کد خبر: 1003009
تاریخ انتشار: ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۲۳:۲۴
کووید ۱۹ تاکنون جان بیش از ۷۸ هزار نفر امریکایی، ۲۶ هزار اسپانیایی، ۳۰ هزار ایتالیایی، ۳۱ هزار انگلیسی، ۲۶ هزار فرانسوی، ۷ هزار آلمانی و ۶ هزار و ۵۰۰ شهروند ایرانی را گرفته است. یکی از مهم‌ترین سؤال‌هایی که با مرور این آمار‌ها مطرح می‌شود، چرایی بالا بودن آمار مرگ و میر در کشور‌های مطرح اروپایی و امریکایی است.
محسن پورعرب
سرویس جامعه جوان آنلاین: «روح و فلسفه اجتماعی غرب بر پایه مادیات و پول استوار است؛ به همین علت است که آن‌ها در موضوع کرونا به سالمندان، افراد مریض، بی‌پول و عقب‌مانده بی‌اعتنایی کردند. غربی‌ها با هجوم به مغازه‌ها و در مدیریت بیماری کرونا هم شکست خوردند.» همین چند جمله در وصف وضعیت زندگی انسان‌های حاضر در جوامع غربی کافی است تا به عمق فاجعه پی ببریم. جوامعی که مدعی حقوق برابر، آزادی و عدالت هستند، اما این روز‌ها در آزمون کرونا نمره قابل قبولی کسب نکرده‌اند. حدود شش ماه از شیوع کووید ۱۹ می‌گذرد و اکنون، اروپا و امریکا کانون‌های اصلی شیوع این ویروس هستند. آمار‌های مبتلایان و مرگ و میر در کشور‌های توسعه‌یافته جهان اولی سؤال‌های بسیاری را در ذهن ایجاد می‌کند، سؤال‌هایی که تلاش برای یافتن پاسخ‌شان می‌تواند چهره واقعی غرب را نمایان‌تر کند. نگاهی به جدول آمار‌های کرونا در جهان نشان می‌دهد کشور‌های امریکا، اسپانیا، ایتالیا، انگلستان، روسیه، فرانسه، آلمان، برزیل، ترکیه و ایران به ترتیب در رتبه‌های نخست تا دهم از نظر تعداد مبتلایان قرار دارند به گونه‌ای که کشور نخست یعنی امریکا تا لحظه نگارش این گزارش یک میلیون و ۳۱۷ هزار و ۸۵۲ نفر و کشور دهم یعنی ایران ۱۰۴ هزار و ۶۹۱ نفر مبتلا به ویروس کرونا را گزارش کرده‌اند. تفاوت فاحش آمار‌ها تنها در تعداد مبتلایان نیست، بلکه نگاهی به آمار مرگ و میر گویای وضعیت نابسامان خدمات‌رسانی به انسان‌ها در کشور‌های پیشرفته و مدعی حقوق بشر است.

کووید ۱۹ تاکنون جان بیش از ۷۸ هزار نفر امریکایی، ۲۶ هزار اسپانیایی، ۳۰ هزار ایتالیایی، ۳۱ هزار انگلیسی، ۲۶ هزار فرانسوی، ۷ هزار آلمانی و ۶ هزار و ۵۰۰ شهروند ایرانی را گرفته است. یکی از مهم‌ترین سؤال‌هایی که با مرور این آمار‌ها مطرح می‌شود، چرایی بالا بودن آمار مرگ و میر در کشور‌های مطرح اروپایی و امریکایی است. به عبارت دیگر چرا کشور‌هایی نظیر امریکا، انگلستان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا که جزو پیشرفته‌ترین ممالک دنیا محسوب می‌شوند، در مقابل کرونا به زانو درآمده‌اند و علم و تجهیزات و تفکرات مدیریتی‌شان آنطور که باید نتوانسته است از ایجاد بحران در سایه کرونا جلوگیری کند؟ آیا ویروس کرونای شایع شده در این کشور‌ها جهش یافته‌تر از ویروس شیوع پیدا کرده در سایر کشورهاست؟ آیا تنها همین چند کشور توسعه‌یافته آمار‌های واقعی مرگ و میر را اعلام و سایر کشور‌های دنیا پنهانکاری می‌کنند؟ اساساً کووید ۱۹ چه بلایی سر کشور‌های مدعی قدرت و مدیریت دنیا آورده که امروزه در جدول آمار‌های ویروس کرونا هم همچنان صدرنشین هستند؟

نگاهی به واقعیت‌های این روز‌های این جوامع در مبارزه با کرونا حقایق تلخی را آشکار می‌کند؛ حقایقی که گویای مرگ حقوق بشر است. شرایط برخی از اقشار، گروه‌ها و نژاد‌ها در دریافت خدمات پزشکی مرتبط با کرونا به قدری وخیم است که حتی رسانه‌هایی که تا دیروز بینای دنیا بودند و کور خود، حالا نگران وضعیت کشور خودشان هستند. سالمندان، سیاهپوستان و مسلمانان ساکن کشور‌های توسعه‌یافته متأسفانه برخلاف شعار‌های مطرح شده از سوی رؤسای این جوامع درباره رعایت حقوق بشر و احترام و عدالت شرایط نابسامانی در شیوع کرونا پشت سر می‌گذارند.

