کد خبر: 1004105
تاریخ انتشار: ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۷
هنرمندان و ورزشکاران از مردم خواستند
درست است اسفند خوشی نکردیم و فروردین عید نداشتیم، درست است ماه‌رمضان روزه‌دار بودیم و حال هر سال را نبردیم و همه‌اش هم به گردن کروناست، ولی فعلا وضع همین است و نمی‌شود کاری‌اش کرد.
سرويس جامعه جوان آنلاين: یاد ۹۴ روز پیش به خیر. یاد آن آخرین روز بدون کرونا، آن روز که دستمان را هی نمی‌شستیم، ماسک نمی‌زدیم، در جیبمان الکل نداشتیم، دوستمان را در آغوش می‌گرفتیم و می‌خندیدیم و دست نشسته حتی برای هم لقمه می‌گرفتیم و اگر صدای عطسه و سرفه‌ای می‌آمد به صاحبش چشم‌غره نمی‌رفتیم و توی متروی شلوغ از سر و کول هم آویزان می‌شدیم بی‌ترس ویروس و وحشت مریضی. یادش به خیر.

حالا، اما ۹۳ روز بعد از آن همه آزادیِ قدرندانسته است، امتداد سه ماه با کرونا بودن، سه ماه پیر شدن، خسته شدن، حسرت خوردن و دعا کردن برای پایان کرونا و برگشت زندگی به چرخه عادی‌اش.

خدا می‌داند ملت ایران در این سه ماه چقدر خسته شد، چقدر فشار روانی تحمل کرد، چقدر در خانه نشست و به در و دیوار زل زد، چقدر شب‌های عید را سوت و کور گذراند، چقدر نوروزش بی‌رونق و تنها بود، اصلا این ملت دلش لک زده برای یک مهمانی، برای دور هم نشستن و گل گفتن و گل شنیدن، برای یک پارک رفتن بی‌دغدغه، بساط پهن کردن و خوش بودن، اصلا برای یک سینما رفتن، یک فیلم دیدن درست و حسابی روی پرده نقره‌ای.

آه که چقدر دلمان تنگ است برای دیدن یک فوتبال زنده، یا آبشار زدن‌های والیبالیست‌های قهرمان یا کنده‌کشی‌ها و زیرگرفتن‌های پهلوانان کشتی در قاب تلویزیون. ۹۳ روز است با این دلِ تنگ و یک مشت ناکامی، همنشین کروناییم و معلوم نیست این عدد به چند برسد خلاص خواهیم شد، اما مرغ بی‌تاب دلمان نگاهی انداخته به تقویم، به روز‌های یکشنبه و دوشنبه هفته بعد که عید فطر است و تعطیل؛ دوتعطیلی که اگر به پنجشنبه و جمعه و شنبه سنجاق شود، بره‌کشان اهل سفر می‌شد اگر کرونا نبود. اما کرونا هست، خوب و قلدر هم هست.

نگاهی به آمار‌ها بیندازید. دیروز ۶۲ ایرانی از بین ما پرکشیدند، پریروز هم ۶۹ نفر. آمار ابتلای دیروز ایرانیان به ویروس ۲۱۱۱ نفر بود، روز قبلش هم ۲۲۹۴ که روی هم می‌شوند بیشتر از آمار مبتلایان خیلی از کشور‌های جهان.

درست است اسفند خوشی نکردیم و فروردین عید نداشتیم، درست است ماه‌رمضان روزه‌دار بودیم و حال هر سال را نبردیم و همه‌اش هم به گردن کروناست، ولی فعلا وضع همین است و نمی‌شود کاری‌اش کرد.

