سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: واقعه‌ای که در این ستون قصد پرداختن به آن را داریم، ماجرای انفجار بمب در میدان راه‌آهن تهران است. این انفجار که در یکم شهریورماه ۱۳۶۳ رخ داد، مردم عادی را هدف قرار داده بود؛ چراکه اغلب خیابان‌های منتهی به این میدان، محل آمد و شد مسافران، کسبه، کارگر‌ها و کارمند‌هایی بود که هر روز صبح از مقصد میدان راه‌آهن به محل کار خود می‌رفتند.
این انفجار که توسط عوامل سازمان منافقین صورت گرفت، به حدی قوی بود که باعث به شهادت رسیدن ده‌ها نفر و مجروحیت تعداد زیادی از مردم شد. موج انفجار نیز تا شعاع ۱۰۰ متری شیشه تمام خانه‌ها و مغازه‌ها را شکست و خسارات بسیاری وارد کرد. علت هدف قرار دادن مردم در میدان راه‌آهن هرگز به خوبی مشخص نشد. شاید یک بهانه آن حضور رزمنده‌ها در مبدأ ایستگاه راه‌آهن و رفتن آن‌ها به سوی جبهه‌های جنگ بود، اما هر کسی که در دهه ۶۰ ولو برای یکبار در این میدان شلوغ و پر ازدحام حضور می‌یافت، به خوبی می‌توانست دریابد که هر گونه عمل تروریستی در چنین جای شلوغی، به حتم برای غیرنظامی‌ها خطرناک‌تر خواهد بود. نکته‌ای که جریان نفاق هرگز به آن توجه نداشت و به راحتی خون بی‌گناهان را می‌ریخت و پایمال می‌کرد.
از دور که به چنین فجایعی نگاه می‌کنیم، مثل هر حادثه تروریستی دیگری تعدادی اسم یا شاید فقط یک عدد به عنوان آمار شهدا و مجروحان آورده می‌شود، اما اگر به ماجرا ریزتر نگاه کنیم، در همین حادثه یا حوادث مشابه دیگر، خانواده‌هایی یتیم شدند، برخی بی‌سرپرست شدند و برخی عزیزشان را از دست دادند.
شهید سبقت‌الله تیمورنیا یکی از شهدای این حادثه تروریستی بود که چند سال پیش گفت‌وگویی با همسر وی انجام دادیم. سبقت‌الله در زمان شهادتش یک کارگر ساده بود و تنها فعالیت انقلابی‌اش این بود که دو سال خدمت سربازی‌اش را عمدتاً در جبهه‌های جنگ گذرانده بود. سبقت‌الله بعد از اتمام خدمت سربازی به کارگری می‌پرداخت و به تازگی زندگی مشترکش را آغاز کرده بود که روز یکم شهریورماه ۱۳۶۳ به همراه نوعروسش به راه‌آهن می‌رود تا مقداری وسایل برای زندگی نوپایشان تهیه کنند، اما آتش کینه کور منافقین دامن او و همسرش مهوش درزی بوستانی را می‌گیرد و سبقت‌الله به شهادت می‌رسد. همسرش نیز مدتی در بیمارستان بستری می‌شود و تازه بعد از مرخص شدن، متوجه می‌شود که در آغازین ماه‌های زندگی مشترکش، بیوه شده است!
چند روز دیگر سالگرد فاجعه انفجار بمب در میدان راه‌آهن تهران است. سندی دیگر بر جنایت منافقین و قدرت‌هایی که از آن‌ها حمایت می‌کنند و در کشور‌های خود امکان حضور و فعالیت این گروهک تروریستی و فاسد را فراهم می‌آورند.