در میان بهت شهروندان اروپایی در خصوص شیوع گسترده کرونا، وقایع غم انگیز، باور نکردنی و ضد حقوق بشری تلخی در حال رخ دادن است. یکی از این وقایع که روزبه‌روز اخبار جدیدی در خصوص آن به گوش می‌رسد، وضعیت اسفبار کسانی است که در خانه‌های سالمندان نگهداری می‌شوند. کسانی که در بحبوحه شیوع کرونا، به حال خود رها شده و حتی بدون آنکه به مراکز درمانی و بیمارستان‌ها منتقل شوند، جان می‌دهند.

پنج فروردین ماه بود که ارتش اسپانیا حین انجام مأموریت خود در ضد عفونی کردن خانه‌های سالمندان، متوجه شدند در یکی از این مراکز که افراد بازنشسته و کهنسال با هزینه خود مورد مراقبت قرار می‌گیرند، ده‌ها نفر از سالمندان در بدترین وضعیت ممکن رها شده و برخی از آن‌ها در تختخواب خود جان باخته‌اند. ابتلای این بیماران به ویروس کرونا در آزمایش‌ها مورد تأیید قرار گرفت. شبکه تلویزیونی خصوصی تله کینکو گزارش داد کارکنان این مرکز نیز بدون اطلاع‌رسانی قبلی، روز‌ها قبل آنجا را ترک کرده و مرگ تدریجی ده‌ها سالمند را رقم زدند. در این باره سالوادور ایلای، وزیر بهداشت اسپانیا پس از انتشار این خبر تلخ اعلام کرد: دولت اسپانیا نظارت بر خانه‌های سالمندان را تشدید می‌کند. مطمئن باشید که این موضوع اولویت قطعی دولت مادرید خواهد بود.

اما این تنها مورد از جان باختن سالمندان در اسپانیا نبود؛ در اخبار بعدی اعلام شد حداقل ۲۰ نفر از سالمندان ساکن این مرکز به دلیل ابتلا به کرونا جان باختند.

پر ده‌برداری BBC از مرگ سالمندان ایتالیایی

شاید کمتر کسی تصور می‌کرد رسانه‌هایی که در روز‌های شیوع کرونا در ایران، به دروغ وضعیت شهروندان ایرانی را وخیم گزارش می‌کردند، از واقعیت غرب در مبارزه با کرونا پرده بردارند. شبکه بی‌بی سی، در گزارشی از وضعیت وخیم سالمندان مبتلا به کرونا در ایتالیا نوشت: در کشور ایتالیا، صد‌ها نفر از جانباختگان کرونا، سالمندانی هستند که در مراکز مخصوص نگهداری می‌شوند. بسیاری از سالمندان در شهر برگامو در شمال ایتالیا که کانون اصلی شیوع کرونا در این کشور است، جان خود را از دست داده و به دلیل امکانات محدود بیمارستان‌ها، فرصتی برای بهره‌مندی از مراقبت‌های ویژه و بستری شدن پیدا نکرده‌اند.

این تراژدی تلخ در ایتالیا به موارد فوق ختم نمی‌شود! در جنوب ایتالیا که شدت شیوع کرونا از شمال این کشور پایین‌تر است، اخیراً پلیس متوجه ۸۳ سالمندی شد که در یکی از مراکز نگهداری، بدون غذا و آب به مدت دو روز رها شده بودند. برخی از این افراد به دلیل ابتلا به کرونا و ضعف بدنی جان خود را از دست دادند. کارکنان این مرکز نیز سالمندان را بدون اطلاع‌رسانی قبلی رها و آن‌ها را به حال خود واگذار کرده بودند.

پاریس یا خانه وحشت سالمندان؟!

البته اسپانیا و ایتالیا تنها کشور‌هایی نیستند که در آن شاهد مرگ غم‌انگیز ساکنان خانه سالمندان هستیم. لاکی ویلیامسون خبرنگار شبکه بی‌بی‌سی در پاریس، در گزارشی در خصوص یک مرکز نگهداری سالمندان در پایتخت فرانسه اینچنین توضیح می‌دهد: در بیرون خانه سالمندانی که در منطقه روتشیلد در پاریس قرار دارد، یک خودروی ون وجود دارد. بار این خودرو، جعبه‌ای چوبی (تابوت) بوده که با پلاستیک پوشیده شده است. شاهدان می‌گویند که بار‌ها شاهد رفت‌وآمد این خودرو و بارگیری جنازه‌ها توسط آن بوده‌اند. ۱۶ نفر از سالمندان مبتلا به کرونا تا لحظه تنظیم گزارش (۱۱ فروردین ماه) بر اثر این بیماری درگذشته‌اند. ۸۰ نفر دیگر از سالمندان نیز در پشت در‌های بسته و حفاظت شده این مرکز، با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. برآورد‌های فعلی نشان می‌دهد حداقل یک سوم از هزاران خانه نگهدای سالمندان در فرانسه، تحت تأثیر ویروس کرونا قرار گرفته و برخی از ساکنان آن به کووید ۱۹ مبتلا شده‌اند. این در حالی بود که تا حدود یک هفته قبل، میزان مرگ و میر گسترده سالمندان کرونایی در مراکز نگهداری خود، در آمار قربانیان کرونا لحاظ نمی‌شد! وزارت بهداشت فرانسه هنوز توضیحی در خصوص این مسئله نداده است.