اما می‌شود باز هم دندان روی جگر گذاشت و تحمل کرد، می‌شود بی‌خیال این روز‌های قرمز روی تقویم شد و مثل سیزده‌به در که حماسه‌ای ملی خلق شد لااقل برای تفریح و خوشگذرانی راه جاده را در پیش نگرفت و سفر را فقط به مورد اورژانسی محدود کرد و اورژانسی‌ها را هم با رعایت همه موازین بهداشتی به آخر رساند. درست است که نسبت به اسفند و فروردین اوضاع خیلی چیزها‌- از ماسک و دستکشی که قحطی‌اش تمام شده تا ژل ضدعفونی که دیگر به همه می‌رسد و مافیا ندارد- بهتر شده، ولی اوضاع آمار‌ها اصلا خوب نیست، چه آمار ابتلا‌ها و چه آمار مرگ ها. اصلا الان وقت سفر نیست که اگر سفری هم اتفاق بیفتد، وقت خوش گذشتن نیست. پس آمار‌ها را بگذاریم جلوی چشممان و روزی چند بار مرور کنیم و یاد خودمان بیندازیم که امروز ۳۱ اردیبهشت حال و روزمان چندان با اسفند و فروردین تفاوت نکرده و خطر همان است که بود؛ دیروز ۶۲ نفر جانشان را از دست دادند، فقط یک نفر کمتر از ۲۱ اسفندی که پشت سر گذاشتیم. ۱۲ چهره شناخته شده عالم هنر و ورزش که شما همه‌شان را دوست دارید نیز همین‌ها را از شما می‌خواهند، البته هرکدام با ادبیات خود و از زاویه‌ای که به ماجرای کرونا نگاه می‌کند.

هرمز شجاعی‎مهر/ مجری تلویزیون: به خاطر کادر درمان سفر نرویم

از همان روز‌های اول شیوع کرونا در کشور، در رسانه‌ملی و در رسانه ‏های نوشتاری کشور اطلاع‏رسانی دقیقی درباره این بیماری صورت‌گرفت. به‌خاطر همین، بسیاری از مردم هشدار‌های بیماری را جدی گرفتند، پروتکل‎ها را رعایت کردند و در خانه ماندند. نکته مهم در این میان اما، تعطیلات پیش‌روی عید‌فطر است.

پیش از این، به‌خاطر شیوع ویروس کرونا، تعطیلات عید و بسیاری از برنامه‎های روزمره‌ای که در این ایام به طور معمول انجام می‎شود، تغییر کرد. بیشتر مردم، رعایت‌کردند و در خانه ماندند و به همین شکل همه‌گیری کرونا، تا حدودی کنترل‌شد. اما این بیماری هنوز ریشه‏ کن نشده‌است و احتمال طغیان دوباره آن وجود دارد؛ بنابراین بهتر است که مردم همچنان اصل در خانه ماندن را جدی بگیرند و درست مانند تعطیلات عید، به سفر نروند.

از مردم می‌خواهم که به سختی‌های کادر درمان کشور در ماه‌های اخیر توجه داشته باشند و به‌خاطر کادر درمان، یعنی کسانی که در این ایام شب‌ها و روز‌های متوالی خانواده‏های خود را ندیدند و از بیماران پرستاری کردند، به سفر نروند. با در خانه ماندن، هم خودمان به ویروسی که احتمال ابتلا و آمار مرگ‌ومیر آن بالاست، مبتلا نمی‎شویم و هم کادر درمان به‌زحمت نمی‏افتند و می‏توانند روند عادی زندگی خود را پیش بگیرند.

حسن رنگرز/ پیشکسوت کشتی: با خانواده در خانه بمانید

شیوع کرونا باعث شد که من و خانواده‌ام سبک زندگی خود را تغییر دهیم. اگر تا دیروز، کمتر در خانه بودیم، حالا به لطف ویروس میکروسکوپی، بیشتر در خانه می‏مانیم، با هم حرف می‏زنیم و تفریح می‌کنیم. حالا همه اعضای خانواده در کنار یکدیگر بازی می‏کنیم، غذا درست می‏کنیم و با هم خوش‌می‏گذرانیم. در روز‌هایی هم که در تعطیلات نوروزی قرار داشتیم، بازهم به سفر نرفتیم و الان هم برای تعطیلات عید فطر نمی‌خواهیم سفر کنیم. زیرا حالا زمان آن است که سبک زندگی جدیدی را تجربه کنیم و به همین دلیل، توصیه‏ام به همه مردم آن است که دست به ابتکار بزنند، در خانه بمانند و روزهایشان را طوری برنامه‏ریزی کنند که همه اعضای خانواده با هم خوش‌بگذرانند. با این ابتکار، اعضای خانواده نه در معرض ابتلا به ویروس قرار می‏گیرند و نه احتمال شیوع بیماری وجود دارد. در خانه ماندن، روابط خانوادگی را گرم‏‎تر هم می‎کند و با شرایط بد اقتصادی امروز، به اقتصاد خانواده هم کمک می‏کند.

