سرویس جامعه جوان آنلاین: غلامرضا صادقیان، سردبیر روزنامه جوان، طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:
اگر همین امروز تمامی ثروت جهان را بالسویه بین همه ۸ میلیارد جمعیت جهان تقسیم کنیم، احتمالاً هنوز سال به سر نرسیده، وضع تقسیم ثروت دوباره به شکل فعلی (۹۹ درصد ثروت در اختیار یک درصد جمعیت) باز‌می گردد!
به راستی بشر هنوز درک و اندیشه درستی درباره علت این همه فاصله طبقاتی ندارد و هیچ مکتب سیاسی و حقوقی نیز به رغم همه ریزبینی‌ها نتوانسته در مقام اجرا شکاف بزرگ بین ثروتمندان و تهیدستان را از بین ببرد. حتی مکاتب دینی هم آن‌قدر به رعایت حال تهیدستان و به اهمیت صدقه دادن پرداخته‌اند که گویی پذیرفته‌اند برای همیشه صدقه‌گیرنده‌ای هست! گویی باید منتظر یک منجی ماند تا بتواند اندیشه برابری را در عمل اجرا کند.
این ادعا که تقسیم عادلانه ثروت با وضع موجود، یک سال هم دوام نمی‌آورد، ریشه در مشاهدات روزمره ما دارد؛ و البته این ادعا درصدد توجیه وضع موجود نیست، بلکه گواهی است بر اینکه انسان‌ها نیاز به هدایت انسان کامل و حکومت عدل‌گستر دارند.
کثیری از انسان‌ها بلکه اکثریت ایشان استعداد شگفت‌انگیزی در نابودی ثروت‌خویش به دست‌خویش دارند! این ثروت به یک مفهوم کلی شامل دارایی‌های منقول و غیرمنقول و حتی توانایی‌های جسمی و فکری می‌شود. گویا بیشتر آدمیان آموخته‌اند که با برخی ابزار‌ها مانند ساده‌لوحی درمعامله با دیگران، دورماندن از مراکز تصمیم‌ساز و قدرت‌ساز، قمارو بخت‌آزمایی، ریسک‌نامعقول درسرمایه‌گذاری، تنبلی‌مفرط، اعتیادبه موادمخدرو الکل، بحران‌های روحی و افسردگی‌های شدید، اعتمادبیجا به نزدیکان و خویشاوندان، نپذیرفتن‌مسئولیت، گرایش‌به مشاغل روزمزد و به تعبیری نان‌به‌نرخ‌روزخوری، ریخت و پاش در عین تنگدستی و البته دو خصوصیت شگفت‌انگیز «تمایل به نوکری» و «احترام به ثروتمندان»، خود را به ورطه نابودی بکشانند!
همه این صفات، صفات متقابلی هم دارد که در همان دسته یک درصدی‌ها است. یعنی کلاهبرداری از همنوعان، برخورداری از رانت اطلاعات و سرمایه با نزدیکی به مراکز قدرت، ایجاد قمارخانه و باشگاه‌های بخت‌آزمایی برای کیسه کردن پول قماربازها، سرمایه‌گذاری‌های مطمئن، کار و تلاش بی امان، دوری از اعتیاد و حفظ سلامت جسمانی، نشاط و حفظ سلامت روحی، دوری از اعتمادبیجا، پذیرش مسئولیت‌های سنگین، آینده‌نگری و دوراندیشی، دوری از حیف و میل و بالاخره تمایل به نوکرپروری و کسب احترام دیگران.
انسان‌ها باید تحت هدایت یک حکومت الهی و عدل‌گستر برای «حفظ برابری» آموزش ببینند و «کنترل» شوند وگرنه داستان یک درصدی‌ها و ۹۹ درصدی‌ها پایان ندارد.
چقدر عالی بود مختصر ومفید با دنیایی از واقعیت..... 