الکساندر سانرر پزشک فرانسوی که مشغول فعالیت در یکی از مراکز نگهداری سالمندان در وسگز در شرق این کشور است، در توصیف بحران موجود می‌گوید: تاکنون ۲۰ نفر از سالمندانی که در مرکز محل کار من حضور داشتند، جان خود را بر اثر ابتلا به کووید ۱۹ از دست داده‌اند. حداقل ۵۰ نفر در این مرکز، از علایم تب شدید و ذات‌الریه رنج می‌برند. به ۳۰ نفر نیز دستگاه اکسیژن متصل شده است.

سالمندان سهمی از کیت‌های کرونا ندارند

منابع خبری در فرانسه معتقدند بیش از هزار نفر دیگر از ساکنان خانه‌های سالمندان در این کشور به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند؛ افرادی که به دلیل بهره‌مندی از سیستم ایمنی ضعیف و کهولت سن، امکان اندکی برای زنده ماندن، آن هم بدون بهره‌مندی از درمان‌های کامل بیمارستانی دارند. فرانس ۲۴ در یکی از گزارش‌های خود از مرگ ۵۷۰ نفر در خانه‌های سالمندان بر اثر ابتلا به کرونا خبر داده است.

خانه سالمندان مارکنات در منطقه آلزاس فرانسه نیز طی هفته‌های اخیر به یکی از کانون‌های مرگ و وحشت تبدیل شده است. رئیس این مرکز در گفتگو با شبکه فرانس ۲۴ می‌گوید: از زمان تأسیس این مرکز در شرق فرانسه، هیچ گاه شاهد بحرانی به این مقیاس نبوده‌ام. این وحشتناک است. بسیاری از سالمندان، آخرین نفس‌های خود را در این مرکز می‌کشند. آن‌ها در اتاق‌هایی جداگانه نگهداری می‌شوند. تنها در عرض یک هفته، ۹ نفر از سالمندان جان خود را در این مرکز از دست دادند. با این حال تا زمان مرگ آنها، کیت و وسیله‌ای برای تشخیص ابتلای آن‌ها به کرونا وجود نداشت! از این میان، هفت نفر قبل از مرگ دچار علایم رایج این ویروس شده بودند.

پذیرش نشدن سالمندان آلمانی در بیمارستان‌ها!

ساکنان خانه‌های سالمندان در آلمان نیز روز‌های سختی را در مراکز محل سکونت خود سپری می‌کنند. تنها طی روز‌های اخیر، ۱۷ سالمند در یکی از خانه‌های سالمندان در وولفسبورگ در شمال آلمان جان باخته‌اند. این در حالی‌است که ده‌ها نفر دیگر در این مرکز مبتلا به کووید ۱۹ بوده و وضعیت نامساعدی دارند.

در دیگر ایالات آلمان از جمله بایرن، زاکسن، نورت راین وستفالیا و... نیز مراکز نگهداری سالمندان زیادی وجود دارد. با توجه به شیوع گسترده کرونا در آلمان و عدم امکان پذیرش همه افراد مبتلا در بیمارستان‌ها، سالمندانی که به کرونا مبتلا می‌شوند ناچار می‌گردند در همان مراکز نگهداری خود با مرگ دست و پنجه نرم کنند.

جنایت روباه پیر علیه سالمندان

اگرچه انگلستان به سرزمین شکوه و امید شهره است، اما شیوع کرونا موجی از ناامیدی و ذلت را در این کشور ایجاد کرده است. روزنامه گاردین اخیراً اخباری را منتشر کرده که گویای وقوع یک جنایت علیه سالمندان محسوب می‌شود. گاردین در این گزارش که ۱۳ فروردین ماه منتشر شده است، از تهدید مدیران مراکز نگهداری سالمندان به استعفای دسته جمعی خبر داده است و می‌نویسد: پس از اینکه در دستورالعمل و ابلاغیه جدید دولت انگلیس به مراکز سالمندان، بر پذیرش سالمندان مبتلا به کرونا تأکید شد، مدیران این مراکز در نامه‌ای تهدید کرده‌اند از سمت خود استعفا خواهند داد. بیمارستان‌ها نیز از آزمایش سالمندانی که خواستار ورود به این مراکز هستند، تست کرونا نمی‌گیرند. بنابراین ممکن است برخی از این سالمندان دارای علایم نهفته و اولیه کووید۱۹ باشند.

سالمندان انگلیسی اولویت پزشکان نیستند!

ایندیپندنت دیگر رسانه انگلیسی درباره وضعیت وخیم سالمندان در انگلستان نوشته است: طبق دستورالعملی که به پزشکان انگلیسی ابلاغ شده است، آن‌ها می‌توانند با توجه به کمبود امکانات و تجهیزات و وضعیت مبتلایان، میان آن‌ها دست به انتخاب بزنند و به کسانی کمک‌رسانی کنند که احتمال زنده ماندنشان بیشتر است.

هم اکنون، با توجه به شیوع گسترده‌تر ویروس کرونا در انگلیس و عدم وجود تخت‌های خالی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی و فراتر از آن، عدم استفاده از تست تشخیص کرونا در قبال بسیاری از مبتلایان نشانه‌دار، سالمندانی که در مراکز مخصوص نگهداری می‌شوند از وضعیت آشفته‌ای برخوردار هستند.

