سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: دروغگویی بحثی قابل تأمل است و از جهات مختلفی نیز قابل بررسی، از منظر روانشناسی، جامعه‌شناسی، مذهبی، اجتماعی و.... به هر روی با وجود آسیب‌هایی که دروغ و دروغگویی برای افراد یک جامعه دارد، اما متأسفانه باز هم شاهد رواج آن در بین مردم جامعه، اعضای یک خانواده و حتی در برخی روابط زناشویی هستیم. این در حالی است که تمام انسان‌های دروغگو می‌دانند که دروغ آن‌ها از عدم عزت نفس و عدم اعتماد به نفسشان شروع شده است. انسانی که به خود اعتماد داشته و برای خود عزیز باشد، هرگز آرامشش را به بهای اندک نمی‌فروشد. دروغ یعنی قیمت خود را پایین آوردن.
لیلا قاسمی، روانشناس در این باره معتقد است: وقتی به روابط می‌نگریم توقعاتی ایجاد می‌شود و به دنبال شفافیت و صداقت و درستی هستیم و در کنار آن خود را مبرا می‌دانیم.
او ادامه می‌دهد: چطور می‌شود من در تعاملاتم به دنبال درستی و راستی باشم در حالی که تمام رفتارم از دروغ تشکیل شده است؟ از دروغگویی و دورویی و یکی نبودن دل و زبان! وقتی خودم در روابطم و خانواده‌ام و تعاملات اجتماعی‌ام شفافیت ندارم، چگونه می‌توانم صداقت بخواهم؟ خودم را توجیه کنم که اگر مصلحتی برخلاف آنچه رخ داده گفتم و دلایلی مثل اینکه نمی‌خواستم مورد تنبه و مذمت قرار بگیرم یا اینکه ترازوی شایستگی و قدرتم زیر سؤال برود. چطور باید منتظر دو کفه یکسان باشم، وقتی خودم الگوی فرزندانم، خانواده‌ام، دوستانم و... می‌شوم؟ و آن‌ها هم به این شکل و این روند حرکت کرده و در نتیجه می‌شود یک رفتار کلی و یک عادت و دیگر واژه‌هایی همچون اخلاق، ارزش‌ها و وجدان رنگی نخواهند داشت.
همه این‌ها در حالی است که، چون یاد می‌دهم و یاد گرفته‌ام که برای رسیدن به خواسته‌ها و نیاز‌های خودم دیگران را نادیده گرفته و فریب دهم چه بسا به تبع آن باید شاهد آسیب‌های اجتماعی، روانی و اقتصادی باشیم. چون از نظر عملی و علم روانشناسی اگر چنین واژه‌هایی در دروان کودکی شکل گرفته و ثبت شوند، باید منتظر عواقبی مانند بزهکاری‌های فراوان در جامعه بود، چراکه در نهایت فرد دچار سردرگمی، نگرانی، اضطراب، بی‌اعتمادی، انزوا، خجالت و گوشه‌گیری، ضعف و از دست دادن عزت نفس و همچنین ضعف اعتقادی و مذهبی و... خواهد شد.
پس بهترین کار این است که با نشان دادن کلمه مقابل دروغ، یعنی راستگویی و پر رنگ کردن آن به عنوان ارزش در مسیر اصلاح گام برداریم. نشان دادن رسیدن به جایگاه والایی در صداقت، اجازه بیان احساس و هیجانات بدون مجازات و تنبیه و در نظر گرفتن دیگران بدون به خطر افتادن منافع ما می‌تواند نقش بسیار پررنگی برای محو کردن کلمه دروغ که همان یکی نبودن دل و زبان است، داشته باشد.
