سرويس ايران جوان آنلاين: روز شمار سال تحصیلی به پایان تعطیلات تابستانی‌اش نزدیک می‌شود. حالا در بیشتر خانه‌هایی که دانش‌آموزی در آن وجود دارد، حرف از کتاب و دفتر و لوازم التحریر‌های لازم برای مهر ماه است و کیف و کفشی که بچه‌ها با دیدنشان حال خوشی را تجربه می‌کنند. اما واقعاً با شنیدن واژه «مهرماه» بین مسئولان چه حرف‌هایی رد و بدل می‌شود؟ مخصوصاً اینکه متولیان حوزه آموزش باشند. به هر حال در کمتر از یک‌ماه مانده به بازگشایی مدارس هنوز هم از چهارمحال وبختیاری خبر می‌رسد که کمبود ۱۰۰ فضای آموزشی به یکی از مهم‌ترین مشکلات این استان در بخش آموزش تبدیل شده است.
آمار‌ها نشان می‌دهند که چهارمحال و بختیاری از جمله استان‌هایی به شمار می‌آید که روند توسعه آن نسبت به برخی مناطق دیگر از شتاب پایین‌تری برخوردار است و این مسئله در حوزه آموزش و پرورش، بیش از هر جای دیگر به چشم می‌خورد. متأسفانه کمبود فضای آموزشی در این استان، تأثیر مستقیمی بر نحوه ارائه و کیفیت خدمات آموزشی گذاشته و گویی رنگ خاکستری محرومیت بر تمام رنگ‌های شاد و نشاط‌آور غلبه کرده و دیوار‌های مدارس و کلاس‌های این منطقه را دلگیرتر از قبل به نمایش گذاشته است.
در حال حاضر کمبود ۱۰۰ فضای آموزشی در چهارمحال وبختیاری به یکی از مهم‌ترین مشکلات در بخش آموزش استان تبدیل شده است. معضلی که معاون آموزش متوسطه اداره کل آموزش و پرورش این استان هم قبل از هر چیز به آن اشاره کرده و می‌گوید: «کمبود فضا‌های آموزشی در سه شهرستان شهرکرد، فارسان و شهرستان بروجن بیش از سایر مناطق است.»
فیروز عسگری با بیان اینکه در حال حاضر بیش از ۲ هزار و ۸۰۰ آموزشگاه در سطح چهارمحال و بختیاری فعال است، بهره‌گیری از ظرفیت خیران مدرسه ساز در استان را ضروری می‌داند و ادامه می‌دهد: «طی سال‌های اخیر ورود خیران مدرسه ساز در سطح استان چشمگیر بوده و تلاش‌های بسیاری از سوی خیران برای ارتقای بخش آموزش این استان شده است. اما به خاطر اینکه تعداد دانش‌آموزان در سطح استان افزایش یافته، بنابراین ارتقا و افزایش فضا‌های آموزشی هم به کمک و توجه بیشتر خیران نیاز دارد.»
از نیاز‌های آموزشی تا تجهیزات ورزشی
از آنجایی که اکثر مسئولان یاد گرفته‌اند فقط پشت میز بنشینند و دستور بدهند، بر همین اساس تابستان سال گذشته بود که معاون مدیریت توسعه و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش تأکید کرده بود: «مشکلات مدارس چهارمحال و بختیاری، در کوتاه‌مدت حل شود!»
علی الهیار ترکمن که در شورای آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری حضور داشت، گفته بود: «ما در جریان مشکلات و محدودیت‌ها هستیم و می‌دانیم در کوتاه‌مدت باید همه مشکلات رفع شود و این جلسه تشکیل شد که زمینه مشترک کاری خوبی را فراهم ساخت تا بتوانیم برای آموزش و پرورش اهدافی را دنبال کنیم.» سال ۹۷ با وعده‌ها و بدون هیچ کار عملی به اتمام رسید و اردیبهشت ماه سال‌جاری بود که این بار وزیر آموزش و پرورش وقت در دیداری که استاندار و مسئولان چهارمحال و بختیاری با وی داشتند، بر رفع کمبود‌ها و مشکلات این بخش در استان تأکید کرد. سیدمحمد بطحایی هم با بررسی مشکلات و کمبود‌های موجود در بخش آموزش و پرورش مثل معاون خود بر رفع این کاستی‌ها و کمبود‌ها تأکید کرد. تأکیدی که معلوم نبود مخاطبش کیست و چه کسی باید آن را اجرایی کند.
درست یکسال از دستور و تأکید معاون مدیریت توسعه و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش و پنج ماه از حرف‌های وزیر مستعفی می‌گذرد و حالا در آستانه بازگشایی مدارس از چهارمحال و بختیاری خبر می‌رسد که هنوز هم کمبود فضای آموزشی درد اصلی این استان است. دردی که در کمال بیخیالی‌های آقایان، نمی‌توان درمانی برای آن یافت. البته مشکل فضا‌های آموزشی به کلاس‌های درس ختم نمی‌شود و معاون تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پرورش چهارمحال وبختیاری نیز با بیان اینکه افزایش فضا‌های ورزشی سرپوشیده در مدارس از دیگر ضروریات است، گفته: «مدارس این استان با توجه به شرایط آب و هوایی خاص در نیمه دوم سال نیازمند فضا‌های ورزشی سرپوشیده است.» خدایار قاسم‌پور با بیان اینکه افزایش تجهیزات ورزشی نیز در مدارس مهم است، ادامه می‌دهد: «۱۳ سالن ورزشی آموزش و پرورش نیازمند تجیهزات، ۱۰ سالن ورزشی نیاز به وسایل گرمایشی و ۲۱ سالن ورزشی نیازمند دیگر لوازم ورزشی است.» براساس پیش‌بینی‌ها از مهر ماه سال‌جاری حدود ۵ هزار نفر به تعداد دانش‌آموزان چهارمحال وبختیاری اضافه می‌شود که نیازمند امکانات و تجهیزات جدیدتری هستند. ناگفته نماند بسیاری از مدارس این استان در مناطق محروم با کمک خیران مدرسه‌ساز احداث شده و الان هم مسئولان منتظر ورود خیران هستند و معتقدند اهتمام ویژه خیران در حل مشکل کمبود فضا‌های آموزشی و ارتقای مدارس ضروری است.
