سرويس ايران جوان آنلاين: آب بازی در دریاچه ارومیه به یک بازی معمولی برای مسئولان و تیم احیاکننده آن تبدیل شده است. هر چند ماه یکبار یکی حرف میزند و از اعتباراتی میگوید که اگر تخصیص یابد میتواند دریاچه را از مرگ نجات دهد. البته برای دریافت این اعتبارات از روشهای مختلف ی استفاده میشود، از جمله اینکه گرد و غبار ناشی از خشک شدن این دریاچه میتواند بیش از نیمی از ایران را تحت تأثیر خود قرار دهد و تمام کشاورزی و زندگی در آن را از بین ببرد. ناگفته نماند اعتبارات میرسند و آب از آب تکان نمیخورد و روز از نو و روزی از نو. مگر اینکه بارانی ببارد و تغییری در میزان آب دریاچه ایجاد شود و مسئولان هم این اتفاق را به نام عملکرد خودشان ثبت کنند.
سدها به داد دریاچه میرسند
بر اساس گزارشهای منتشره، تراز فعلی دریاچه ارومیه با افزایش ۵۹ سانتیمتری نسبت به مدت مشابه سال گذشته به ۴ / ۱۲۷۱متر رسیده است. این در حالیاست که وسعت دریاچه ارومیه ۲۸۹۶ کیلومتر مربع است و نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش ۵۳۹ کیلومتری را نشان میدهد. روز گذشته فرهاد سرخوش مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی با اشاره به ابلاغیه وزارت نیرو مبنی بر رهاسازی ۷۳۱میلیون مترمکعب از سدهای حوضه آبریز به سمت دریاچه ارومیه از آغاز مرحله اول رهاسازی به میزان ۲۷۰میلیون مترمکعب آب به دریاچه ارومیه خبرداد.
وی با بیان اینکه مرحله اول رهاسازی از ۵ اسفند ماه آغاز و مقرر شده تا ۵/ ۱۹۴ میلیون مترمکعب از سد شهید کاظمی بوکان، ۳۰ میلیون مترمکعب از سد شهرچای، ۴۰ میلیون مترمکعب از سد مهاباد و ۶میلیون مترمکعب از سد زولا سلماس به سمت دریاچه ارومیه انجام شود، گفت: «بعد از اتمام مرحله اول رهاسازی، مراحل بعدی نیز انجام میشود.» طبق گزارشها روز گذشته ۲۰ /۶۱ مترمکعب بر ثانیه میزان آب ورودی به پیکره اصلی دریاچه ارومیه بوده است.
مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه گفت: «دریاچه ارومیه در حال حاضر ۳میلیارد و ۷۲۰ میلیون مترمکعب آب دارد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته افزایش ۵ /۱ میلیارد مترمکعبی را شاهد هستیم.» سرخوش با بیان اینکه امسال رهاسازیها به سمت دریاچه با توجه به تأخیر در ابلاغ منابع و مصارف آب، دیرتر آغاز شد، تصریح کرد: «با رهاسازی روانآبها به سمت دریاچه و حجم بارشهای اخیر حجم آب دریاچه ارومیه نسبت به مدت مشابه سال گذشته بهبود خواهد یافت.»
اجرا نشدن مصوبات لازمالاجرا
تأمین آب مورد نیاز دریاچه ارومیه از هر راه و روشی که صورت گیرد خوب است، اما به شرطی که انجام شود و در بین آن وقفه نیفتد. الان بیش از یک دهه است که همه در مورد دریاچه ارومیه و راههای احیای آن صحبت میکنند و متولیان امر هم از طرحها و برنامههایشان رونمایی میکنند ولی غیر از زمانهایی که نزولات آسمانی صورت گرفته و بارانی باریده و آبی به دریاچه جاری شده است، در باقی اوقات، حال دریاچه وخیمتر شده که بهتر نشده است. در سال جاری برنامههایی برای احیا عملی شده است، اما اینکه این کارها چقدر تداوم داشته باشند، مهم است. به عنوان مثال اوایل سال بود که مدیر دفتر اکوسیستمهای تالابی سازمان حفاظت محیطزیست با اعلام اینکه لایروبی منتهی به نهرهای دریاچه ارومیه و رهاسازی آب سدها به سمت دریاچه مؤثر بوده است، گفت: «این اقدامات گرچه مؤثر است، اما برای احیای دریاچه و رسیدن به نقطه مطلوب کفایت نمیکند و تنها راه چاره احیای دریاچه اجرای راهکارهای مصوب است.»
در آن روز مسعود باقرزاده کریمی حجم آب دریاچه ارومیه را حدود ۴ میلیارد مترمکعب اعلام کرد و ادامه داد: «برای رسیدن به وضعیت مطلوب باید حجم آب دریاچه به ۱۴ میلیارد مترمکعب برسد. هرچند بارندگیها باعث وضعیت نسبتاً خوب دریاچه شده است، اما نباید از اجرای راهکارها غفلت کنیم، زیرا درصورت تداوم نداشتن بارشها، اگر دوباره حفر چاههای غیرمجاز آغاز شود و برداشت بیرویه آب ادامه پیدا کند بدیهی است که دریاچه با مشکل مواجه خواهد شد.» فراموش نکنیم نقشه راه احیای دریاچه ارومیه نیز ۸ تیرماه ۱۳۹۳ به امضای رئیسجمهور رسید و با دستور حسن روحانی، عملیات اجرایی راهکارهای مصوب آن لازمالاجرا شد، اما چرا هنوز حال دریاچه خوب نشده است را باید در اجرا نشدن مصوبات لازمالاجرا جستوجو کرد؟!