رسانه‌ها خبر مهاجرت یک مجری و گوینده ورزشی به شبکه ایران‌اینترنشنال را در سطح وسیعی پوشش دادند، البته برای این دسته از روزنامه‌ها که معمولاً اخبار مرتبط با فوتبال را با آب و تاب بسیار زیاد و خارق‌العاده منتشر می‌کنند، اینکه مزدک میرزایی ترجیح داده به همکاری با صداوسیما پایان دهد و به ایران‌اینترنشنال برود که می‌تواند موج خوبی را به راه بیندازد، اما در واقعیت این خبر آن طور که ورزشی‌ها داغش کردند هم داغ و هیجان‌انگیز نیست. با فرض اینکه همه خبر‌های مربوط به مهاجرت مزدک میرزایی به شبکه ماهواره‌ای ایران‌اینترنشنال صحیح باشد، باید دید که جایگاه این مجری در صداوسیما و جایگاهی که قرار است به دست آورد چقدر اهمیت داشته است.
خبر رفتن میرزایی در حالی منتشر شد که چند روز قبل از آن شایعه رفتن عادل فردوسی‌پور از ایران و حضورش در ایران‌اینترنشنال تکذیب شده بود. ماجرای فردوسی‌پور و تعطیلی برنامه تلویزیونی ۹۰، باعث شد که در ماه‌های اخیر مجری برنامه ۹۰ به چهره اول حواشی برنامه‌های ورزشی سیما تبدیل شود ولی در این میان مزدک میرزایی آنقدر بی‌حاشیه و در سایه مجریانی، چون خیابانی و فردوسی‌پور بوده است که رفتنش جز برای ورزشی‌نویس‌ها، حساسیتی ایجاد نکند. وی به‌رغم اینکه از دانش فوتبالی خوبی برخوردار بود ولی هیچ گاه در رأس قله گویندگان ورزشی حضور نداشته است.
از آن مهم‌تر این است که مجری ورزشی تلویزیون قصد کرده به شبکه‌ای برود که از همان ابتدای راه‌اندازی دچار بدنامی بوده است. ایران‌اینترنشنال با سرمایه‌گذاری سعودی‌ها راه‌اندازی شده است. این شبکه رویکرد ضدایرانی خود را با پوشش مراسم همایش سالانه گروهک تروریستی منافقین و البته مصاحبه با عوامل تروریستی حمله به رژه نیرو‌های مسلح در اهواز، به نمایش گذاشت. شبکه متمول «ایران‌اینترنشنال» از ابتدای راه‌اندازی با جذب فعالان رسانه از تلویزیون‌های فارسی‌زبان ماهواره‌ای و به خصوص از شبکه بی‌بی‌سی فارسی، چهره‌ای حرفهای به خود گرفت، اما عملکرد آن در ماه‌های اخیر نشان داده که جایگاه سنتی شبکه‌ای مانند بی‌بی‌سی فارسی، در نظر بینندگان ایرانی که شبکه‌های ماهواره‌ای را دنبال می‌کنند بسیار بالاتر از ایران‌اینترنشنالی است که صرفاً با پول عربستان سعودی مانند قارچ رشد کرده و بزرگ شده است.
رفتن مزدک میرزایی به این شبکه تلویزیونی تشابه زیادی به رفتن چند بازیگر و کارگردان دست دوم سینما به شبکه «جم» دارد؛ سودای درآمد عالی و گرفتن پول‌های هنگفت آن‌ها را به آن سوی مرز‌ها کشاند و در نهایت دست از پا دراز‌تر به ایران برمی‌گردند. حداقل توجیهی که می‌توان برای رفتن مزدک میرزایی به ایران‌اینترنشنال تراشید این است که او هم از اینکه فضای کار نداشته و احتمالاً با مشکلات مالی روبه‌رو بوده، پیشنهاد ایران‌اینترنشنال را قبول کرده است؛ فرضیه‌ای که نمی‌تواند قرین به صحت باشد. قطعاً مزدک میرزایی بهتر از همه می‌داند که اگر به عنوان یک مجری باسواد ورزشی شناخته می‌شود، دلیلش فرصت و فضایی بوده که در سال‌های متمادی در تلویزیون به وی داده شده است.
نکته بسیار مهم نیز که باید مزدک میرزایی به آن توجه داشته باشد این است که رفتن به «ایران‌اینترنشنال» مانند مهاجرت به «جم» نیست که مهاجران به آن شبکه با ابراز ندامت از حضور در جم و بازی در سریال‌های آبکی، دوباره برگردند و بعد از مدتی بتوانند دوباره فعالیت هنری خود را از سر بگیرند. رفتن به ایران‌اینترنشنال پا گذاشتن به مسیری است که تقریباً بی‌بازگشت است. توئیت یک مجری شبکه‌های ماهواره‌ای درباره میرزایی نیز مؤید همین موضوع است که این آمدن دیگر برگشتنی در پی نخواهد داشت و حتی اگر پشیمانی به وجود آورد، امکانش تقریباً محال است.
