمک‌کننده روحی به حساب می‌آیند در هر سنی برای هر شخصی مفید و تأثیرگذار در سلامت روانی است. وقتی یک الگوی رفتاری طی زمان تبدیل به یک باور شود، قطعاً مفید خواهد بود.

براساس تحقیقات و مشاهدات انجام شده، ارتباط پر ثمر هنگامی با دوام خواهد شد که هر دو طرف رضایت از برقراری ارتباط داشته باشند، اما این ارتباط رضایتبخش در صورتی است که هر فرد ابتدای برقراری هر نوع رابطه‌ای با مخاطب خویش، شناختی از تفاوت‌های رفتاری آدمیان پیدا کند و با پیاده کردن این تفکرات و بینش‌های سازنده وارد رابطه شود و به مخاطب خود و باقی همنوعان حق انتخاب دهد و آن‌ها را در برقراری ارتباط آزاد گذارد و پذیرش عکس‌العمل‌های مختلف را داشته باشد که سرانجام با کسب این شناخت بسیار کمک‌کننده، می‌تواند تصمیم به ادامه یا قطع رابطه بگیرد.

به این ترتیب انسان‌ها از یکدیگر توقع تغییر آنچنانی نخواهند داشت، به یکدیگر حق این را می‌دهند که خودشان باشند و با این کار پس از مدتی با رفتار‌های خاصی از مخاطب خویش که سبب حیرت وی می‌شود روبه‌رو نخواهند شد. به اندازه تک‌تک بندگان خداوند بزرگ طرز فکر و تفاوت رفتاری وجود دارد. ما مالک هیچ انسانی نیستیم، پس توقع اینکه دیگران طبق استاندارد‌های ما زندگی کنند هم در پروسه روابط رد خواهد شد.

با نگاهی عمیق‌تر این سؤال مطرح می‌شود که چطور می‌شود عده‌ای به علت تغییر دکوراسیون منزل، منوی غذایی چندگانه و ست پوشش اعضای خانواده، تصمیم به برگزاری یک مهمانی می‌گیرند؟ در اصل چه بر سر طرز فکر و دیدگاه روشنی که همه انسان‌ها می‌توانند در جوانبی آن را به خوبی پرورش دهند، می‌آید که برای گرفتن یک مهمانی از ماه‌ها قبل شروع به تدارک می‌کنند؟!

وقتی با گذر زمان شکل و شمایل ارتباطی انسان‌ها برای محبت کردن، ابراز خشم و به طور کلی بروز هیجانات و احساسات تغییر می‌کند، طبیعی است افراد به طور مداوم در غار تنهایی خود فرو روند و مشغول سرکوب و نادیده گرفتن حالات خود شوند. اینکه همه مخلوقات همانندی برای خود دارند، لااقل این مطلب را می‌رساند که هیچ کس به گونه‌ای خاص تنها نیست و از طرفی انسان، به عنوان اشرف مخلوقات همنوعی برای زیستن دارد که وجه تمایزش از سایر جانداران، قدرت تفکر و فن صحبت، به صورت کلام است.

با گریز از انسان‌ها و ترجیح دادن تنهایی، ناخودآگاه افکار مختلف هجوم آورده و در زمان کوتاهی می‌تواند تمامی افکار و خلقیاتی که یک فرد تا به حال داشته است را تغییر دهد. تجمل گرایی وقتی توسط شخصی دیده می‌شود، می‌تواند آسیب زننده باشد، اما همیشه تقلید، راهی برای تغییر نیست. روحیه چشم و همچشمی قطعاً به دنبال تجمل‌گرایی می‌آیدکه ناخودآگاه ذهن یک فرد ناآگاه شروع به مقایسه می‌کند و این درست همان نقطه‌ای‌است که ذهن ناهوشیار را تحریک و فکر سالم را خنثی می‌کند.

