سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: سال ۱۳۹۸ سال پرواز جانبازان و رزمندگان زیادی بود. در میان روزهایی که گذشت و در میان نامهایی که زمین را ترک کردند نام سرهنگ خلبان بهروز نقدیبیک از خلبانان شجاع و پیشکسوت نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس نیز به چشم میخورد. مردی که با نام «پدرخوانده میراژ» شناخته میشد، اولین هواپیمای میراژ را بدون هرگونه کتابچههای آموزشی به پرواز درآورد و از رهگذر مأموریتها و برحسب تجربیات خود، کتاب آموزش پرواز با این جنگنده را تألیف کرد.
خلبان نقدیبیک در شامگاه ۲۵ بهمن ۱۳۹۸ در بیمارستان بقیهالله (عج) تهران، دار فانی را وداع گفت ولی شرح دلاوری هایش در تاریخ دفاع مقدس ماندگار مانده است. نقدیبیک، در سال ۱۳۵۵ وارد نیروی هوایی ارتش شد و مراحل آموزش خلبانی را روی هواپیماهای تی۳۷، تی۴۱ و تی۳۸ در ایالات متحده با موفقیت گذراند.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی این خلبان ماهر به ایران بازمیگردد و به دنبال خدمت در خاک کشور خودش است. نقدیبیک به خاطر شرایط ارتش در بعد از انقلاب و وجود برخی سوءتفاهمها از ارتش اخراج میشود. حکم اخراج او به دنبال کودتای نوژه صادر میشود و شخص نقدیبیک هیچگاه دلیل اصلی این اخراج را متوجه نمیشود.
او ناراحت و سرخورده به دنبال رفتن از ایران است که خبر حمله هواپیماهای ارتش بعث عراق به کشور را میشنود. او از اینکه در این شرایط و در اوج جوانی و مهارت باید خانهنشین شود بسیار غمگین میشود ولی به جای ماندن در خانه تصمیم میگیرد خودش را به پایگاه سوم شکاری همدان برساند. او درباره این روز تاریخی چنین میگوید: «آن روز نیروی هوایی و ایران شاهد یکی از بزرگترین، کمنظیرترین و درواقع تکرارنشدنیترین حماسههای خود بود. تعداد زیادی از خلبانانی که به عللی از نیروی هوایی بازخرید یا اخراج شده بودند، بدون درجه و داوطلبانه از روی خالصترین حس وطنپرستی به پایگاههای هوایی متبوع خودشان آمده و اعلام آمادگی کرده بودند. درحقیقت تمامی جانفشانیها و افسانههایی که بعدها در طول جنگ خلق شد زاییده همین حس بهعلاوه اعتقاد بچهها به پیروزی بود.» کمتر از ۲۴ ساعت بعد حدود ساعت ۲ بعدازظهر فردای آن روز به همراه شهید والامقام «اصغر هاشمیان» برای بمباران پالایشگاه «خانقین» به پرواز درمیآید و اولین مأموریتهایش در جنگ را انجام میدهد.
بهروز نقدیبیک در هشت سال دفاع مقدس ۴۴ مأموریت برونمرزی علیه رژیم بعثی را در کارنامه خود ثبت کرد و در این مسیر طلایی علاوه بر انهدام مواضع و پایگاههای عراق در عمق این کشور، سابقه درگیری هوایی با جنگندههای دشمن را نیز داشته است. شاید بتوان تاریخیترین حضور وی در دوران جنگ تحمیلی را به فعالیت در عملیات غرورآفرین «مرصاد» نسبت داد که طی آن مواضع منافقینی که قصد تصرف سه روزه کرمانشاه و هفت روزه تهران را در مخیله خام خود میپروراندند را در هم کوبید.
این خلبان شجاع در طول انجام مأموریتهای مختلف شاهد شهادت چند تن از دوستانش بود. شهیدان ابوالفضل مهدیار، حسین روزیطلب، منوچهر روادگر و جهانگیر انقطاع از جمله دوستان سرهنگ نقدیبیک بودند که در جریان مأموریتهایشان به شهادت رسیدند. نقدیبیک در بیان خاطراتش، از شهادت دوستانش به عنوان بدترین خاطرات زندگیاش یاد میکرد.
مرحوم نقدیبیک به نوعی بنیانگذار پهپاد در نیروهای مسلح بود و در حوزه پژوهش در مورد پهپادها و آموزش پهپاد و تست پهپادهای جدید خدمات بیبدیلی ارائه داد و شاگردان بسیاری را تربیت کرد. سرهنگ نقدیبیک پس از دفاع مقدس نیز خدمات بسیار ارزشمندی در حوزه پهپادی و همچنین به پرواز درآوردن هواپیمای میراژ بدون کوچکترین کمکی از کشور سازنده آن، فرانسه انجام داد.