سرویس سیاسی جوان آنلاین: هیچ عاقلی کتمان نمیکند که شرایط اقتصادی و اجتماعی موجود کشور، غیر قابل دفاع است. این روزها کاندیداهای نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی نیز این مسئله را مداوم در گوشمان تکرار میکنند و هر یک تلاش دارد، نشان دهد راه حلهای اوست که میتواند اوضاع را بهبود بخشد. در این شرایط شاید شما به ذهنتان زده باشد که رأی دادن و ندادن فرقی ندارد و تصمیم گرفته باشید یا رأی ندهید یا صرفاً برای ثبت مهر در آخرین برگ شناسنامهتان رأی سفید بیندازید. اگر چنین است، لطفاً این شش نکته را بخوانید:
۱) اگر به بیخیالی بزنید و به هر دلیلی با صندوق رأی قهر کنید، آن وقت مهرههایی ضعیف یا آنهایی که تنها نیتشان سوء استفاده از جایگاه نمایندگی است، میتوانند از نبود شما بهره برده و با صرف توزیع غذا و پول، انسانهای ساده را گول زده و راهی مجلس شوند. آن وقت طبیعتاً کار به دست نابلدان افتاده و خرابتر خواهد شد!
۲) یقیناً مبارزه با فساد را واجب میدانید. اما همیشه هم که قرار نیست مفسد را بگیرند. یک طرف قضیه هم ما هستیم که باید همین امروز مانع حضور سوء استفادهگرها در پستهای انتخابی شویم. اگر ما نرویم و دغلکارها با گول زدن ساده لوحها و پخش چهار سیخ کباب و چند آهنگ بهنام بانی وارد مجلس شوند، آن وقت به دزدی میمانند که با چراغ آمدهاند تا گزیدهتر برند کالا!
۳) نمیتوان کتمان کرد که مجلس، قوانین و بودجه را تصویب میکند و این قوانین زیربنای حرکت کشور در سالهای آتی خواهد بود. به قول دکتر عبدالملکی: «مجلسی که با حدود ۴۰ ميليون رأی سرکار میآيد، طی چهار سال حدود ۸ ميليون ميليارد تومان بودجه تصويب میکند، يعنی به ازای هر رای ۲۰۰ ميليون تومان! اين يعنی در واقع هر برگه رأی من و شما يک ورقه بهادار است، به ارزش ۲۰۰ ميليون تومان!» حالا اگر بدون حضور ما، افراد ضعیف با فریبکاری وارد مجلس شوند، چه بلایی بر سر کشور خواهد آمد؟
۴) قاعدتاً موافقید که هر چند مشکلات یک شبه میتوانند به وجود بیایند، اما یک شبه حل نمیشوند و نیاز به فرآیندی تدریجی دارند. بهبود وضعیت مجلس هم از این قاعده مستثنا نیست. ما باید حرکت ولو مورچهای بهبود وضعیت را تسریع یا حداقل تثبیت کنیم. عدم حضور ما و رأی آوردن چهرههای ضعیف (به دلیل ۱) این حرکت را متوقف و بلکه معکوس و کار را خرابتر میکند!
۵) ممکن است بگویید مجلس در این کشور کارهای نیست چرا که در قضایای بنزین بدون اطلاع نمایندگان، قیمت یک شبه افزایش یافت. اما باید دقت کرد که این اتفاق «علت» هیچ کاره نبودن مجلس نیست بلکه «معلول» مجلسی ضعیف است که توانایی اصلاح بودجه را ندارد و آنقدر کار را معطل نگه میدارد و در گشایش گرهها فشل است که سیستم مجبور به تصمیمات یک شبه میشود. اگر مجلسی قوی بر سر کار بود که لایحه بودجه را هر ساله به دقت بررسی و تصویب و نظام مالیاتی را شفاف و اصلاح میکرد و در وقتش نظارت قدرتمند داشت، کار به اینجا نمیکشید!
۶) نفرمایید سرانجام انتخابات هر چه شود تفاوتی ندارد. انتخابات میتواند تثبیت کننده یا تغییر دهنده وضعیت موجود باشد. چنان که در سال ۹۲ مردم خواستند و کشور به سوی حل مشکلات با اتکا به خارج رفت و در سال ۹۶ مردم به تغییر این مسیر رأی ندادند و همچنان آن را تا به امروز تثبیت کردند. حضور یا عدم حضور ما تعیین کننده آینده کشور است. نمیتوان مجلسی را که چهار نفر با ستاد کبابخوران و دیسکو وارد آن میشوند، با مجلسی که متشکل از اساتید دانشگاهی و متخصصین است، یکی دانست و گفت با یکدیگر فرقی نمیکنند.
القصه، هیچ انسان عاقلی به خاطر یک وعده مسمومیت غذایی، دهان خود را بر آب و غذا نمیبندد. اگر یکبار در رأی دادن اشتباه کردیم و نتیجه دلخواهمان نشد، دلیلی بر قهر نیست باید ماند و همچون شهروندی متمدن به فکر اصلاح روزانه باشیم و از کنشگری عقب نکشیم. بیتفاوتی به انتخابات، با دلایلی که ذکر شد بیتفاوتی به آینده ایران است و عملاً نشان میدهیم هر چه بادا باد! مجلس ضعیف نابود کننده آینده و زیر ساختهای ایران است.