چشم و همچشمی چقدر زیباتر می‌شود وقتی عملکرد فکری را تغییر دهد، نه در مسیر تغییرات اشیای مختلف. تجمل‌گرایی چقدر مفهوم کلی‌تر و عاقلانه‌تری می‌یابد اگر تجمل در رشد عقلی را برای سازگاری و فکر سلامت انتخاب کرده باشیم. اینگونه دیگر افکار انسان به صورت افراطی برای تدارک یک جمع دوستانه درگیر نمی‌شود، بلکه به سادگی می‌توان برای حضور در یک مهمانی سالم، یک خانواده ترتیب غذا را دهد و خانواده دیگر برای پذیرایی از مهمانان تدارک ببیند. با این اوصاف، طبیعتاً افراد حاضر در یک جامعه، مدام در حال تغییر کردن هستند جدا از اینکه این تغییر مخرب باشد یا سالم، هر فرد برای گذراندن زندگی خویش با تغییر فکر، رفتارش نیز به گونه‌ای دیگر خواهد شد.

مسلماً همه انسان‌ها برای ارتقای روحیه خود نیاز به حضور در طبیعت و تفریح دارند، اما با غرق شدن در کار‌های روزمره زندگی، این پدیده کمتر انجام می‌گیرد و به دنبال این مسئله انسان‌ها بیشتر در غار تنهایی خود فرو می‌روند و مشتاق برقراری ارتباط نمی‌شوند. با غوطه‌ور شدن در یکسری از امور تکراری و به نوعی روزمرگی کم‌کم روز مُردگی رخ خواهد داد. بدون گفتگو همه موضوعات تلمبار می‌شود و کم‌کم افراد رو به خانه‌نشین شدن و پر کردن خلأهایشان از طریق فضای مجازی می‌آورند.

قطعاً همه امکانات در عصر حاضر، برای سهل شدن و برطرف کردن نیاز‌های بشر است، اما استفاده درست و سازنده از این امکانات آن روی دیگر سکه است. تکنولوژی قطعاً مفید و مثمرثمر خواهد بود، اگر انسان‌ها بدانند هدفشان از برقراری ارتباط به صورت مجازی چیست. بی‌تردید ارتباط با فضای مجازی موجب پیشرفت شده و برقراری ارتباط حتی در فاصله‌های دور را ایجاد کرده، اما فرهنگ استفاده صحیح از این تکنولوژی موضوعی است که نهادینگی‌اش موجب شناخت هر چه بهتر خود انسان‌ها می‌شود.

در زمان‌های دورتر هدف از مهمانی و دورهمی‌ها جویا شدن از احوالات یکدیگر، باخبر شدن از مشکلات و به گونه‌ای شریک بودن در غم و شادی افراد بوده است، اما اینک در مهمانی‌ها جز عده‌ای از اشخاص که سرشان در گوشی‌ها و فضای مجازی است چیزی مشاهده نمی‌شود.
از دیگر عواملی که باعث می‌شود پیوند‌های خانوادگی دیگر آن شکل مستحکم خود را دارا نباشد، مشکلات اقتصادی خانواده‌هاست، چراکه بسیاری از زوجین برای تشکیل زندگی خود هر دو با هم به کار می‌پردازند و در مواردی، آقای خانه مجبور به کار کردن به شکل دو یا سه نوبت در روز می‌شود که در چنین شرایطی نمی‌توانند وقت زیادی را در کنار خانواده‌های خود بگذرانند.

علاوه بر شناختی که انسان‌ها باید نسبت به تفاوت‌های فردی پیدا کنند، در رابطه با هر موردی شناخت اولیه بسیار جهت دهنده در مسیر درست خواهد بود. حتی شناخت از کار هم بدین معنا نیست که تمامی روز را صرف انجام فعالیتی کنیم و سر آخر، شب هنگام از فرط فکر کردن به امور گذشته و روزمره از برقراری ارتباط با اعضای خانواده و صله رحم نیز دور شویم. هر خانواده‌ای با برنامه‌ریزی درست می‌تواند روز‌هایی را به رفت‌وآمد‌های خانوادگی اختصاص دهد.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار