شنبه ۲۳ آذر، محمدرضا عارف در تحریریه خبرگزاری ایسنا سخنانی در مورد ضعف وزارت ارتباطات در موضوع قطع سراسری اینترنت بینالمللی در ایران گفت. عارف گفته بود: «اگر وزارت ارتباطات بهتر وظایف خود را انجام میداد این اتفاق رخ نمیداد. اگر وزارت ارتباطات امکاناتی را فراهم کرده بود دیگر نیازی نبود شورای امنیت یک مرتبه ماشین چمنزنی راه بیندازد. از آنجا که وزارت ارتباطات امکاناتی برای محدود کردن ارتباطات در زمان اعتراضات نداشت اینترنت را قطع کرد.» او حتی در مورد عدم اتصال اینترنت پس از رفع آشوبها هم این وزارتخانه را مقصر دانست. سخن از درستی یا نادرستی سخنان عارف مجال دیگری را میطلبد. اما این نکته جالب توجه است که عارف پر رأیترین نماینده مجلس و رئیس یک فراکسیون مهم است. شغل او نمایندگی مجلس است و موظف به نظارت بر وزرای دولت. اما انتقاد از یک وزارت خانه، آن هم در موضوعی تا این حد مهم را در تحریریه یک خبرگزاری میگوید و از تریبون نمایندگیاش برای آن خرج نمیکند. در حالی که او میتواند در قالب نطق و یا تذکر، در صحن علنی مجلس سخن میگوید. حتی میتواند وزیر را به مجلس بخواهد. اما چرا خود شأنیت نمایندگی را رعایت نمیکند؟ بعد هم معترض هستند که چرا سایر مسئولین به مجلس اعتنا ندارند!