علیرضا جهانبخش/ بازیکن تیم ملی فوتبال: سفر نرفتن معضل همه دنیاست

درست است که شرایط از روز‌های اول کمی بهتر و قابل‌کنترل‌تر شده، اما این باعث نمی‌شود به روال عادی روز‌های قبل از کرونا برگردیم؛ اتفاقی که در هیچ کشوری از دنیا هم نیفتاده است و همچنان محدودیت‌هایی برقرار است. یعنی هنوز همه‌چیز آن‌قدر که به نظر می‌رسد برای سفر کردن عادی نشده و باید خیلی بیشتر از همیشه حواسمان را جمع کنیم و تحت تاثیر شرایط به ظاهر عادی قرار نگیریم. در بسیاری از کشور‌های دنیا از جمله انگلستان، محدودیت‌های رفت‌وآمد همچنان برقرار است. البته با مرور زمان بعضی از این محدودیت‌ها کمتر شده، اما بهتر است فقط به این محدودیت‌ها توجه نکنیم و خودمان برای سلامت و زندگی‌مان تصمیم بگیریم. بهترین تصمیم هم در چنین شرایطی، متوقف نگهداشتن برنامه سفرهایمان است، چراکه سفر می‌تواند عامل مهمی برای شیوع بیشتر ویروس کرونا در کشور باشد. امیدوارم این ماجرا تمام شود تا در فرصت بهتری بتوانیم دوباره سفر را تجربه کنیم.

احسان حدادی/ قهرمان پرتاب دیسک: حفظ حقوق شهروندی

درست شبیه به پرتاب دیسک می‏ ماند. باید حواست را جمع کنی، تمرکز کنی و بعد پرتاب کنی. اما برای موفقیت، باید قبل از پرتاب‌کردن، کار‌های مقدماتی را انجام داد. باید هر روز تمرین کرد، ورزش کرد و ورزیده شد. برای این که به نتیجه برسی و در مسابقات مقامی کسب کنی، باید این کار‌ها را هر روز انجام دهی. این کار‌ها مربوط به رشته ورزشی من است، ولی همه ما برای انجام کارهایمان باید پیش‎‌زمینه لازم را داشته باشیم، ازجمله برای مدیریت، ورزش‌کردن و حتی مهار ویروسی که این روز‌ها همه کشور را فراگرفته‌است. در این زمینه به‌جز ضدعفونی‌کردن مرتب دست‌ها و سطوح و رعایت پروتکل‎های بهداشتی و فاصله اجتماعی، یکی از مهم‌ترین اقدامات توجه به حقوق شهروندی است. رعایت حق شهروندی تنها بر عهده مدیران دولتی نیست. مردم هم باید به آن توجه کنند. رعایت این حقوق حکم می‏کند که هم مراقب خود بوده و هم مراقب بقیه شهروندان باشیم و رفتار‌های پرخطر انجام ندهیم.

بهداد سلیمی/ پیشکسوت وزنه‏ برداری: وقت برای سفر بسیار است

از قدیم گفته ‏اند: «زندگی، صد سال اولش سخت است.» حالا این یک شوخی است، اما دیر یا زود، بیماری ریشه ‏کن می‏شود و همه چیز به حالت اول برمی‏گردد. ما هر چه بیشتر اصول ایمنی و بهداشتی را رعایت کنیم، بیماری زودتر از بین می‏رود. با بیرون نیامدن از خانه، رعایت مسائل بهداشتی و اصول ایمنی می‎توان به ریشه‏کنی بیماری کمک کرد. شاید یکی دو سال زمان ببرد تا این ویروس از بین برود، شاید هم از بین نرود، حالا، اما وظیفه داریم به نحوی زندگی کنیم که کمتر باهم تعامل داشته باشیم یا کمتر به سفر برویم. می‏دانم این‌طور زندگی کردن سخت است، اما به خاطر حفظ جان خود و اعضای خانواده می‌ارزد که ممنوعیت ‏ها را رعایت و سختی‌ها را تحمل کنیم. یکی از همین سختی‎ها هم سفر نرفتن است. برای حفظ جان خود و مردم و برای این که کادر درمانی کشور که این روز‌ها خیلی به زحمت افتاده‏اند، بهتر است ما هم کمی تلاش کنیم و سختی بکشیم.

