سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: زن و شوهر دو رکن اصلی خانواده هستند و هر یک مسئولیت‌های کوچک و بزرگی برای ساختن یک زندگی موفق، آرمانی و ایده‌آل بر دوش دارند. هر دو مکمل یکدیگرند و بدون هم زندگی سرد و کسالت‌باری را تجربه خواهند کرد، همچون چمن‌زاری که بدون گل ارزش تماشا ندارد. امری که باعث نشاط چمن‌زار و طراوت گل‌هایش و همچنین تداوم و استحکام زندگی می‌شود، داشتن رابطه‌ای نیک و پسندیده است؛ رابطه‌ای از جنس آرامش و سرشار از حس باور. این امر موجب کارآمدی هر یک در رابطه زناشویی با انتظار‌های فرد مقابل خواهد شد. در ادامه به بررسی عواملی که موجب ایجاد رابطه‌ای سرد در بین زن و شوهر و از هم گسستگی کانون خانواده می‌شود و همچنین رفتار‌های پیشگیری‌کننده از آن می‌پردازیم.
نقص جسمانی یکی از علل شایع طلاق محسوب می‌شود. مشکلات جسمانی نظیر قطع عضو، بیماری، سرطان، ایدز، سوختگی‌های شدید که در ظاهر فرد تأثیرگذار‌ند، عقیم بودن، ناباروری و...
یکی از آرمان‌های هر زن و شوهری فرزندآوری است. زمانی که این امر تحقق پیدا نکند، تبدیل به مشکلی بزرگ و غیر قابل حل می‌شود. امروزه میزان ناباروری در جهان به ۱۵ درصد رسیده است و این آمار در ایران نیز بالاتر از حد جهانی و نزدیک به ۵ /۲ درصد در حال رشد است.
هزینه درمان ناباروری هم بسیار بالا و حداقل معادل ۵ میلیون تومان برآورد شده است. با توجه به افزایش روزافزون آمار ناباروری، هزینه بالای درمان و درمان نشدن اکثر موارد، این عامل رفته رفته تبدیل به معضلی بزرگ شده و موجب سردی روابط و در نهایت طلاق می‌شود. از علل ناباروری می‌توان به مشکلات ژنتیکی، چاقی، مشکلات مربوط به زنان، مردان و... اشاره کرد که البته وجود امواج ساطع‌شده از گوشی‌های موبایل و دکل‌های مخابراتی، طیف وسیعی از غذا‌های فست‌فودی، تراریخته‌ها و محصولات کشاورزی رشد کرده با کود‌ها و مواد شیمیایی و استفاده از دخانیات هم بی‌تأثیر نیستند.
همچنین زمانی که یکی از طرفین دچار بیماری سخت یا لاعلاجی می‌شود، پس از گذشت دوره‌ای طولانی همسر و خانواده وی از شرایط موجود به ستوه آمده و بدون اینکه خودشان بخواهند رابطه را به پایان می‌رسانند. گاهی نیز افراد توان درک هم را نداشته و در شرایط دشوار یار و همراه خود را تنها رها می‌کنند.
در مواردی هم زمانی که به علت سوختگی یا حادثه‌ای فرد زیبایی ظاهری خود را از دست می‌دهد، همسرش بودن در کنار او را اسباب خجالت دانسته و ترکش می‌کند. اگر ازدواج‌ها از روی آگاهی و علاقه واقعی باشد، هرگز درخشش اولیه خود را از دست نخواهد داد. حتی اگر ظاهر افراد عوض شود، این باطن است که ماندگار و دوست‌داشتنی است.
زندگی در هر دوران و سنی دارای ابعاد مختلفی است. خواسته‌ها و نیاز‌های دوران کودکی با بزرگسالی بسیار متفاوت است و اگر به آن‌ها پاسخ درست داده نشود، ممکن است تبدیل به یک ناهنجاری شود. انسان به گونه‌ای خلق شده که نیاز‌هایی در وجودش قرار گرفته است. نیاز به همسر و روابط عاطفی نیز همانند نیاز به غذا، تنفس، شکوفایی و... باید در زمان و سن مناسبش پاسخ داده شود. عدم رضایت زوجین در روابط زناشویی از عواملی است که منجر به بسیاری از طلاق‌ها در جوامع مختلف می‌شود. در خصوص حل این مشکل می‌توان به روانشناسان مراجعه کرد.
