سرویس بین الملل جوان آنلاین: اگرچه بعداً به یکی از این افراد که از منتقدان رئیسجمهور هستند، مجوز ورود داده شد، اما این اقدام که پشتیبانی صریح سران تلآویو و واشنگتن از یکدیگر تلقی شده است، میتواند در درازمدت مناسبات این دو را تحت تأثیر قرار دهد.
پس از اینکه دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا توئیتی علیه دو نماینده مسلمان کنگره منتشر کرد، وقایع بعدی مربوط به این اقدام به سرعت رقم خوردند. او پنج شنبه گذشته از بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی خواست مانع سفر «ایلهان عمر» سومالیاییتبار و «رشیده طلیب» فلسطینیتبار به سرزمینهای اشغالی شود. رئیسجمهور امریکا مدعی شده بود که این افراد از یهودیها و رژیم صهیونیستی متنفر هستند. او سپس با بیان اینکه امکان حضور این دو نماینده در دوره بعدی کنگره بسیار کم است، آنها را «مایه شرم» توصیف کرد. فقط نیم ساعت از توئیت ترامپ گذشته بود که رژیم صهیونیستی، آرزوی واشنگتن را برآورده کرد. «زیپی هوتوولی» معاون وزیر امور خارجه در تلویزیون این رژیم گفت: «کسی که موجودیت ما را در جهان به بازی میگیرد، ما هم به او اجازه ورود نخواهیم داد.» این در حالی است که طلیب که حامی جنبش جهانی تحریم رژیم صهیونیستی است، اعلام کرده بود که هدفش از این سفر، دیدار با مادربزرگ ۹۰ سالهاش در کرانه باختری است. طلیب روز پنج شنبه نامهای به وزارت امور داخلی رژیم صهیونیستی ارسال و در آن به کهولت سن مادربزرگش اشاره کرد و نوشت: «شاید این سفر آخرین فرصت من برای دیدار با او باشد.» سرانجام وزارت امور داخلی کابینه رژیم صهیونیستی اعلام کرد که این وزارتخانه به طلیب اجازه سفر به کرانه باختری را میدهد. هر دو نماینده مسلمان کنگره امریکا ابراز امیدواری کردهاند که فلسطین در آیندهای نزدیک آزاد شود. عمر و طلیب از حامیان کمپین تحریم رژیم صهیونیستی، اخیراً لایحهای را ارائه کردند که به امریکاییها حق مشارکت در کمپینهای دعوت به تحریم اسرائیل را میدهد. به همین دلیل، تلآویو نگران بود آنها مثل قبل در سرزمینهای اشغالی از رژیم صهیونیستی انتقاد کنند.
جبران بخشی کوچک
نشریه آلمانی اشپیگل درباره ورود نتانیاهو در بازی که ترامپ به راه انداخته، نوشت که نخستوزیر اسرائیل با این اقدام امتیاز کوچکی به ترامپ داد؛ امتیازی که با در نظر گرفتن شرایط کنونی و نه منافع درازمدت، برای او هزینه کمی دارد. رئیسجمهور امریکا از زمانی که به قدرت رسیده، خدمات زیادی به اسرائیل انجام داده از جمله اینکه بهرغم انتقادهای فراوان، اورشلیم (بیتالمقدس) را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخته است. ترامپ همچنین گفته که بلندیهای جولان که از آن به عنوان منطقهای اشغال شده یاد میشود به اراضی اسرائیل تعلق دارند. با این اوصاف میتوان گفت که نتانیاهو با اقدام اخیر، بخش کوچکی از خدمات ترامپ را جبران کرد. از طرفی، ترامپ از روابط خوبی که با نتانیاهو دارد استفاده کرد تا رقبای خود را در عرصه داخلی امریکا تضعیف کند. او یک سال پیش از انتخاب در سمت رئیسجمهور امریکا، دموکراتها را «افراطگرا» خطاب کرده بود. در واقع نفرت او از افرادی مانند طلیب و عمر در این زمینه نقش کلیدی دارد. اکنون ترامپ برای حل مسئلهای داخلی به همپیمان خارجی متوسل میشود، تا به اظهارات خود وزن بدهد.
به ضرر طرفین خواهد بود
سیاست حمایتهای اقتصادی، نظامی و سیاسی از رژیم صهیونیستی، موضوعی است که دموکراتها و جمهوریخواهان درباره آن اختلافنظر ندارند، اما از آنجایی که این رژیم در دوران نخستوزیری نتانیاهو هر چه بیشتر از پیگیری راهکار دو دولت که مورد حمایت غرب است، به عنوان راهحلی زیربنایی در حل بحران میان فلسطینیان و رژیم صهیونیستی فاصله گرفته است، پیکان انتقاد دموکراتها متوجه نتانیاهو شده است. در انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۱۶ امریکا، ۷۱ درصد از رأیدهندگان یهودی به «هیلاری کلینتون» نامزد دموکرات رأی دادند و فقط ۲۴ درصد آنها در صف حامیان ریاستجمهوری ترامپ بودند. علاوه بر این، برآوردهای کمیته یهودیان امریکا در ژوئن ۲۰۱۹ نشان میدهد که فقط ۳۷ درصد از یهودیان این کشور از توسعه روابط میان تلآویو و واشنگتن در دوران ریاستجمهوری ترامپ راضی هستند. با در نظر گرفتن این موارد روشن است که اگر فردی دموکرات در کاخ سفید به قدرت برسد، تمرکز توسعه روابط میان دو طرف در صورتی که بر مبنای روابط نزدیک سران استوار باشد میتواند به ویژه برای تلآویو گران تمام شود. موضع «آیپک»، لابی صهیونیستی کمیته امور عمومی امریکا-اسرائیل هم که از ممنوعیت سفر نمایندگان کنگره انتقاد کرده بود در این زمینه نقش تعیینکنندهای دارد و در شرایط کنونی، این نهاد نزدیک به حزب «لیکود»، آینده مثبت در روابط کنونی میان دو طرف را به دیده تردید مینگرد. از این رو، تصمیم اخیر نتانیاهو برای جانبداری از ترامپ در ممانعت از ورود نمایندگان منتقد رئیسجمهور امریکا اگرچه در وهله نخست به نظر میرسد که نوعی «توسل به دوست برای انتقام از دشمن» است، اما در شرایطی که حتی نهاد تندرویی مانند آیپک هم از آن حمایت نمیکند، میتواند هر چه بیشتر به فاصله گرفتن طرفین منجر شود.