احمد نجفی/ بازیگر سینما و تلویزیون: خودخواه نباشیم

به مردمی که با وجود تداوم جولان ویروس کرونا در کشورمان همچنان قصد سفر در ایام عید فطر را دارند، می‌گویم خانم‌ها، آقایان، خواهش می‌کنم که چنین کاری انجام ندهید. چون هنوز هم ممکن است که با سفرکردن باعث سرایت این ویروس شوید. ما ملت فهیمی هستیم. چرا بعضی افراد به این مسائل توجه نمی‌کنند؟ این چه وسوسه‌ای است در این افراد که حتما باید در این شرایط به مسافرت بروند؟ این احتمال وجود دارد که با سفرکردن باعث مبتلا و حتی کشته‌شدن افراد دیگر شوید. شاید با این کار‌های شما مملکت ما دوباره وارد بحران بهداشتی شود. اصولا چرا بعضی‌ها چند هفته‌ای است که بی‌خیال کرونا شده‌اند و از تجهیزات پزشکی سفارش‌شده استفاده نمی‌کنند؟ مردم، لطفا به این مسائل بی‌توجهی نکنید، ما همچنان درگیر معضلات ناشی از همه‌گیری این بیماری هستیم، خواهشا چند ماه دیگر هم جلوی بعضی خواسته‌های خود بایستید. اگر ما به اصل فاصله‌گذاری اجتماعی بی‌توجهی کنیم، کرونا همچنان همراه ما خواهدبود. اگر این رفتار‌ها باعث شود موج دوم کرونا در مهرماه آغاز شود، سال تحصیلی آینده هم مجددا مدارس تعطیل خواهدبود. در این شرایط، هم بچه‌هایتان بلاتکلیف می‌مانند و هم زندگی خودتان مختل می‌شود؛ بنابراین از افرادی که قصد سفر در تعطیلات عید فطر را دارند خواهش می‌کنم دست از این کار خود بکشند.

سپند امیر سلیمانی/ بازیگر سینما و تلویزیون: سفری با ویژگی‌های جدید

هیچ کس در جهان نمی‌داند ماجرای کرونا تا کی ادامه دارد، بنابراین نمی‌توانیم به مردم بگوییم تا مدت نامعلومی در خانه بنشینید. چیزی که مشخص است، این که در ایران و همه دنیا اوضاع خیلی آرام‌آرام به حالت عادی خود برمی‌گردد. البته نباید فراموش کنیم که عادی بودن اوضاع با بی‌خیالی بسیار تفاوت دارد. به همین دلیل، معتقدم اگر ما می‌توانیم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به بانک یا سرکار برویم، پس می‌توانیم به سفر هم برویم. البته این سفر با سفر‌هایی که پیش از این رفته بودیم حتما تفاوت‌های محسوسی دارد. طبیعتا بهتر است که به رستوران نرویم و صرفا از طبیعت و هوای خوب آن لذت ببریم. پس می‌شود سفر رفت، اما با پروتکل‌های جدیدی که قطعا شرایط سفر را کمی برایمان سخت‌تر می‌کند. بهتر است بنا را بر رعایت احتیاط که شرط عقل است، بگذاریم. آن‌وقت است که با سفری روبه‌رو هستیم که باید در آن محدودیت‌هایی را رعایت کنیم.

