سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: ان‌الله جمیل و یحب الجمال «خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد.» زیبایی معنای پیچیده‌ای دارد. کسی نمی‌تواند آن را تعریف کند. همه آن را می‌شناسند و از وجودش لذت می‌برند، اما قادر به تعریفش نیستند. انگار معنایش در توصیفات عینی خلاصه می‌شود. در هر آنچه که در عالم مادی قابل دیدن یا شنیدن است. زیبایی یک حس خوب و دوستداشتنی است که به صورت ذاتی به فطرت آدمی هدیه شده است. یک موهبت الهی که جهان را زیباتر ببینیم و خالق بزرگش را با همه نشانه‌ها بشناسیم. همه ما زیبایی را دوست داریم و از آن لذت می‌بریم. حتی انسان‌های زیبا بیش از دیگران توجه ما را جلب می‌کنند، اما خیلی‌ها از موهبت زیبایی درست استفاده نمی‌کنند و چه بسا این نعمت الهی مایه دردسر و آسیب هم بشود.
می‌دانم که از انتخاب این موضوع برای مقاله جا خورده‌اید. چون ما عادت کرده‌ایم در نوشته و مقالات دنبال رد پای یک ایراد یا یک ضعف باشیم. اصلاً نقد کردن و انتقاد کار هر روز تک‌تکمان است. از نقد زندگی دیگران گرفته تا آنچه در اخبار می‌بینیم و می‌شنویم. در لابه‌لای هزاران اخباری که روز و شب می‌شنویم دنبال اثر‌گذارترینشان هستیم. اما کی برای پاسخ فطرت زیبایی دوستی‌مان دنبال یک خبر خوب می‌رویم؟ چقدر در صحنه‌های خشن جنگ که هر روز می‌شنویم دنبال یک صحنه زیبا هستیم؟ چقدر به المان‌های زیبایی توجه می‌کنیم؟ چقدر حواسمان به جزئیات است؟ در یک تصویر جنگ، کودک زیبارو و معصوم به چشممان می‌آید یا تانک و تفنگ؟ این‌ها برمی‌گردد به روحیه ما. به اینکه چقدر یاد گرفته باشیم زیبا ببینیم و زیبا بشنویم.
در سیاه‌ترین نقطه از کره زمین هم می‌شود زیبایی‌های منحصر به فردی یافت. نشانه‌های حضور خداوند در نمایشگاه طبیعت به وفور دیده می‌شود. حسنش این است که این نمایشگاه دائمی است و هر وقت اراده کنی می‌توانی مخلوقات زیبا را نظاره کنی. گل یکی از زیباترین مظاهر هستی است که هر کس با هر سلیقه‌ای آن را می‌پسندد. شاید نوع و رنگش فرق کند، اما ماهیت گل را همه دوست دارند.
یکی از این زیبایی‌ها که همه از دیدنش حظ وافر می‌برند، چهره زیباست. خداوند همه را به نوعی منحصر به فرد و زیبا آفریده، اما صورت بعضی‌ها را انگار به شکل عجیبی نقاشی کرده است. حالا مادرش در بارداری سیب خورده یا نه معلوم نیست، اما زیباست. اینکه برای رنگی شدن چشمانش کاری کرده کسی نمی‌داند. مهم زیبایی صورت اوست که هر کسی او را می‌بیند از دیدنش لذت می‌برد. دیده‌اید بچه‌های زیبا را همه دوست دارند و قربان صدقه‌اش می‌روند؟ مخصوصاً اگر سر و زبان هم داشته باشند! بچه‌های زیبا از بچگی در ذهنشان می‌ماند که خاص هستند و با بقیه فرق دارند. انگار دچار نوعی غرور کاذب می‌شوند و چیزی که ملاک برتری‌شان می‌شود، صورت است نه رفتار و کردار. مادر‌ها قربان صدقه بچه‌ها می‌روند و هزار بار این خوشگلی را برایش یادآوری می‌کنند. چه کسی پیدا می‌کنید که از داشتن چنین نعمتی بیزار باشد؟
اما کم کم او بزرگ می‌شود. حالا به زیبایی صورتش یک اندام خوش‌تراش و جذاب هم اضافه کنید. چنین آدمی خدا را بنده می‌تواند باشد؟ او راه رفتنش با ناز است، حرفش با ناز و خواسته‌اش از سر کبر و غرور. انگار همه را پایین‌تر از خودش می‌داند و اینجاست که ارزش زیبایی‌اش را با این رفتار‌های خودپسندانه خراب می‌کند. اینجاست که عده‌ای با این زیبایی ظاهر نان می‌خورند و عده‌ای با وعده رسیدن به این زیبایی، نانی را از سفره‌ای می‌برند. این زیبایی خانمان‌سوز می‌شود وقتی آن را کنترل نکنیم. می‌شود عامل شهوت‌طلبی آقایان، می‌شود نگاه بد و می‌شود هزار و یک جور فسق و فجور.
