سه سال پیش وقتی امیر قلعه‌نویی سینه جلو داد و گفت: «من، چون ۱۲ سال در شهرداری بودم با یک حساب سرانگشتی متوجه می‌شوم که ما در استادیوم ۱۰ ساعت به ۸۰ هزار نفر سرویس می‌دهیم و این یعنی اینکه ۸۰۰ هزار ساعت این افراد از محیط‌های آلوده دور هستند»، هیچ وقت تصورش را نمی‌کردیم که روزی عین این حرف‌ها را از زبان مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال هم بشنویم.
تاج که این روز‌ها از هر پاسخی در زمینه حاشیه‌های زشت فوتبال ایران طفره می‌رود و فقط به دنبال جذب پول از بیت‌المال و دولت است، می‌گوید: «فوتبال پدیده‌ای است که با هیچ پدیده دیگری قابل قیاس نیست. اگر جامعه آماری درست کنید، می‌بینید که مسابقات فوتبال زیادی در ایران برگزار می‌شود. هیئت‌های فوتبال دائماً مسابقات را برگزار می‌کنند. در لیگ برتر نزدیک ۶۵۰ میلیون نفر مسابقات را تماشا کرده‌اند. البته این آمار به گونه‌ای است که شاید مثلاً یک نفر هشت مسابقه را دیده باشد و برخی هم همه مسابقات را دیده باشند. این نشان می‌دهد که پدیده فوتبال با سایر پدیده‌ها قابل قیاس نیست.»
فرافکنی تا این حد روشن و واضح واقعاً جای حیرت دارد. بله، فوتبال با هیچ پدیده‌ای قابل قیاس نیست، اما سؤال اینجاست که سه سال قبل امیر قلعه‌نویی و امروز مهدی تاج از کدام فوتبال حرف می‌زنند؟ اصلاً این دو متخصص و فوتبال‌بلد بیایند و بگویند که فوتبال ایران از چه لحاظی نسبت به سه سال قبل پیشرفت کرده، آیا اخلاقیات آن بالا رفته، تاکتیک و تکنیک‌هایش پیشرفت داشته یا زیرساخت‌هایش به‌روز و مدرن‌تر شده است؟
اگر با دقت به فوتبال روز دنیا نگاه کنیم، می‌توانیم به‌خوبی تفاوت این پدیده تأثیرگذار اجتماعی را با سایر پدیده‌ها متوجه شویم، اما داستان فوتبال ایران ماجرایی کاملاً متفاوت است.
فوتبال ایران به‌خصوص در رده باشگاهی فقط از این بابت با سایر پدیده‌ها فرق دارد که خوب می‌خورد و بیت‌المال را می‌بلعد، بدون اینکه کوچک‌ترین ثمری برای کشور یا مردم داشته باشد. مهدی تاج می‌گوید فوتبال پدیده‌ای متفاوت و غیرقابل قیاس با سایر پدیده‌هاست و ما هم خوب می‌دانیم که منظورش از مطرح کردن این بحث چیست. فوتبال پول می‌خواهد، چون هزینه‌های ریخت‌وپاش‌های تمام نشدنی آقایان را باید مردمی پرداخت کنند که در این وانفسای اقتصادی برای تأمین نان شب‌شان هم با مشکل روبه‌رو هستند.
دیروز امیر قلعه‌نویی از دور کردن افراد از محیط‌های آلوده توسط فوتبال گفت و امروز بعد از سه سال پاسخش را گرفته است. حالا باید از جناب ژنرال پرسید که جایی آلوده‌تر از ورزشگاه‌ها سراغ دارد؟
امروز تاج با تکرار همان تراوشات ذهنی می‌خواهد از قبل آن ۶۵۰ میلیونی که به قول خودش فوتبال را تماشا می‌کنند درآمد کسب کند. درآمدی که حتماً صرف ریخت‌وپاش‌ها می‌شود، نه اینکه در جای مناسبش هزینه شود، والا چرا بازیکنان قهرمان تیم فوتبال ساحلی باید محتاج نان شب‌شان باشند و حتی از عهده خرج زندگی‌شان برنیایند یا بچه‌های تیم ملی فوتسال هنوز چشم‌انتظار توجه باشند یا ملی‌پوشان فوتسال و فوتبال بانوان حسرت بودجه و پاداش را بخورند و داوران و مربیان تیم‌های جوانان و نوجوانان به اسم تحریم از دریافت حقوق ریال خود هم محروم شوند.
امیر قلعه‌نویی و مهدی تاج درست می‌گویند؛ فوتبال پدیده‌ای متفاوت از بقیه پدیده‌هاست و قابل مقایسه با هیچ چیز نیست، اما این حقیقت در مورد فوتبالی که ما امروز در کشورمان با آن روبه‌رو هستیم صدق نمی‌کند. فوتبالی که حتی دیگر نمی‌توان با خیال راحت آن را از تلویزیون تماشا کرد، چراکه به قول آقایان با سایر پدیده‌ها متفاوت است و این تفاوت زمانی ملموس‌تر می‌شود که مجبوری قید رفتن به ورزشگاه را بزنی و حتی در منزل هم با صدای کم آن را به تماشا بنشینی و مراقب باشی که خجالت‌زده خانواده نشوی!
فوتبال ایران حتماً پدیده‌ای متفاوت با بقیه پدیده‌هاست، چون هیچ پدیده‌ای در ایران اینگونه افعی‌وار روی بیت‌المال چنبره نزده و مشغول ارتزاق مستقیم از جیب مردم نیست.