سوئد جهنم مهاجران مبتلا به کرونا

از دیگر سو، بررسی سیاست‌های سایر کشور‌ها در قابل ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به مهاجران نشان می‌دهد حتی کشورهایی، چون سوئد که روزگاری بهشت مهاجران بوده اکنون به جهنمی تاریک تبدیل شده است. سوئد از جمله کشور‌هایی است که اساساً قرنطینه خانگی را اجرا نکرد و فاصله‌گیری در اجتماع و گذاشتن ماسک را در پیش گرفت. شمار مرگ و میر بر اثر ابتلا به کرونا در این کشور، تاکنون بیش از ۳ هزار نفر بوده است. اداره بهداشت سوئد اعلام کرده است آمار مرگ و میر کرونا در سومالیایی‌تبار‌ها در مقایسه با گروه‌های دیگر، بیشتر است. گروه‌های دیگر خارجی، مثل سوری‌ها و عراقی‌ها نیز بیش از گروه‌های دیگر جمعیتی به علت بیماری کووید۱۹ در بیمارستان‌ها بستری هستند. دکتر ناصر احمدی، متخصص قلب، به رادیو سوئد می‌گوید: اقشار کم‌درآمد جامعه بیشتر از دیگران از همه‌گیری‌ها آسیب می‌بینند و این مسئله بیشتر یک قاعده است تا یک استثنا و به دلیل کم‌کاری دولت، مهاجران همواره آسیب‌پذیرترند.

چرا مرگ و میر سیاهپوستان بالاست؟!

یکی از دلایل تعداد بالای ابتلا در میان سیاهپوستان، نوع حرفه آنهاست. اکثریت سیاهپوستان در شرق و مرکز امریکا کارگران صنایع و کارخانه‌ها هستند و ناچارند برای گذران زندگی و کسب درآمد از خانه‌های خود خارج شوند. تنها ۲۰درصد از سیاهپوستان در کل ایالت‌های درگیر کرونا به‌دلیل حرفه خود «دورکاری» می‌کنند.

همچنین یافته‌های محققان نشان می‌دهد بسیاری از قربانیان را افرادی تشکیل می‌دهند که به‌دلیل مشکلات تغذیه از اضافه وزن رنج می‌برند و در این میان تعداد سیاهپوستان به نسبت جمعیت‌شان بیشتر از سایرین است.

حتی دکتر آنتونی فاوچی، از اعضای کارگروه ویروس کرونای کاخ سفید، گفته است: «نابرابری‌های سیستم بهداشتی» در خصوص جامعه آفریقایی- امریکایی‌ها نیازمند مطرح شدن است. او گفته است آمار‌های بالا در این جوامع به این معنی نیست که سیاهان امریکا بیشتر مبتلا به ویروس کرونا می‌شوند، بلکه به این معناست که این ویروس در شرایطی آن‌ها را دچار می‌کند که برایشان مرگ‌بارتر است.

لاتین تبار‌ها هم قربانی سیاست‌های نژادپرستانه امریکا شده‌اند

گروه دیگری که در امریکا در شیوع بیماری بسیار آسیب‌پذیر بوده‌اند، دربرگیرنده شهروندانی با پیشینه امریکای لاتین است. زندگی معیشتی آن‌ها اغلب از کار‌های پراکنده و دشوار روزانه و با مزد اندک می‌گذرد و کمتر دارای بیمه درمانی هستند. بسیاری از آن‌ها در رستوران‌ها، سرویس‌های صنعتی و تفریحی کار می‌کنند یا کارگر خانه یا کارگران فصلی هستند. به نوشته گاردین، متخصصان بهداشت عمومی هشدار می‌دهند دست‌کم گرفتن آمار قربانیان این گروه جمعیتی، به دلیل نداشتن بیمه درمانی و در بسیاری از مواقع ترس‌شان از رفتن به بیمارستان به خاطر درگیری با اداره مهاجرت است، زیرا بسیاری از آنان فاقد مدارک قانونی اقامت هستند یا نزدیکان‌شان به این مشکل دچارند. بر اساس آمار مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC)، در امریکا فقط ۱۷درصد جمعیت لاتین‌تبار‌ها هستند، در حالی که ۲۷ درصد مرگ و میر‌ها در مناطق شیوع یافته ویروس، به این گروه تعلق دارد.

وحشت مسلمانان انگلیسی از تفکرات نژادپرستانه جانسون

از دیگر سو، تن‌ها سالمندان و سیاهپوستان امریکایی نیستند که مورد غضب رؤسای مدعی حقوق بشر واقع شده‌اند. تحولات اخیر در اداره بهداشت انگلستان بیانگر نقض حقوق مسلمانان است. انتصاب ترور فیلیپس به عنوان مسئول کارگروه بررسی تأثیر ویروس کووید۱۹ روی اقلیت‌های قومی و دینی در انگلیس، منجر به خشم و نارضایتی مسلمانان این کشور شده است.

در حالی که ده‌ها متخصص و پزشک مسلمان مانند دکتر امجد الحورانی، دکتر حبیب زایدی، دکتر عادل الطیار، دکتر محمد سامی شوشه، دکتر عبدالمعبود چودهری و دکتر صادق الهوش در خط مقدم مبارزه با کرونا در بیمارستان‌های انگلیس جان خود را از دست داده‌اند، بوریس جانسون و بازوان رسانه‌ای دولت مانند شبکه بی‌بی سی، همچنان نمی‌توانند کینه خود را از مسلمانان مظلومی که در این کشور مقیم، ساکن یا حتی تبعه هستند پنهان کنند!

