انزوای زرویی برای دوری از آلودگی هوای فرهنگ بود

سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: اسماعیل امینی می‌گوید زرویی نصرآباد ساده زندگی کرد و برای دوری از آلودگی‌های فرهنگی و اداری که گریبان برخی از فرزانگان و فرهیختگان را می‌گیرد، به انزوا پناه برد.
به گزارش مهر، آیین اولین سالروز درگذشت ابوالفضل زرویی نصرآباد با حضور خانواده و جمعی از هنرمندان و همکاران این هنرمند فقید در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد.

پس از قرائت قرآن کریم توسط مرتضی یراق‌بافان، اسماعیل امینی شاعر پیشکسوت کشورمان درباره ویژگی‌های اخلاقی و حرفه‌ای زنده‌یاد زرویی نصرآباد گفت: ابوالفضل زرویی ازجمله هنرمندانی بود که با حکم اداری اهل فرهنگ نشده بود. به همین دلیل کار‌های مؤثری می‌کرد و هیچ وقت از سر تکلیف کاری را پیش نمی‌برد. وی افزود: آدم‌های بزرگ مثل او سرمایه‌های مادی و معنوی‌شان را صرف فرهنگ می‌کنند. آدم‌های بزرگی که صرفاً به دنبال شهرت نیستند و اگرچه از منظر عده‌ای ساده‌لوح می‌آیند، اما آنچه از آن‌ها باقی می‌ماند، به غنای فرهنگ و هنر ما کمک می‌کند. امینی خاطرنشان کرد: عده‌ای این روز‌ها به اجبار و متناسب با شرایط به اصطلاح «دین اداری» دارند. درواقع تظاهر به دینداری می‌کنند. زرویی دین اداری نداشت به همین دلیل اگر کتاب یا سروده‌ای درباره ائمه می‌نوشت یا می‌سرود، به منافعش نمی‌اندیشید و این نقطه تمایز او با دیگران بود. این شاعر عنوان کرد: زرویی نصرآباد ساده زندگی کرد و برای دوری از آلودگی‌های فرهنگی و اداری که گریبان برخی از فرزانگان و فرهیختگان را می‌گیرد، به انزوا پناه برد.

ناصر فیض: زرویی نصرآباد از روزمرگی‌ها فاصله داشت
ناصر فیض رئیس دفتر طنز حوزه هنری نیز با اشاره به خصوصیات بارز این هنرمند فقید عنوان کرد: جایگاه و ویژگی‌های انسانی و اخلاقی والای مرحوم زرویی را هرکسی که با او نشست و برخاست داشت، می‌فهمید. او درک می‌کرد که ابوالفضل زرویی متفاوت از همه کسانی است که به روزمرگی عادت دارند. وی ادامه داد: او با جوانان به شیوه خودشان و با فرهیختگان به شیوه خودشان برخورد می‌کرد. کمتر کسی شبیه او در حوزه خودش غیرقابل انکار است. زرویی در حوزه طنز چند دهه اخیر واقعاً غیر قابل انکار است. هنرمندی که هم طنزپرداز ماهری باشد و شعر آیینی بگوید.
در ادامه سروش بخشش شعر «فدای همت مردی که داد آخر دست» زرویی نصرآباد را خواند.

سهیل محمودی: وفاق و صلح با جهان در آثار زرویی نصرآباد بارز بود
همچنین سهیل محمودی نیز صحبت‌هایش را درباره ابوالفضل زرویی نصرآباد با این بیت از صائب تبریزی آغاز کرد: «چون سایه مرغان هوا در سفر خاک... آزار به موری نرساندیم و گذشتیم»
وی افزود: یکی از مصادیق این بیت، دوست نازنینم ابوالفضل زرویی نصرآباد بود. غریبانگی و مهربانی او با همه آدم‌ها زبانزد بود. من از سال ۷۰ با او درارتباط بودم و وفق، مدارا و صلح با جهان باعث شده بود تا زندگی مطلوب درونی داشته باشد. این مطلوبیت درونی در طنزهایش که رضایت از زیستن خویش را مطرح می‌کرد، مشخص بود. هرچند جهان با او به خوبی مدارا نکرد.

این شاعر ادامه داد: عمران صلاحی، حسن حسینی و ابوالفضل زرویی نصرآباد دوستان درگذشته من در حوزه طنز هستند که متعلق به نسل‌های مختلفند و باید بگویم که طنزهایشان جنسی عمیق داشت. از آن دسته طنز‌هایی که آدم را به گریه وامی‌دارد.
در ادامه این مراسم امید مهدی‌نژاد متن طنزی را در توصیف شخصیت ابوالفضل زرویی نصرآباد خواند.
محسن مؤمنی شریف رئیس حوزه هنری، محمد زرویی نصرآباد برادر مرحوم زرویی و مدیرعامل سپهر سوره هنر، محمدعلی بهمنی، سهیل محمودی، اسماعیل امینی، ناصر فیض، سروش بخشش، علیرضا لبش، امید مهدی‌نژاد، عباس حسین‌نژاد، روح‌الله احمدی و... از حاضران در این مراسم بودند.