سرویس ورزشی جوان آنلاین: جمعه اول شهریورماه در فاصله دو روز تا آغاز قهرمانی جهان، در ۵۵ سال ورود این رشته به المپیک، فدراسیون جهانی با برگزاری مراسمی از بهترینهای ۱۴ دوره المپیک تقدیر کرد. مراسمی با شکوه که مورد توجه جامعه جودو در اغلب کشورهای جهان قرار گرفت. نکته اصلی اینکه این جشن در محلی برگزار شد که اولین بار در سال ۱۹۶۴ جودو به عنوان یک رشته رسمی وارد المپیک شد.
در این مراسم از نفر از بهترینهای جودو در تاریخ حضور این رشته در المپیکها تقدیر شد. در این بین سه نفر از آنها طی سالیان اخیر فوت کرده بودند که همسر یا فرزند آنها برای دریافت جایزه در مراسم حضور پیدا کردند.
«آنتوان گیزنیک» هلندی که در سال ۱۹۶۴ به عنوان اولین غیر ژاپنی که موفق شد مدال طلای المپیک را کسب کرند. «جونیور» پسر وی بعد از دریافت جایزه گفت: تا زمان ورود به ژاپن، متوجه نمیشدم که تأثیر پدر من در جودو چقدر بوده است. هنگامی که در اینجا، دوباره با خانواده بین المللی جودو دیدار کرده و با دوستان او صحبت کردم، پی به کار ویژه او بردم.
«ویم روسکا» در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ موفق به کسب دو طلا در سنگین وزن و وزن آزاد شد. وی سال ۲۰۱۵ درگذشت و همسرش برای دریافت این جایزه حاضر شد. وی گفت:من فکر میکنم این یک لحظه بسیار خوب و مراسم عالی است که از سوی فدراسیون جهانی جودو برگزار میشود. من ه شوهرم افتخار میکنم. او سخت تلاش کرد تا قهرمان المپیک شود. من مطمئن هستم که او اکنون خوشحال است که من اینجا جایزه او را دریافت میکنم.
«هاروکی اومورا» یکی از بهترینهای جودو در زمان خود بود. وی که در المپیک ۱۹۷۶ مونترال موفق به کسب مدال طلا شد، گفت: خیلیها تلاش کردند جودو به این جایگاه عالی برسد و من از اینکه جودوکار هستم خیلی خوشحالم و اینکه با مدال طلا توانستم از المپیک به خانه برگردم.
وی در پایان گفت: اگر جودو را تمرین میکنید. شما شاگرد «جیگارو کانو» هستید. وظیفه ما این است که به عنوان برادران و خواهران به یکدیگر کمک کنیم تا جودو صحیح را در سرتاسر جهان گسترش دهند و در مواقع ضروری به یکدیگر کمک کنند.
«ازیو گامبا» در مسابقات ۱۹۸۰ مسکو موفق به کسب مدال طلا شد. این جودوکار ایتالیایی که با ارائه مبارزات زیبا به این مهم دست یافت گفت: هر جودوکار سبک و ویژگیهای خاص خود را دارد. همچنین امروز با سیستم رئیس فدراسیون جهانی جودو توسعه خوبی در جهان پیدا کرده است.
«رابرت ون دی وال» یکی دیگر از بهترینهای جودو در مسکو ۱۹۸۰ بود. این بلژیکی اولین جودوکاری که در پنج المپیک از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۹۲ حضور داشته و در مسکو موفق به کسب مدال طلا شده است. وی گفت: دریافت این موفقیت همیشه برای شما خوب است. اما دیدار با دوستان قدیمی خیلی بهتر از آن است. برای من مهم این واقعیت است که بعد از ۴۰ سال خانواده جودو مرا از یاد نبرده اند و من هنوز هم عضو این خانواده بزرگ هستم.
رئیس فعلی فدراسیون جودو ژاپن و کمیته ملی المپیک این کشور هم یکی از اسطورههای این رشته است. مبارزات دیدنی و مدال طلای «یاسوهیرو یاماشیتا» در المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس هرگز از یاد اهالی این رشته نخواهد رفت. وی طی سخنانی کوتاه گفت: من واقعاً خوش شانس هستم که جودو را شروع کردم. در بعضی مواقع احساس میکنم جودو واقعاً راهی برای زندگی است. پیشگامان و حسگرهای زیادی وجود داشته اند، بنابراین احساس میکنم رسالت من این است که به ارتقاء جودو ادامه دهم تا به آن ارزش بیشتری در جامعه امروز بدهم و افراد بیشتری را در جودو درگیر کنیم.
«هیتوشی سایتو» در المپیک ۱۹۸۸ سئول به عنوان نخستین ژاپنی که در سه المپیک موفق به کسب مدال شده است. او در سال ۲۰۱۵ درگذشت. پسر او راه پدر را ادامه میشد و نسل بعدی سنگین وزنهای ژاپن است. او به همراه مادر و برادرش جایزه پدر را دریافت کردند. وی گفت: من از داشتن نام پدرم احساس افتخار میکنم. از این پس من حتی سختتر آموزش خواهم داد.