یادتان نرود برای زندگی مشترک قانون‌گذاری کرده و از آن‌ها پیروی کنید. چون در این صورت طولی نمی‌کشد که یکی از طرفین زیر بار مسئولیت‌های بی‌شمارش کمر خم کرده و میدان زندگی را رها می‌کند. عوامل بسیاری سبب از هم گسستگی کانون خانواده می‌شود، اما یکی از مهم‌ترین آن‌ها اعتیاد است. اعتیاد بلایی است خانمان‌سوز. فرد معتاد به مرور زمان هوشیاری خود را از دست داده و پس از چندی متوجه رفتار و اعمال خود نمی‌شود و ممکن است دست به کار‌های خطرناک یا حتی قتل بزند.
از ناسزاگویی و استفاده از واژگان ناشایسته پرهیز کنید. حتی در اوج عصبانیت نیز می‌توان عشق ورزید. از قدیم می‌گویند: بشین و بفرما و بتمرگ هر سه یک معنا دارد. اما آیا هر سه یک تأثیر هم دارد؟ مسلم است که جواب منفی است. نسبت به یکدیگر و زندگی‌تان غیرت و تعهد داشته باشید. مسائل را جدی بگیرید و پا به پای هم مشکلات را یک به یک پشت سر بگذارید. فرزندانی صالح تربیت کرده و تحویل جامعه دهید. ازدواج امری است مقدس که نسبت به آن باید تعهد داشت. چالش‌هایی که در مسیر زندگی به وجود می‌آیند را شناسایی و رویکردی مناسب اتخاذ کنید.
آراستگی ظاهری از دیگر نکاتی است که در روابط زوجین باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال وقتی به شخصی گفته می‌شود: «کمی هم به خودت برس»، در جوابت می‌گوید: «علف باید به دهن بزی شیرین بیاد!» یعنی آن کسی که باید بپسندد، پسندیده است! در واقع چنین نیست و آن شخص فقط در حال تحمل توست. فراموش نکنیم زن و شوهر در کنار هم آرامش خاصی می‌گیرند. پس سعی کنیم در همه لحظه‌ها در کنار هم باشیم. همانطور که در خوشی‌ها با هم بودن را می‌پسندیم، در پشت سر گذاشتن ساعت‌هایی که سخت و دردناک هستند نیز باید در کنار هم باشیم. زمان بیماری، تنگدستی، دیدن داغ عزیزان و... یکدیگر را دریابیم. امروزه زندگی پر از دغدغه و فشار مالی و کاری شده است. به طوری که فرصت برای کنار هم بودن بسیار کم شده است. در هفته حداقل یک بار به گردش خانوادگی برویم و همیشه غذا را در کنار هم میل کنیم.
دین مبین اسلام به این امر بسیار سفارش کرده است و تأکید دارد که مرد با ایمان همیشه باید با اشتها سر سفره حاضر شود و در کنار خانواده‌اش غذا را میل کند. حتی در صورت اجرای طلاق و جدایی نیز نباید همسر خود را فراموش کنیم و از یاد ببریم. حدیثی از امام باقر (ع) در این خصوص ذکر شده است که می‌فرمایند: «تا آنجا که می‌توانید با رفتار و پشتیبانی اقتصادی پسندیده زنان مطلقه خود را بیارایید، زیرا آنان با سرشکستگی، تنهایی و غصه‌ای بزرگ به میان خانواده خویش باز می‌گردند و توسط دشمنانشان شماتت می‌شوند.»
عشق همچون گلی است که با هم آن را در گلدان زندگی می‌کاریم. اگر گلتان را رها کنید، روز به روز بی‌حال‌تر شده و سرانجام خشک می‌شود. اما اگر هر روز به آن توجه و رسیدگی کنید ریشه‌هایش مستحکم‌تر و عطر و رنگش حفظ خواهد شد. ابراز علاقه و توجه همانند همان آبی است که باعث رشد گل می‌شود. اگر مدت‌هاست که گلدانتان را در آفتاب سوزان و بدون آب رها کرده‌اید، بهتر است سری به آن بزنید و دستی به رویش بکشید.