ترور فیلیپس همان فردی است که به وی لقب نژادپرست سیاهپوست را داده‌اند! وی سیاستمدار و نویسنده‌ای ۶۷ ساله و مجری سابق تلویزیون است، کسی که یکی از نماد‌های اسلام هراسی در انگلیس محسوب می‌شود! او که در گذشته و خصوصاً از سال ۱۹۹۳ میلادی، به عنوان یک فرد دغدغه‌مند و فعال در حوزه «برابری‌های قومی» فعالیت خود را آغاز کرده بود، اکنون مسلمانان و سیاهپوستان را افرادی مزاحم تلقی می‌کند که سبک زندگی و روش تعامل آن‌ها خطری برای جامعه انگلیس محسوب می‌شود! فیلیپس که تا سه ماه قبل، رئیس سابق کمیسیون برابری و حقوق بشر در حزب کارگر انگلیس بوده، در دوران شیوع کرونا به چهره‌ای جنجال ساز در این کشور تبدیل شده است و اعتراض اقلیت‌های قومی و مسلمانان علیه انتصاب وی به عنوان «مسئول تحقیق و بررسی تأثیر ویروس کرونا روی اقلیت‌های قومی» ادامه دارد.

تحقیقات داخلی حزب کارگر که البته هنوز اسناد آن در سطح عمومی منتشر نشده است، به خوبی نشان می‌دهد که ترور فیلیپس مروج و طرفدار نوعی نژادپرستی سیستماتیک علیه مسلمانان انگلیس است؛ موضوعی که منجر به خشم اعضای مسلمان حزب کارگر و در نهایت اخراج فیلیپس از این حزب شد.

وی در سال ۲۰۱۶ میلادی نیز در جلسه‌ای خصوصی تأکید کرده بود ۳میلیون مسلمان ساکن در انگلیس، عملاً ملتی مستقل تشکیل داده‌اند! ملتی در درون ملت انگلیس! نشریه تلگراف به نقل از «فیلیپس» در این خصوص می‌نویسد: مسلمانان کشور انگلیس به یک ملت در دل یک ملت دیگر تبدیل شده‌اند! ما در معرض قربانی شدن نسلی از جوانان انگلیسی به پای یکسری از ارزش‌ها هستیم! ارزش‌هایی که با جامعه ما سازگاری ندارد. لازم است در این خصوص سیاست سختگیرانه‌ای برای ادغام فرهنگ‌ها صورت گیرد. سیاست چند فرهنگی در جامعه ما محکوم به شکست است!

به عبارت بهتر، فیلیپس رسماً از مقامات انگلیسی خواسته بود (و کماکان می‌خواهد) تا با محدود کردن مسلمانان و اعمال فشار بر آن‌ها جهت پذیرش قوانین سختگیرانه فرهنگی و هنجاری مغایر با ارزش‌های دینی اسلام، زمینه را جهت یکدست شدن جامعه انگلیس فراهم سازند!

اکنون جوامع اقلیت‌های قومی و نژادی در انگلیس سایه شوم تررو فیلیپس را بر سر خود می‌بینند. او از سوی اداره بهداشت انگلیس و در بحبوحه شیوع ویروس کرونا مأمور شده است تا در کنار پروفسور ریچارد وبر به بررسی آمار مربوط به مبتلایان و قربانیان اقلیت‌های قومی آسیب‌دیده از ویروس کووید۱۹ و سپس به آسیب‌شناسی اولیه موضوع و استخراج الگو‌های مواجهه با این مسئله بپردازند! اداره بهداشت انگلیس در واکنش به انتقادات شدیدی که از انتصاب فیلیپس شده است، بر مهارت وی در این خصوص تأکید و انتقادات وارده را رد کرده است!

انتقام‌گیری انگلستان از مسلمانان

انتصاب فیلیپس توسط اداره بهداشت انگلیس، نماد و مصداق بارز عقده‌گشایی مقامات دولت جانسون علیه مسلمانان و اقلیت‌های نژادی محسوب می‌شود. آن‌ها هم‌اکنون در کنار نگرانی‌های ناشی از شیوع گسترده کرونا، نگران حضور ترور فیلیپس در رأس مرکز تحقیقات شیوع کرونا در میان اقلیت‌های قومی و نژادی هستند! این جنگ روانی دولت جانسون علیه اقلیت‌ها به نوعی بازی با جان آن‌ها نیز محسوب می‌شود، زیرا دخیل کردن عقاید وحشتناک و بازدارنده فیلیپس در نتیجه تحقیقاتش و راهکار‌هایی که در این خصوص پیشنهاد می‌دهد، احتمالاً از سوی دولت انگلیس جنبه‌ای اجرایی و رسمی پیدا خواهد کرد. این موضوع، به دستمایه‌ای برای فشار بیشتر علیه مسلمانان و اقلیت‌های نژادی تبدیل می‌شود.

