روزنامه همشهری، ارگان رسمی شهرداری تهران طی یادداشتی آورده که «راهبرد مقاومت حرکت رو به جلو در عرصه اقتصادی را با وقفه جدی مواجه خواهد کرد.» در این یادداشت آمده که «اگر‌چه راهبرد اصلی کشور در حوزه سیاست خارجی در مقابل فشار‌های ایالات متحده امریکا «مقاومت فعال» است، اما فارغ از برخی عایدات امنیتی به‌نظر می‌رسد آنچنان که باید و شاید نتوانسته منافع اقتصادی کشور را تأمین کند.» این یادداشت برای بهتر شدن معیشت، بهبود روابط با عربستان سعودی را هم خواستار شده است: «کاهش تنش‌ها و گسترش همکاری‌ها با کشور‌های حوزه خلیج‌فارس و علی‌الخصوص عربستان در کنار سیاست نگاه به شرق باید مورد توجه جدی قرار گیرد تا بتواند راهگشای بسیاری از بن‌بست‌های اقتصادی و امنیتی در محیط بین‌الملل و در شرایط تحریم و فشار باشد.»
نویسنده یادداشت اضافه می‌کند: «تجربه برخی دولت‌ها در کاهش تنش با کشور‌های عرب حوزه خلیج‌فارس (در دوره‌های سازندگی و اصلاحات) در کنار سایر رویکرد‌های جهانی (مانند همراهی با اروپا در مقابل امریکا) بدون زیر‌پا گذاشتن اصول اساسی سیاست خارجی توانست در برهه‌ای از تاریخ تا حدودی راهگشای مسائل و بحران‌های اقتصادی و امنیتی بین‌المللی باشد. این راهبرد پس از وقفه و عقبگرد هشت ساله در دولت دکتر روحانی از سر گرفته شد که ماحصل همه این تلاش‌ها برجام بود که می‌توانست به‌عنوان یک گام بزرگ در راستای بهبود شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی کشور عمل کند، اما متأسفانه پیروزی افراط‌گرایان در امریکا به رهبری دونالد ترامپ، همه این رشته‌ها را پنبه کرد...» و بعد می‌نویسد: «در حقیقت ایران راهبرد «مقاومت» را به‌جای «مبارزه» برگزید، اما به‌نظر می‌رسد تا زمانی‌که دونالد ترامپ بر مسند ریاست‌جمهوری امریکا تکیه زده است و با وجود یک اروپای ضعیف و قدرت‌های منفعت‌طلب شرقی، این مسیر... حرکت رو به جلو در عرصه اقتصادی را با وقفه جدی مواجه خواهد کرد.» یعنی اگر ترامپ سرکار نبود یا اروپا ضعیف نبود یا قدرت‌های شرقی منفعت‌طلب نبودند، نویسنده این یادداشت با راهبرد مقاومت موافق بود و مثلاً اگر هیلاری کلینتون در انتخابات امریکا رأی می‌آورد، روزنامه همشهری می‌نوشت که، چون ترامپ بر سرکار است، راهبرد مقاومت جواب می‌دهد؟! نه طبیعتاً و این تحلیل‌ها، قصه‌نویسی از روی شرایط موجود است. این طیف همواره مخالف مقاومت است، فرق نمی‌کند کدام حزب امریکا قدرت را در دست داشته باشد.
این یادداشت همچنین اشاره نکرده سیاست‌های دولت حسن روحانی در تعامل با غرب دقیقاً کدام گشایش اقتصادی برای ایران به ارمغان آورده است. برجام هم که از ابتدا از جهت عمل غربی‌ها به تعهدات‌شان در قبال ایران، با چالشی جدی مواجه بود. بعد هم که با خروج امریکا از آن و دنباله‌روی اروپایی‌ها از امریکا در عمل نکردن به تعهدات برجامی عملاً فرو پاشید. مهم‌تر، اما این است که فرض کنیم فروپاشی برجام به دلیل رأی آوردن افراطی‌ها در امریکا باشد، آیا اقتصاد و معیشت ایران باید وابسته به رأی آوردن یا نیاوردن فلان حزب در انتخابات امریکا باشد؟! و اینکه کسانی- به اذعان خود- بلد نیستند کشور را با نگاه به درون اداره کنند، آیا باعث می‌شود به گونه‌ای تحلیل کنیم که برای عربستان هم در اقتصاد ایران نقشی قائل شویم؟! و اگر حزب و جناح ما نتوانست کشور را اداره کند، بگوییم تقصیر مقاومت است؟!
