دهمین اجلاس بین‌المللی رشد و توسعه شهری حوزه اوراسیا در روزهای اخیر، با رویکرد «حفاظت از بافت‌های تاریخی» برگزار شد.
حال آنکه اگر تجربه‌های دو دهه اخیر بافت تاریخی تبریز را معیار قرار دهیم، مدیریت شهری تبریز و میراث فرهنگی آذربایجان‌شرقی، صلاحیت اظهار نظر کارشناسی در این مورد را ندارد؛ مگر اینکه متولیان این حوزه، بخواهند اشتباهات بی‌شمار خود را در قالب تجربه‌های شکست‌خورده بافت‌های تاریخی، به مدیران دیگر شهرها و کشورها عرضه کنند.
فضائل شهری تبریز، یکی پس از دیگری سرکوب شده است. باغ‌ها بی‌رویه تخریب شده و باغچه‌ها در حال تبدیل به پارکینگ است.
خانه‌های تاریخی تبریز، با کابوس بساز و بفروش‌ها و دلالان بازار مسکن، مخفیانه و مظلومانه تخریب می‌شوند. وضعیت بناهای تاریخی، از بازار، مسجد کبود، ارک و خلعت‌پوشان گرفته تا مقبرةالشعرا و دوکمال، گریه‌دار است.
نیم‌نگاهی به وضعیت آثار تاریخی تبریز و محلات قدیمی، نشان می‌دهد که شهر در چنبره ساخت و سازها بی‌نظم و آشفته است.
با این حال، مدیران تبریز و آذربایجان‌شرقی، غرق در رویدادهای خنثی، تشریفاتی و پُرخرج هستند؛ نه پیشینه شهر را در نظر دارند و نه برای آینده برنامه چیده‌اند.
از جمله این رویدادها، همایشی است با عنوان «دهمین اجلاس بین‌المللی رشد و توسعه شهری حوزه اوراسیا» که مدیران شهری، در راستای برندسازی از عنوان «بین‌المللی» به تبریز آورده‌اند.
نکته جالب، مصاحبه‌سازی‌هایی است که از حاشیه و متن این اجلاس صورت گرفته است. مثلاً از قول یکی از مدعوین این اجلاس، گفته شده تبریز در زمینه برنامه‌ریزی شهری و ساخت و ساز بسیار فعال است. یکی دیگر از میهمان‌ها که از او به عنوان «رئیس دانشکده معماری دانشگاه تفلیس» نامبرده شده، گفته مدیران شهری تبریز راه درستی در پیش گرفته‌اند. آن دیگری مدعی شده که تبریز شهرسازی قوی دارد. در این میان، یکی به اسم استاد انجمن تکنولوژی کیوتو ژاپن هم از راه نرسیده گفته اراده‌ای برای توسعه تبریز وجود دارد!
واقعاً ما تا این حد خوب بودیم و خودمان خبر نداشتیم؟ اگر اصول نگارش اجازه می‌داد، می‌شد در پایان هر یک از این حرف‌های بامزه، چندین استیکر گریه و خنده را با هم گذاشت. تبریز شهرسازی قوی دارد؟ این حرف حساب است آخر؟
صحبت‌های اغراق‌آمیز میهمانان خارجی، لجبازی با واقعیت و حقیقت است. این حرف‌ها، حتی مصرف داخلی و کارکرد بولتنی هم ندارد، چه برسد به اینکه افکار عمومی را اقناع کند.
این اظهارنظرها، حتی به فرض اینکه واقعی باشد، یا از روی تعارف و رودربایستی گفته شده، یا نشان‌دهنده جهالت و بی‌اطلاعی این میهمانان از مدیریت شهری تبریز در یک دهه گذشته است.
مصاحبه‌سازی‌های چند روز گذشته از «مدعوین اجلاس بین‌المللی رشد و توسعه شهری» طنز تلخی است که نشان می‌دهد گاهی ما چقدر کِیف می‌کنیم از اینکه جلوی آینه بایستیم و به خودمان دروغ‌های قشنگ بگوییم و خودمان هم باور کنیم. "ما خیلی خوبیم"