اعتراف مسئولان بهداشتی انگلستان:

ضربه سنگین کرونا به اقلیت‌های قومی

از دیگر سو، مسئولان بهداشتی در بریتانیا تأیید کرده‌اند با آن‌که اقلیت‌های قومی تنها ۱۴درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، بر اساس آمار مرکز تحقیقات ملی مراقبت‌های فشرده (ICNARC)، یک سوم بیماران کووید۱۹ به سیاهپوستان و دیگر اقلیت‌های قومی تعلق دارد.

به نوشته روزنامه گاردین، نخستین ۱۰ پزشکی که بر اثر کرونا جان خود را از دست داده‌اند، از اقلیت‌های قومی بوده‌اند. با آن‌که گفته می‌شود کرونا بین افراد تبعیض قائل نمی‌شود، ولی بدون شک پیگرد رد پای این ویروس در بین پزشکان مهاجر با پیشینه سیاه، آسیایی و اقلیت‌های دیگر بیشتر دیده شده است. افزون بر آن پرستار‌های فیلیپینی و باربر‌های بیمارستان‌ها نیز به شدت مورد هجوم این ویروس قرار گرفته‌اند و این امر گروه‌های اپوزیسیون کارگری را واداشته است دولت را به یک اقدام فوری برای تحقیق در مورد مرگ و میر‌ها و زمینه‌ها و نتایج آن فرا بخواند. گروه‌های جمعیتی اقلیت قومی یا نژادی که در لندن یا نواحی کم بضاعت زندگی می‌کنند، بیشتر از دیگران به فقر و بیماری دچار هستند. کاملش خونتی، پژوهشگر معتقد است این افراد بیشتر از دیگران به بیماری قند یا بیماری‌های قلبی دچار می‌شوند و اغلب در منازل چندنسلی ساکنند، مزد‌های ناچیز دریافت می‌کنند و به مشاغلی مانند رانندگی، حمل‌ونقل و حمل بار، نظافت‌گری در بیمارستان‌ها یا کار‌های دشوار در زمینه مراقبت‌های اجتماعی و نگهداری و مراقبت در سیستم بهداشتی کشور، اشتغال دارند. در بریتانیا تاکنون بیش از ۲۱هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند.

کرونای اروپایی- امریکایی آفریقایی‌ها را تهدید می‌کند!

اما نقض و نادیده گرفتن حقوق شهروندان دولت‌های اروپایی و امریکایی تنها به سالمند، سیاهپوست و مسلمان ختم نمی‌شود، این روز‌ها خبر‌هایی به گوش می‌رسد که حاکی از طراحی نقشه‌ای برای تست واکسن کرونا روی مردمان قاره سیاه است. نقشه‌ای که بیشتر شبیه انتقال ویروس ترس و وحشت به سیاهپوستان فقیر است.

اظهارات اخیر دو متخصص فرانسوی در خصوص لزوم آزمایش واکسن کرونا روی مردم آفریقا مولد نگرانی‌های زیادی در این قاره بوده است. دکتر کامیل لوچ، مدیرعامل مؤسسه ملی تحقیقات پزشکی فرانسه و پروفسور ژان پل میرا، رئیس بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان کوشان در پاریس در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «ال‌سی‌آی» گفته بودند تحقیقات برای مشاهده تأثیر واکسن «بی‌سی‌جی» در درمان بیماران کووید۱۹ باید در کشور‌های آفریقایی انجام شود.

اگرچه این اظهارات از سوی سازمان‌هایی مانند بهداشت جهانی (WHO) و بسیاری از گروه‌های غیردولتی مدافع حقوق بشر در سراسر دنیا محکوم شد، اما عزم فرانسوی‌ها و دیگر کشور‌های غربی در خصوص آزمایش گسترده واکسن‌های تأیید نشده کرونا روی مردان، زنان و کودکان آفریقایی بسیار جدی‌تر از حد تصور است!

در ۲۴ اسفند ماه، نخستین مورد ابتلا به کرونا در «روآندا» مشاهده شد. همین مسئله بهانه‌ای شد تا پزشکان فرانسوی و فراتر از آن‌ها مؤسسات تحقیقاتی تولید واکسن در این کشور و دیگر کشور‌های غربی، بهانه لازم را برای آزمایش واکسن‌های تأیید نشده خود در آفریقا به دست بیاورند. در این میان، اظهارات «کامیل لوچ» و «ژان پل میرا» فراتر از بُعد نژادپرستی مسئله، نوعی زمینه‌سازی برای عادی‌سازی آزمایش واکسن‌های اولیه تولید شده در کمپانی‌ها و مؤسسات تحقیقات دارویی غرب روی مردم آفریقا محسوب می‌شود.

تاریخ تاریک آفریقا در شیوع ویروس‌ها

البته تفکر سیاهپوستان یا موش آزمایشگاهی، مسئله جدیدی نیست و نگاهی به تاریخ شیوع ویروس‌های، چون ابولا مهر تأییدی بر روان بیمار غربی‌ها در قبال حقوق انسان‌هاست. هرچند نخستین نمونه رسمی ابتلای مردم آفریقا به ویروس ابولا در سال ۱۹۷۹ مشاهده شد، اما از آن زمان تاکنون، ایالات متحده امریکا و دیگر کشور‌های غربی به بهانه مقابله با ابولا، حضور مستمر نظامی خود در غرب آفریقا و دیگر مناطق این قاره را توجیه کرده‌اند!