جواد نکونام/ مربی فوتبال: همه برای یک هدف

همه ما یک هدف داریم و آن هم این است که موارد لازم را رعایت کنیم تا این بیماری از کشور ما خارج شود؛ پس باید با در نظر گرفتن شرایط فعلی برای کار و تفریح و زندگی‌مان، تصمیمات درست و عاقلانه‌ای بگیریم. طبیعتا این روز‌هایی که گذراندیم برای هیچ‌کس آسان نبود، اما فکر می‌کنم بدتر این است که احساس کنیم قرار است همه مراقبت‌ها و رعایت کردن‌های‌مان در این چند ماه بر باد برود؛ پس نباید با اقداماتی مانند سفر کردن مسبب این اتفاق باشیم. در روز‌هایی که هرکسی با هر شغل و جایگاهی، فعالیت‌های عادی زندگی‌اش دچار اختلال شده بود، حیف است اگر زمانی که در روز‌های مدیریت بیماری هستیم، دوباره با تصمیم‌های احساسی سر جای اول برگردیم و آمار مبتلایان را بالا ببریم و زنجیره بیماری را گسترش بدهیم؛ اتفاقی که هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد رخ بدهد، اما گاهی ناخواسته و با رفتار‌هایی مانند سفر‌ها و رفت و آمد‌های غیرضروری، اتفاق می‌افتد.

سعید عزت‌اللهی/ بازیکن تیم ملی فوتبال: برمی‌گردم، اما با رعایت پروتکل‌

از وقتی ادامه برگزاری بازی‌های لیگ برتر بلژیک را لغو کردند، کار من هم در این کشور تمام شد و از آن روز چمدانم را بسته‌ام و می‏‎خواهم به ایران برگردم. اگر شرایط کاری‎ام طوری بود که در بلژیک بمانم، تن به سفر کردن نمی‏دادم. موضوع، اما این‌است که دیدار با خانواده و دلتنگی دوستان و آشنایان باعث شده به سفر فکر کنم. می‏دانم که ویروس کرونا نه در ایران که در همه جای جهان وجود دارد و همه باید تا جای ممکن پروتکل‏های بهداشتی را رعایت کنند و به سفر نروند. اما اگر کسی مانند من مجبور باشد سفر کند، باید نسبت به رعایت تمام ضوابط بهداشتی از جمله حفظ فاصله‏گذاری، پوشیدن دستکش و ماسک زدن توجه داشته باشد. علاوه بر اینها، استفاده از مواد ضدعفونی‎کننده و گرفتن جلوی دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه هم از جمله کار‌هایی است که خطر ابتلا و شیوع را به حداقل می‏رساند. کار‌های پیش‎پاافتاده‏ای که البته به پاره شدن زنجیره ابتلا کمک می‌کند. البته من هم بعد از سفر به ایران همه این کار‌ها را انجام خواهم داد، در خانه خواهم ماند و با این که دلم برای دیدن شهر‌های زیبای ایران تنگ می‌شود، به هیچ شهری سفر نخواهم کرد و پروتکل‎ها را همچنان اجرا خواهم کرد.

گیتی خامنه/ مجری تلویزیون: وجدانمان چه می‌گوید؟

مولانا می‌گوید کهنه‌ها را دور بریزیم تا عید نور در آید؛ هموطن عید بندگی و دلبردگی مبارک. اگر نیک بنگریم، مهمان نا‌خوانده این روز‌های دنیا، سبک نویی از زندگی را به رخمان کشید که چه دوستش داشته باشیم و چه نه، آن گونه که افتد و دانی حداقل تا مدتی روزمرگی‌هایمان را رنگ دیگری می‌زند. اما عید که می‌آید، برحسب عادت مألوف، می‌خواهیم ملال‌مان را به دست دگرگونی طبیعت بسپاریم و دلتنگی‌مان را به دامن پر گل دشت‌ها بیاویزیم و به سفر برویم؛ غافل از این‌که این‌بار، آسمان و جنگل و دریا، خوش‌آمدمان نمی‌گویند اگر شکستن قداست قرنطینه و قدم‌گذاشتن به فضای بیرون را راه و رسم‌مان بگیریم. حق‌کشی نابخشودنی است که خود ما و عزیزان‌مان و همه آن‌ها که سودایی برای سیر و سیاحت دارند، پا روی دل‌مان می‌گذاریم و آن را به وقتی دیگر موکول می‌کنیم، اما باشند کسانی که سلامت‌مان را به خطر می‌اندازند. راستش تا دنیا است و تا وجدان ما بیدار، آن را نخواهیم بخشید! واقعیت این است که اگر ما این حریم را پاس نداشته باشیم، آیندگان بی‌هیچ ملاحظه‌ای ما را به جرم خودخواهی و زیر پا گذاشتن حق دیگران نکوهش خواهند کرد.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار