سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: به گزارش مهر، علیمحمد مؤدب دبیر بخش شعر دوازدهمین جشنواره شعر و داستان انقلاب با اشاره به اهمیت ادغام این دو بخش و برگزاری در یک جشنواره گفت: به نظرم همنشینی شعر و داستان در این جشنواره اتفاق مبارکی است و من به شخصه از حضور در جشنوارههای شعر و داستان خاطرات خوبی دارم. به نظرم حتی نباید این همنشینی را صرفاً در یک رویداد مثل جشنواره تعریف کرد و باید آن را گسترش داد. وقتی یک شاعر یا نویسنده به جشنوارهای راه مییابد، با پویندگان و محققان آن حوزه ارتباط میگیرد که این تعامل در سرنوشت و آینده شعر و داستان ایرانی مؤثر است. وی افزود: نگاه داستاننویسان و شاعران به جهان بهگونهای دیگر است و این دو بخش بر یکدیگر تأثیر متقابل میگذارند. بنده شاهد بودم، دوستیهایی در جشنوارههای شعر و داستان ۲۰ سال قبل شکل گرفت که تا امروز برای ادبیات ایران مایه برکت است و شاعران و داستاننویسان توانستهاند، چه از لحاظ نگرشی و فنی و چه در عرصه اجرایی و بعد عملیاتی و اداری فعالیتهای ادبی به هم کمک کنند و این اتفاق در مجموع ادبیات امروز ایران را رنگینتر کرده است. مؤدب با اشاره به لزوم همنشینی و ارتباط حوزههای مختلف هنر با ادبیات و یکدیگر عنوان کرد: تعامل میان هنرها و همنشینی هنرمندان رشتههای مختلف خلق هنر را رشد داده و کیفیتر میکند. همچنین تعاملهایی را که منجر به این هدف میشود، در کوتاهمدت ممکن میکند، برای مثال دوستیهایی میان هنرمندان رشتههای مختلف که ممکن است در شرایط عادی ۲۰ سال زمان ببرد، در فرصت یک جشنواره به راحتی شکل میگیرد. وی ادامه داد: در تضارب با سایر هنرها نیز رشد هنرمند تصاعدی خواهد بود و اتفاقهای تازهای در حوزه کار خلاقه شکل میگیرد که بدون این تعامل، ممکن نخواهد بود.
دبیر بخش شعر جشنواره شعر و داستان انقلاب درباره این رویداد نیز توضیح داد: انقلاب اسلامی ایران مهمترین تجربه انسان ایرانی در ۱۰۰ سال اخیر است؛ تجربه زیستی معاصری که گوشههای کشف نشده و گنجهای پنهان بسیاری دارد. برگزاری جشنوارهای ادبی ویژه این موضوع، مایه خیر و برکت است و ما را قادر میکند که حافظه تاریخی خود را تقویت کنیم. سال گذشته در برخی حوادث شعارهایی شنیده شد که نشان میدهد جامعه ما بسیار بیشتر باید به موضوع حافظه تاریخی فکر کند و مدیران ما باید حافظه تاریخی را جدی بگیرند.