علاوه بر این، طی دهه‌های اخیر، شاهد آزمایش انواع واکسن‌ها و دارو‌های ساخته شده توسط کمپانی‌های غربی در آفریقا بوده‌ایم. اکثر این آزمایش‌ها به صورت غیر قانونی و ضد انسانی صورت می‌گیرد، زیرا فردی که مورد آزمایش قرار می‌گیرد، نسبت به عوارض واکسن و دارو روی بدن خود و خطرات احتمالی آن آگاهی ندارد. آزمایش واکسن‌ها و دارو‌های پیشنهادی برای مواجهه با ایدز (HIV) تاکنون منجر به قربانی شدن هزاران نفر در نقاط مختلف آفریقا شده است. فراتر از آن، هزاران نفر نیز در پروژه‌های «عقیم‌سازی ناآگاهانه» دچار آسیب شده یا حتی جان خود را از دست داده‌اند.

سوءاستفاده مدعیان حقوق بشر از فقر در آفریقا

فقر دولت‌های آفریقایی و تعداد بالای مبتلایان در آن‌ها (مبتلایان ایدز، ابولا و...) به صورت خودکار آن‌ها را به کمپانی‌های دارویی در دیگر کشور‌های دنیا محتاج کرده است. در این میان، کمپانی‌های دارویی در غرب، در ازای ارائه سوبسید و یارانه به برخی دولت‌های آفریقایی و ارسال دارو برای آن‌ها از این دولت‌ها به صورت غیرمکتوب تضمین گرفته‌اند تا مانعی جدی در برابر انجام تحقیقات و آزمایش‌های پرریسک خود روی ساکنان آسیب‌پذیر آن‌ها ایجاد نکنند.

به عبارت بهتر، در یک آپارتاید دارویی آشکار، دولت‌های آفریقایی تحت فشار و اجبار شرکت‌های دارویی در غرب، ناچار می‌شوند کمترین محدودیت‌های قانونی ممکن را برای تست آزمایش‌ها، واکسن‌ها و دارو‌های تولید شده کمپانی‌های غرب ایجاد کنند. با این وجود، در بسیاری از موارد حتی دولت‌های آفریقایی در جریان نوع آزمایش‌های انجام شده و ماهیت واقعی آن‌ها نیز قرار ندارند! در این میان، بیشتر جان افرادی در خطر است که به دلیل زندگی در مناطق بسیار محروم، قبایلی و فاقد امکانات بهداشتی، تمرکز رسانه‌ای روی آن‌ها وجود ندارد و حتی در صورت قربانی شدن (بر اثر آزمایش‌های خطرساز کمپانی‌های دارویی غرب) کسی پیگیر وضعیت و سرنوشت آن‌ها نیست.

روزنامه نیویورک تایمز در ۳۱ جولای سال ۲۰۰۷، در مقاله‌ای تحت عنوان «چرا آفریقایی‌ها از دارو‌های غربی می‌ترسند» اذعان کرد: رخداد‌هایی که در جریان آزمایش‌های دارویی (از سوی کمپانی‌های غربی) در آفریقا و طی یک قرن گذشته به وقوع پیوسته است، منجر به ترس ساکنان آفریقا از دریافت دارو‌ها و واکسن‌های ما شده است. چاد، نیجریه و بورکینافاسو کشور‌هایی هستند که از بیماری فلج اطفال رنج می‌برند، اما بسیاری از ساکنان آن‌ها حاضر نیستند واکسن فلج اطفال را بزنند. آن‌ها معتقدند این واکسن‌ها ممکن است به ویروس ایدز یا فاکتور‌های عقیم کننده آغشته باشد؛ و حالا کرونا؛ کمپانی‌های دارویی در غرب که ارتباط مستقیم و گسترده‌ای با امریکا و دولت‌های اروپایی دارند، اکنون به نقشه آفریقا خیره شده‌اند! آن‌ها در انتظار پیک شیوع کرونا در قاره سیاه هستند. به نظر می‌رسد طی ماه‌های ژوئن و آگوست که میزان ابتلای ساکنان آفریقا به کرونا به شدت افزایش خواهد یافت، شاهد برپایی آزمایشگاه‌های مرگ امریکا و اروپا در این قاره خواهیم بود. کمپانی‌های دارویی معتقدند طی ماه‌های آتی و با افزایش تصاعدی شمار مبتلایان به کرونا در آفریقا و همچنین احتمال مرگ برخی مبتلایان، می‌توان عدم موفقیت در تست دارو‌ها و واکسن‌های تولیدی خود در بدن مبتلایان و حتی افراد سالمی که جهت پیشگیری آن‌ها را دریافت می‌کنند، به پای مرگ بر اثر کرونا نوشت.

برپایی آزمایشگاه‌های مرگ

در حقیقت اظهارات دو متخصص نژادپرست فرانسوی، نه از روی تصادف و نه اشتباه لفظی بیان شده است! این اظهارات که در طول دهه‌های گذشته و در خصوص انجام آزمایش‌های غیرانسانی در قاره سیاه شاهد آن بوده‌ایم، نشان‌دهنده عمق فاجعه‌ای است که در ماه‌های آینده، حیات مردم آفریقا را تهدید می‌کند؛ مردمی که نه تنها طی قرون و دهه‌های گذشته، بلکه در حال حاضر نیز از شر جنایات عامدانه و گسترده امریکا و کشور‌های اروپایی در امان نبوده و نیستند!
 
قبرستان سیاهان کرونایی!

