از قدیم گفته‌اند که حرمت امامزاده را متولی آن نگه می‌دارد. امروز این ضرب‌المثل را می‌توان اینگونه معنا کرد که وقتی دست‌اندرکاران امر نتوانند به‌موقع و درست تصمیم‌گیری کنند، آن‌وقت نباید انتظار نتیجه‌گیری و ثمربخشی داشت.
بزرگان استقلال روز پنج‌شنبه به دیدار وزیر ورزش رفتند، آن‌هم در روز‌هایی که این تیم به‌رغم به خدمت گرفتن مربی خارجی، بازیکن خارجی و بهره‌گیری از امکانات مناسب با حاشیه‌های عجیب و غریبی روبه‌رو است، اما حاصل این جلسه نتیجه‌ای عجیب‌تر از حاشیه‌های استقلال داشت.
پیشکسوتان نام‌آشنای استقلال که هر کدام برای خودشان هزار و یک ادعا دارند و خود را بزرگ مطلق این تیم قلمداد می‌کنند، تنها هنری که داشتند این بود که با اشاره به شایعات فضای مجازی از وزیر بپرسند درست است که پرسپولیسی است؟!
بدبختانه‌تر اینکه بعد از جلسه هم فقط در این خصوص حرف زدند و این مسئله حاشیه‌ای را اینقدر بزرگ کردند که انگار نه انگار استقلال مشکلات بزرگ‌تری دارد و آن‌ها به‌عنوان بزرگ این تیم با کلی ادعا وظیفه داشتند در این فرصت به دست آمده حداقل کمی راجع به مسائل تیم و باشگاه صحبت کنند، نه اینکه به دنبال کشف علایق رنگی وزیر باشند.
طبیعی است از فوتبالی که بزرگانش هم دنبال چنین حاشیه‌هایی هستند و بیشتر دوست دارند تمایلات فضای مجازی را دنبال کنند تا آنچه واقعیت دارد، نمی‌توان بیشتر از این انتظار داشت. وقتی بزرگان یک باشگاه بزرگ اینگونه با نگاهی غیرحرفه‌ای و کوته‌بینانه به مسائل نگاه می‌کنند نباید هم از بازیکنان و بقیه انتظار بیشتری داشت و درست به همین خاطر است که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هر طور که دلشان می‌خواهد با تیم‌ها و باشگاه‌ها برخورد و هر بی‌قانونی و تخلفی را به آن‌ها تحمیل می‌کنند.
اتفاقی که پنج‌شنبه رخ داد، یک فاجعه بود نه برای استقلال که برای کل فوتبال باشگاهی ایران. فقط کافیست نگاهی به اسامی پیشکسوتان استقلال حاضر در جلسه بیندازید تا بیشتر به عمق فاجعه پی ببرید. حسن روشن، نصرالله عبداللهی، علی جباری، عبدالعلی چنگیز، پرویز مظلومی، بهتاش فریبا، اصغر حاجیلو و چند بزرگ دیگر به قول خودشان به مهمانی وزیر رفتند تا در نهایت متوجه شوند او پرسپولیسی است یا نه.
بدیهی است که نتیجه چنین جلسه‌ای با چنین نگاهی که مدعوین آن داشته‌اند، نه چیزی عاید استقلال می‌کند و نه سودی به حال فوتبال باشگاهی خواهد داشت. در این بین تنها کسی که سود می‌برد و دهان همه منتقدان بسته می‌شود کسی نیست جز جناب وزیر. البته این‌بار به او باید حق هم داد، چراکه اهالی فوتبال حتی بلد نیستند از فرصتی که در اختیارشان قرار می‌گیرد به درستی استفاده کنند. بنابراین وزیر هم آنگونه که آن‌ها سؤال نامربوط می‌پرسند، نامربوط هم جواب می‌دهد و به جای بررسی مسائل اصلی و عمده بیشتر به حاشیه می‌پردازد.
جلسه روز پنج‌شنبه تمام شد و طبیعتاً چیزی عاید استقلال نشد، ولی کسی هم پیدا نشد که مثلاً از علی جباری که همیشه مدعی است و ادعای سلطان بودن دارد، بپرسد که چرا قبل از رفتن به جلسه حداقل در یک دورهمی مسائل استقلال را مرور نکردید تا بدانید از وزیر چه می‌خواهید و به قول خودتان فقط به یک مهمانی نروید. البته همه خوب می‌دانیم که شما مثلاً پیشکسوتان، حتی خودتان هم یکدیگر را قبول ندارید. بین رنگ‌ها هم تفاوتی نمی‌کند، بنابراین انتظار طرح مسائل مهم از سوی شما انتظاری بیهوده است، چراکه قبلاً هم این را ثابت کرده بودید و امروز باز هم بر آن مهر تأیید زدید که کوچک‌ترین ثمری برای فوتبال امروز ایران ندارید و به سادگی فریب فضای مجازی را می‌خورید و اسیر آن می‌شوید و در یک کلام بیچاره فوتبالی که شما پیشکسوت آن هستید.