«والدراما لژین» از لهستان در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون به کسب دو مدال شد. او گفت: چه شب فوق العادهای است! بهترین جودوکاها حضور دارند. برای من یک لذت واقعی است، قدم زدن در مسیر گذشته و یادآوری تلاشهای ما روی تاتامی شادی خاصی دارد.
«میریام بلاسکو» اولین ورزشکار اسپانیایی بود که در المپیک بارسلونا موفق به کسب مدال طلا شد. او بعد از دریافت جایزه خود گفت: دریافت جایزه سالها بعد از کسب مدال طلا، برای من تعجب آور و در عین حال بسیار خوب است. این تلاشی که صورت میگیرد تا خانواده جودو این چنین نزدیک به هم باشند خیلی ارزشمند است، بخصوص اینکه بعد از این همه سال هنوز به یاد من هستند.
«دیوید دویلت» فرانسوی در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا به عنوان یکی از بهترینها موفق به کسب مدال طلا شد و این مدال را چهار سال بعد در سیدنی ۲۰۰۰ تکرار کرد. وی در جملاتی کوتاه گفت: نگاه من به جودو لزوما عناوین المپیک نیست و بلکه به طور کلی جودو است. جودو به من چیزهای زیادی آموخته که اکنون در جامعه برای من ارزش زیادی دارد و این چیزی است که امروز در قلب من میماند.
«اولا وربروک» یکی از موفقترین جودوکاران بلژیکی بود. اوج کار او در بازیهای آتلانتا، آنجا که به عنوان اولین جودوکار زن بلژیکی به مدال طلای المپیک دست پیدا کرد. او هم گفت: دریافت این جایزه بای من افتخار بزرگی است. مخصوصاً اینجا در ژاپن. من آن را مانند بازگشت به خانه میدانم. برای دریافت این جایزه بسیار تشکر میکنم.
«اینوئه» یکی از بهترینهای جودو جهان است که در سیدنی ۲۰۰۰ موفق به کسب مدال طلا شد. سرمربی فعلی ژاپن گفت: من به عنوان یک جودوکار از دریافت چنین جایزهای بسیار خوشحالم. با دریافت این جایزه پس از چنین مدت طولانی، من مسئولیت بزرگی برای ادامه این میراث و ادامه کار سخت و ارتقاء جودو احساس میکنم.
«ریکو تامورا» جودوکار ژاپنی که سابقه ۵ دوره حضور در المپیک را در کارنامه دارد و دو طلای سیدنی و آتن را کسب کرده است. وی گفت: من خیلی خوش شانس بودم، چون در طی سالیان متمادی از حمایت بسیار زیادی از دوستان، خانواده و هواداران برخوردار شدم. امروز با دریافت این جایزه، من بسیار خوشحالم. در عین حال، این فرصتی برای من است که بتوانم با دوستان قدیمی ام و کل خانواده جودو دوباره دیدار کنم.
«ایلیاس ایلیادیس» مبارزات بسیار چشمگیری در سیدنی ۲۰۰۴ به نمایش گذاشت و طلا گرفت. این جودوکار امروز یکی از معروفترین جودوکاران دنیا و الگوی بسیاری از جودوکاران است. وی بعد از دریافت جایزه خود گفت: قتی ده ساله بودم، آرزو داشتم قهرمان المپیک شوم، رویایی که به حقیقت پیوست. در این مراسم من در میان افسانههای جوانی ام هستم. این برای من افتخار بزرگی است. زندگی من جودو است. من میخواهم تجربه خود را با نسلهای جوان به اشتراک بگذارم و به آنها نشان دهم که هرگز فرصت را از دست ندهند، زیرا رویاها میتوانند به حقیقت تبدیل شوند.
«اوله بیسوف» در المپیک ۲۰۰۸ موفق به کسب مدال طلای برای آلمان شد. وی گفت: در پکن میدانستم طلا را به دست میآورم و وقتی به آن رسیدم، اشک در چشمانم جاری شد. خیلی باورنکردنی بود، پرمملو از احساسات شدم.
«آلیا الکساندرا دومیتو» در المپیک ۲۰۰۸ پکن به عنوان اولین جودوکار رومانیایی موفق به کسب طلای المپیک شد. او گفت: برای من افتخار بزرگی است که در اینجا حضور داشته باشم و این جایزه را دریافت کنم. کسب آن مدال طلا برای من روز خاصی بود. در ابتدا باور کردنی نبود، ولی برای همیشه آن را حفظ خواهم کرد.
«لوسی دکوس» فرانسوی در المپیک ۲۰۱۲ لندن یکی از بهترین جهان بود. او بعد از دریافت این جایزه گفت: به دست آوردن عنوان المپیک بعد از سختیهای زیاد برای من خیلی با ارزش بود.
«تدی رنر» این غول فرانسوی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹، بدون باخت بود و ۱۴۸ پیروزی پیاپی را به نام خود ثبت کرد. او در ۲۰۲۰ توکیو برای چهارمین بار به المپیک میرود و به دنبال سومین طلای خود میباشد. رنر گفت: ما خیلی سخت تلاش میکنیم تا در ورزش خود بهترین باشیم. وقتی یک جایزه معتبر دریافت میکنید این پاداش برای تمام تلاشها و فداکاریهای انجام شده است.