جنایت علیه بشریت تنها به نادیده گرفتن حقوق سالمندان در اروپای توسعه‌یافته منتهی نمی‌شود. روایت وضعیت سیاهپوستان امریکایی به قدری تلخ است که قلب هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد. پایگاه تحلیلی بیزینس اینسایدر در گزارشی از وضعیت وخیم تبعیض نژادی در ایالت میزوری که یکی از مهم‌ترین ایالت‌های امریکا به حساب می‌آید پرده برداشته است و در آماری عجیب می‌گوید که از میان کشته‌های ویروس کرونا تنها سه نفر سفیدپوست بوده‌اند و همه قربانیان سیاهان آفریقایی- امریکایی هستند! در ادامه این گزارش آمده است:

تمامی مرگ و میر‌های گزارش شده در شهر سنت‌لوئیس تا تاریخ دهم آوریل، همگی آفریقایی- امریکایی تبار بوده‌اند و تنها بعد از این تاریخ بود که با فوت یک زن هیسپانیک، یک مرد سفیدپوست ۹۰ ساله و یک زن ۸۰ ساله سفیدپوست این آمار تغیییر کرد.
با اینکه طبق آمار اداره آمار امریکا، تنها ۹/ ۲۴ درصد از جمعیت سنت‌لوئیس سیاهپوست و ۲/ ۶۸ درصد سفیدپوست هستند، اما ویروس کرونا با سرعت به جامعه سیاهپوستان سنت‌لوئیس حمله کرده است و طبق آمار رسمی اعلام شده درباره مبتلایان کرونا ۵۵ درصد از مبتلایان سیاهپوست و تنها ۶/ ۳۶ درصد سفیدپوست هستند.

سی ان ان (رسانه امریکایی) می‌گوید در ایالت شیکاگو آفریقایی‌ها ۳۰ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند و این در حالی است که ۷۲ درصد از قربانیان کرونا سیاهپوستان هستند. تبعیض‌های نژادی همچنین در ایالت‌هایی مثل لوئیزیانا، ایلینوی، نیوجرسی و میشیگان مشهود است.

یک جراح امریکایی در این باره می‌گوید: ضربه وارد شده به جمعیت سیاهپوستان بیشتر از اینکه یک معضل نژادی باشد، معضل اجتماعی است. ابتلا به ویروس کرونا به مسائل ژنتیکی و بیولوژی ربطی ندارد، ولی افرادی که به خاطر موقعیت اجتماعی و شغلی، ارتباط بیشتری با محیط دارند بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

دکتر الکس گازرا، رئیس گروه پاندمیک سنت‌لوئیس معتقد است این تبعیض و نابرابری‌های اجتماعی مدت‌ها قبل از شیوع ویروس کرونا در ایالات متحده امریکا وجود داشته است. می‌دانیم که این ویروس، کسانی را که به درمان دسترسی ندارند بیشتر به چالش می‌کشد.

بل ادواردز فرماندار لوییزیانا نیز می‌گوید: بیش از ۷۰ درصد از مرگ ناشی از کرونا، مربوط به بیماران آفریقایی- امریکایی بوده که تنها ۳۲ درصد جمعیت ایالت را به خود اختصاص می‌دهند.

بازتاب نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی و تفاوت‌ها در دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی در نخستین داده‌هایی که در نیوجرسی و میشیگان به‌دست‌آمده است دیده می‌شود. در این ایالات سیاهپوستان بیش از ۴۰ درصد از مرگ‌های ناشی از کووید ۱۹ را به خود اختصاص می‌دهند، در حالی‌که تنها ۱۴ درصد از جمعیت کل این دو ایالت را تشکیل می‌دهند.

معاون فرماندار میشیگان، گارلین گیل‌کرایست که رئیس کارگروه ویژه بررسی دلایل آسیب‌پذیری بیشتر جامعه سیا‌هپوستان امریکایی در قبال ویروس کروناست، می‌گوید: مردم خانه‌خراب می‌شوند. من ۱۵ نفر از خویشاوندان خود را در شهر دترویت به‌خاطر این ویروس از دست داده‌ام.

در نیویورک به گفته مقامات شهر، قربانیان اسپانیایی‌تبار ویروس کرونا، ۳۴ درصد آمار مرگ و میر را به خود اختصاص داده‌اند و این در حالی است که ۲۹ درصد از جمعیت بیش از ۸ میلیونی شهر را تشکیل می‌دهند. سیاهپوستان نیویورک نیز که ۲۲ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند، ۲۸ درصد از کشته‌های ویروس کرونا در این شهر را به خود اختصاص داده‌اند. 

فرماندار نیویورک اندرو کومو ضمن تعهد به افزایش آزمایش‌ها و تحقیقات در میان جامعه سیاهپوستان و لاتینو‌ها، این سؤال را پرسید که: چرا سیاهپوستان و لاتینو‌های بیشتری دچار این ویروس می‌شوند؟ ما شاهد این مسئله در سرتاسر کشور هستیم. می‌دانم که تعدد بیماری‌های مزمن وجود دارد، اما فکر می‌کنم این تنها دلیل نیست. می‌دانید، همیشه اینگونه به نظر می‌رسد که فقرا باید بیشترین هزینه را بپردازند. چرا اینطور است؟ فرقی نمی‌کند که چه موقعیتی باشد.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار