سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: ابراهیم وحیدزاده کارگردان قدیمی سینمای ایران با اشاره به اینکه باید به سمت ایجاد جذابیت در متن سینمایی رفت، به «جوان» گفت: بیننده ایرانی از دیرباز شنیدن قصههای جذاب و پیشبینیناپذیر را دوست داشته است و البته که در روایت داستان جذاب باید از بازیگران توانا هم استفاده کرد ولی توانایی مترادف با اشتهار نیست و چه بسیار بازیگران توانایی داریم که اصلاً مشهور هم نیستند.
وحیدزاده ادامه داد: به نظرم ورای بازیگر، این پرداخت شخصیت و ساختار داستانی است که باعث جذب مخاطب میشود. وقتی که ما در ساختن فیلم به خواستههای تماشاچی اهمیت ندهیم، مسلماً او هم از دیدن کار لذت نخواهد برد و پیگیر نخواهد شد. اگر بنا باشد دوسوم هزینه تولید به حساب بازیگر برود و یک پنجاهمش به نویسنده نرسد چه کاری است که همه چیز را فدای بازیگر کنیم.
وی خاطرنشان کرد: برایتان مثالی میزنم، سالها پیش یادم میآید همزمان یک فیلم وسترن از جان وین مشهور اکران شده بود و یک فیلم ایتالیایی هم بود که عواملش مشهور نبودند، ولی آن فیلم بیشتر از فیلمی که جان وین بازی کرده بود فروخت. علت این بود که ارتباط بهتری با تماشاچی برقرار کرده بود، چون خط داستانی جذاب و معماگونهای داشت که باعث میشد مخاطبانش هفته به هفته بیشتر شوند و در نهایت مخاطبانش بیشتر از فیلم جان وین شد. همین حالا هم اگر نگاهی به گیشهها کنید فیلمهایی را میبینید که اتفاقاً بازیگر مشهور هم دارند ولی فروششان نازل است، دقیقاً به این خاطر که داستان را فدای حضور استار کردهاند.
این کارگردان ۷۴ ساله تأکید کرد: به جای ریختن بودجه پای بازیگران، برای نگارش داستانهای جذاب هزینه کنیم. سوپر استار مکمل ماجراست و اصل ماجرای جذب مخاطب به کیفیت قصه و نوع پرداخت برمیگردد، این دو عنصر که درست باشد، بازیگرهای گمنام هم اگر باشند، فیلم دنبال خواهد شد. یک قصه جذاب را با بازیگران توانا و کمنام و نشان میتوان به فیلمی لذتبخش برای تماشا بدل کرد ولی مشهورترین بازیگران هم با فیلمنامههای ضعیف و بیکیفیت، ره به جایی نمیبرند. باید تهیهکنندگان سینمای ایران قدری جسارت و سعی کنند جریان تولید فیلمهای جذاب با بازیگران کمنام و نشان را راه بیندازند. فیلمی که داستانپردازی ماهرانه داشته باشد قطعاً میتواند حق خود را از اکران هم بگیرد.