سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: چندین روز از شهادت مظلومانه سردار قاسم سلیمانی میگذرد و مردم ایران هنوز در بهت پرواز فرمانده هستند. حاج قاسم سلیمانی کولهباری تجربه و خاطره از دوران دفاع مقدس داشت و تجربیاتش را به جبهه مقاومت منتقل میکرد. شهید سلیمانی در دوران دفاعمقدس فرماندهی لشکر ۴۱ ثارالله (ع) استان کرمان را بر عهده داشت و در عملیاتهای مختلفی همراه نیروهایش شرکت کرده بود. شرح دلاوریهایش هنوز ورد زبان نیروهایش است و محافل سادهشان را گرم میکند. حاج قاسم از روزهای جنگ تا پس از آن یک یار و همراه همیشگی داشت و آن کسی جز شهید احمد کاظمی، فرمانده لشکر ۸ نجف نبود. رفاقت حاج قاسم و حاج احمد زبانزد همگان بود و شهادت حاج احمد واقعهای سخت برای سردار سلیمانی بود.
اگرچه حاج قاسم امروز در میانمان نیست ولی خاطرات سالها مجاهدتش هرگز فراموش نخواهد شد و توشهای گرانبها برای آیندگان خواهد بود. یکی از دوستان نزدیک سردار سلیمانی در دوران دفاع مقدس، شهید احمد کاظمی بود. دو فرمانده بزرگ در لحظات حساس جنگ در کنار هم حضور داشتند و حماسه میآفریدند. هر دو از بهترین و مخلصترین فرماندهان دفاع مقدس بودند و وجودشان نعمت بزرگی برای رزمندگان بود.
حاج قاسم، شهید کاظمی را آلبوم زندهای میدانست که دهها شاخصه در جسم و سیمای خود جای داده است. شهید سلیمانی درباره تدبیر و درایت حاج احمد بارها صحبت کرده بود: «یکی دیگر از مشخصههای بارز احمد زیرکی بود. حالا به معنای درست آن «تدبیر» بود. منتظر نبود در قرارگاه بگویند خط حد لشکرت چه میشود. همیشه وقتی درباره منطقه عملیاتی بحث میشد او به خیلی از زوایای پشت این هم نگاه میکرد، لذا موافقتها و مخالفتهایش هم معنا داشت. خصوصیت بعدی احمد شجاعت و جسارت او بود که هر چند در جنگ عمومیت داشت لکن احمد در حد اعلای آن قرار داشت. اما بعد از جنگ دو مشخصه احمد که به نظر من اینها خیلی از مشخصههای معنوی احمد را رشد دادند، یکی ادب احمد و دیگری راز نگهداری او بود. من خیلی کم در جمعها میدیدم کسی چنین خصلتهایی داشته باشد.»
سردار سلیمانی در محافل و جلسات مختلفی بارها از شهید کاظمی صحبت به میان میآورد و جملات و سخنان این شهید بزرگوار را روایت میکرد. شهید سلیمانی در جلسهای یکی از زیباترین و عمیقترین سخنان حاج احمد کاظمی را بیان میکند تا همین جمله راه بهتر زندگی کردن را نشانمان دهد: «اگر ما آرزومند الحاق به دوستان شهیدمان و دنبال شهادت هستیم باید مصداق آن تعبیر شهید بزرگ شهید احمد کاظمی باشیم که فرمود کاری کنید که وقتی کسی پیش شما میآید و شما را ملاقات میکند و میبیند احساس کند یک شهید را ملاقات کرده است.» این جمله شهید کاظمی بهترین تعریف برای الگوگیری از سیره شهدا و نزدیک شدن به ویژگی رفتاری آن بزرگان است که همواره مورد توجه حاج قاسم قرار داشت.
سردار غلامعلی ابوحمزه، فرمانده سپاه ثارالله استان کرمان معتقد است با شهادت حاج احمد، حاج قاسم دیگر ماندنی نبود و هر لحظه آرزوی شهادت داشت: «حاج قاسم سلیمانی عاشق شهادت بودند. در تمامی جلسات خصوصی و عمومی آنچه زبانزد بود، عشق به شهادت در ایشان بود و بعد از شهادت «احمد کاظمی» دل و همه وجود ایشان به سمت شهادت رفت.»
شبی که حاج احمد کاظمی به شهادت رسید، یکی از سختترین لحظات حاج قاسم بود. او رفتن یار و رفیق دیرینش را باور نمیکرد. حاج احمد در شهادت گوی سبقت را از حاج قاسم ربوده و زودتر از او آسمانی شده بود. وقتی حاج احمد کاظمی به شهادت رسید، سردار سلیمانی چندی بعد در گفتوگویی با بغض و درد چنین گفت: «الهی دردت بخوره تو سرم اصطلاح من بود نسبت به احمد. من دلم میخواست واقعاً آنچه مکنونات قلبی من است را بیان کنم. از خدا این رو میخوام که خدا هر چه سریعتر من را به او ملحق کند. به او اگر بنویسم، این را خواهم نوشت من را ببر...»
دعاهای حاج قاسم پس از سالها تعبیر شد و نزد حاج احمد رفت. دو فرمانده با سیمایی آرام و محبوبیتی در دلها رسم رفاقت را بجا آوردند و بار دیگر به هم رسیدند. دو مرد که هر دو از بهترینهای زمانهشان بودند، آسمانی شدند و نقش مهم و سرنوشتسازشان برای مقابله با دشمن هیچگاه از حافظه مردم یک سرزمین پاک نخواهد شد.