حالا فکر کنید چنین زن زیبایی دل مردتان را ببرد و قاپ قلبش را بدزدد و بشود سوگلی عقل و جسمش. چه حالی می‌شوید؟ و متأسفانه کم نیستند زیبایی‌هایی که به نابودی آشیانه‌ها می‌انجامد و قلب‌هایی که به حکم شهوت از هم دور می‌شود. عده‌ای ظرفیت و جنبه این لطف خداوند را ندارند. یادشان رفته آن‌ها فقیر مطلقند. یادشان رفته زیبایی‌شان به یک تب بند است و اگر پروردگار اراده کند در چشم بر هم زدنی تمام آن جمال را از دست می‌دهد. یادش می‌رود که زیبایی یک موهبت است نه یک درجه افتخار که وسیله‌ای شود برای فخر‌فروشی یا به بند کشیدن قلوب مردان زنان. فکر کنید این زیبایی با هزار و یک قلم آرایش و تیپ‌های عجیب غریب آمیخته شود. چه بلایی سر زندگی‌ها می‌آید؟
اگر صورت زیبا دارید قدرش را بدانید و برای داشتنش شکر نعمت به جای آورید. به جای بیدار کردن امیال حیوانی، از این موهبت برای برجسته کردن خوبی‌ها و آموزش معنویات استفاده کنید. وقتی به واسطه صورت می‌توانید تأثیرگذار باشید چرا جماعتی را به راه راست فرانمی‌خوانید؟ چرا از این زیبایی برای پررنگ کردن نقش حجاب استفاده نمی‌کنید؟ دهان کسانی را ببندید که فکر می‌کنند حجاب یا چادر برای پوشاندن عیوب ظاهر است. اما اگر شما که زیبایی را تمام و کمال داری حجاب بگیری تو را زیبا و تأثیرگذارتر می‌کند و می‌شوی الگو برای یک جماعتی که مدام دنبال یک رهرو هستند تا به رفتار‌ها و سلایقش اقتدا کنند. اگر تو این کار را نکنی دیگران می‌کنند. اگر تو با حجاب و عفاف و سادگی‌ات کاری نکنی، دیگران با نقشه و صد نقش کاری می‌کنند کارستان و اوضاع می‌شود همین که می‌بینی. هر روز مد لباس و آرایشی عجیب‌تر از دیروز! عده‌ای در طلب آن چیزی هستند که تو خدادادی در وجودت داری. می‌خواهند زیبارو شوند. مثل شاهزاده قصه‌ها! به هزار و یک ترفند چنگ می‌زنند تا زیباتر شوند. گونه می‌کارند، لب‌هایشان را حجیم می‌کنند، پشت پلک افتاده‌شان را می‌کشند و هزار و یک بلا سر ابروهایشان درمی‌آورند. تازه اگر اثر کند و اگر این عمل‌ها به قیمت جانشان تمام نشود و مثل خیلی از عمل‌های زیبایی ناموفق یا غیرقانونی زیر دست جراح که زیبایی دختر‌ها را بهانه پر کردن کیسه طمعش کرده به کما نرود و فرصت کند چهره جدیدش را در آیینه ببیند. قدر زیبایی‌هایمان را بدانیم، از این موهبت خداوندی درست استفاده کنیم و با سیرت زیبا بر پاکی صورت زیبا بیفزاییم.
