شورای اسلامی شهر تبریز سال 96 پس از چند جلسه بررسی و بحث و جدل در مصوبه‌ای نصب بنر با داربست را ممنوع اعلام کرد.
اعضای شورای اسلامی شهر خطرناک بودن داربست و آشفتگی بصری را دو علت اصلی ممنوعیت نصب این سازه‌ها اعلام و تاکید کرده بودند که رویکردهای تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی باید با شیوه‌های خلاقانه و مدرن اجرا شود. همچنین در بررسی‌های تصویب این قانون این طور عنوان می‌شد که اگر احیاناً نیاز به بنر است این کار باید روی سازه‌های ثابت و قانونی شهر نصب شود.
قاطعیت این مصوبه مانند بیشتر قوانین شورا در وهله اول گریبان‌گیر افرادی شد که پشت‌شان به هیچ مقام و مسوولی گرم نیست، به این ترتیب به بهانه «تبریز 2018» بنرهای هیاتی، تبلیغات محدود ان‌جی‌اُ‌ها، تبلیغات اندک گالری‌های هنری و بنر این دست گروه‌ها، سریعاً جمع‌آوری شد.
در این مدت، شهرداری همچنان در گوشه‌وکنار شهر بنرهای داربستی خود را بی‌سر و صدا نصب می‌کرد اما با گذشت کمتر دو سال از تصویب این قانون، شهرداری تبریز با نصب یک تخته بنر بزرگ روی یک داربست بدقواره انتخاب یکی از مدیران استانی را تبریک گفته‌است، پایین پیام تبریک هم نام شهردار تبریز حک شده تا معلوم شود شهرداری در عمل به مصوبات شورا چقدر جدی و پایبند قانون است!
گویا داربست‌ها به قدری حرف‌گوش‌کن شده‌اند که قول داده‌اند استثنائاً خطرناک نباشند و فضای بصری را آشفته نکنند!
شهردار تبریز چند روز پیش با حضور در دفتر مدیری که تازه منصوب شده، انتخاب او را تبریک گفته بود و معلوم نیست هزینه‌کردن برای بنر و داربست آن هم با شرایط غیرقانونی- چه توجیهی دارد!؟
معلوم نیست مدیران ما کِی قرار است دست از این تبریک و تسلیت‌های پوپولیستی بردارند!؟
معلوم نیست چرا شورای شهر بنری به آن بزرگی را در چند قدمی مرکز شورا نمی‌بیند و به شهرداری در خصوص تخلف اجرایی تذکر نمی‌دهد!؟
تخلف آشکار شهرداری در نصب بنر داربستی و فقدان نظارت و تذکر شورا، نمادی است از حال و روز این روز‌های شهرمان در سایر قوانین و مقررات شهری. مشت نمونه خروار است؛ تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
