سرويس سياسی جوان آنلاين: روزی که زمزمهها در مورد فساد مالی و سیاسی حسین فریدون کمکم از محافل سیاسی به فضای شبکههای مجازی و رسانهها رسید، از میان مردم کسی باور نمیکرد امکان بررسی قضایی پرونده «برادر رئیسجمهور» هم وجود دارد، چه رسد که دادگاه او را محکوم هم بکند، حتی بسیاری از خواص هم با تردید به موضوع نگاه میکردند. آیا برادر رئیسجمهور محاکمه میشود؟
ناامیدی از اجرای عدالت را خود ساختید
چرا مردم برای دادگاهی شدن حسین فریدون- کسی که برادر رئیسجمهور کشور است- امیدوار نبودند؟ سیره عملی مدیران قضایی و اجرایی در دهههای گذشته این باور را ایجاد کرده بود که نزدیکان مسئولان دادگاهی نمیشوند. محمدرضا رحیمی، معاون اول دولت محمود احمدینژاد تا زمانی که دولت او برقرار بود، محاکمه نشد و تهدیدهای رئیسجمهور وقت برای عدم بررسی پرونده نزدیکانش باعث شد تا پروندههای رحیمی و بقایی و مشایی پس از پایان دولت احمدینژاد مورد بررسی قضایی قرار بگیرد. این تنها مورد از این دست نبود. در مورد فاضل لاریجانی هم شبهات بسیار در مورد نقش وی در ارتشا و مباحث مالی دیگر از سالهای گذشته و زمانی که هر دو برادرش رؤسای قوای مقننه و قضائیه بودند، طرح شد، وی هیچ گاه توسط دستگاه قضایی احضار نشد و راست و دروغ شبهات پیرامون او مورد بررسی قضایی قرار نگرفت. حالا گرچه رئیس قوه قضائیه برادر او نیست، اما همچنان یکی از برادرانش رئیس قوه مقننه است و گویا هنوز وقت رسیدگی به پروندهاش نرسیده است! علاوه بر این، در مورد فرزندان مرحوم هاشمیرفسنجانی یعنی فائزه و مهدی هاشمی هم سالها پروندههایشان گوشه دستگاه قضایی خاک خورد تا سرانجام به مرحله دادگاه و محکومیت و زندان رسیدند. در مثالی دیگر در پرونده معروف شهرام جزایری، هیچ گاه نمایندگان مجلس ششم که از او پول گرفتند، دادگاهی نشدند. با آنچه ذکر شد، طبیعی بود که مردم امیدی برای رسیدگی به پرونده برادر رئیسجمهور، عضو تیم مذاکرهکننده هستهای و کسی که در بسیاری از جلسات دست راست رئیسجمهور است، نداشته باشند.
فال نیک رسیدگی به پروندههای بستگان مسئولان
در سالهای اخیر، برخورد با فساد آقازادهها و نزدیکان مسئولان آغاز شده که باید آن را به فال نیک گرفت. هادی رضوی داماد شریعتمداری (وزیر)، شبنم نعمتزاده دختر وزیر، عمار صالحی خواهرزاده شریعتمداری و پسر سرلشکر صالحی، دختر وزیر آموزش و پرورش، فرزندان آیتالله هاشمیرفسنجانی، داماد شمخانی و همه و همه بستگان مسئولانی هستند که در سالهای اخیر راهی دادگاه و زندان شدهاند و همین نشان میدهد آن خاصانگاری برای عدم برخورد با بستگان مسئولان کم کم در حال کمرنگ شدن و از بین رفتن است.
نزدیکان مقامات به دلیل رانت اطلاعاتی و اعتماد به نفس ناشی از حضور غیررسمی در محافل قدرت و ثروت زمینههای بیشتری نسبت به مردم عادی برای آلوده شدن به فساد و سوءاستفاده از موقعیت خود را دارند، برخی هم که از اساس حضور پای سفرههای رانت را حق خود میدانند. در این میان انتظار زیادی نیست که بگوییم اتفاقاً برای آنان باید بیشتر سختگیری شود. چنانچه رهبر معظم انقلاب، حضرت آیتالله خامنهای برای فرزندان خود، سختگیری بیشتری لحاظ کردند و فعالیت اقتصادی حتی در حد عرف و به شکل سالم را با نام خانوادگی پدریشان برای آنان ممنوع کردند، بنابراین گرچه روال برخورد قضایی با آقازادهها و بستگان مسئولان را به فال نیک میگیریم، اما از آنجا که پیشگیری همواره بهتر از درمان است، گزاف نیست از مسئولان بخواهیم به سیره رهبری که مدعی پذیرش ولایتش هستند، عمل کنند و مقابل زیادهخواهیهای فرزندان و بستگانشان با سختگیری بیشتر بایستند.
آقای رئیسی ما منتظریم!
آرمان مردم ایران، همان داستان معروف از امیرالمؤمنین علی علیهالسلام بود که بارها و بارها پای منابر علما شنیده یا در کتابهای دینی خوانده و با آن بزرگ شده بودند؛ همان وقتی که برادرشان عقیل مهمان منزلشان شد و تقاضا کرد امام علیهالسلام که خزانه و بیتالمال مسلمین را به عنوان خلیفه در اختیار داشتند، ۱۰۰ هزار درهم قرض او را ادا کنند. امام ابتدا گفتند صبرکن حقوق خودم برسد تا بپردازم و وقتی اصرار عقیل بر دستدرازی به بیتالمال مسلمین را دیدند، پاره آهنی در آتش انداختند و نزدیک بدن عقیل کردند و عقیل از شدت حرارت ناله کرد. امام خود میفرمایند: «اى عقیل نوحهگران در عزایت بگریند، آیا از حرارت آهنى که انسانى به بازیچه گداخته است مىنالى و مرا از آتشى که خداوند جبار به خشم خود افروخته بیمى نباشد؟ تو از این درد مىنالى و من از حرارت آتش ننالم؟» مردمی که عمری با این داستانها تربیت دینی پیدا کردهاند و نظام را هم اسلامی میدانند، همچنان منتظر هستند تا این فال نیک «آهنگ گداخته روی دست برادرها» به دیگر برادرها هم برسد. وقت محاکمه فاضللاریجانی چه زمانی خواهد بود؟ عملکرد هفت ماهه آیتالله رئیسی در قوه قضائیه میگوید که چنین انتظاراتی از او گزاف نیست.