فعالیت سیاسی منتقدانه و با رعایت اصول، در ایران امروز کاری بسیار فرساینده و خسته‌کننده است... در حال حاضر... جامعه شکننده‌تر، کم‌حوصله‌تر و خشمگین‌تر (از قبل) است. نیرو‌های تعدیل‌کننده نیز اعتبار خود را از دست داده‌اند.
این عبارت بخشی از گفت‌وگوی علیرضا علوی تبار، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت (شعبه دوم حزب منحله مشارکت) با روزنامه اعتماد است، بی آنکه به مخاطب بگوید مسبب جامعه کم‌حوصله و خشمگین کیست و شرایط اقتصادی حاکم بر کشور معلول کدام سیاست‌هاست.
این فعال سیاسی تندرو در پاسخ به این سؤال که «اگر هدف از اصلاحات، اصلاح ساختار قدرت باشد، اصلاح‌طلبی جامعه‌محور نوعی فراغت از مسئله اصلی نیست؟» گفته: «اصلاح‌طلبی جامعه‌محور اگر بخواهد به عنوان یک راهبرد سیاسی تفسیر شود، باید مرز خود را با «فعالیت‌های خیریه‌ای» و «ارائه خدمات اجتماعی» مشخص کند... تکیه اصلاح‌طلبی جامعه محور بر «فرودستان» جامعه است و می‌کوشد از طریق ایجاد و تقویت‌های «جنبش‌های اجتماعی» و «سازماندهی نیرو‌های اجتماعی» به هدف اصلاح ساختار سیاسی دست یابد».
علوی‌تبار تلویحاً چشم انداز اصلاح‌طلبان برای سازماندهی «فرودستان» را نه کمک به حل مشکلات آن‌ها بلکه بهره‌گیری از این جنبش برای پیش بردن اهداف سیاسی و بلکه امنیتی تعریف می‌کند: «این راهبرد می‌کوشد تا با آموزش همراه با فعالیت سیاسی، نگرش مردم را تغییر داده و با ایجاد سازمان‌های مناسب و ایجاد قدرت همسنگ، نیرویی در جامعه ایجاد کند که بتواند «با قدرت، قدرت را مهار کند.» اعتراض و اشکال گوناگون اعتراض اجتماعی، ابزار جنبش‌های اجتماعی برای پیشبرد برنامه‌های خود است. در واقع این راهبرد «جنبش اجتماعی» و «سازماندهی فرودستان جامعه» را با هدف نهایی اصلاح ساختار سیاسی دنبال می‌کند.» این رویکرد در حالی است که جریان اصلاح‌طلبی همواره طی دو دهه گذشته پایگاه اجتماعی خود را طبقه متوسط تعریف و قشر آسیب‌پذیر جامعه را «قابلمه به دستانی» تعریف می‌کردند که برای هر چیزی صف می‌بندند. بنابراین طیف تندروی اصلاح‌طلب، مردم و به خصوص قشر ضعیف جامعه را صرفاً به عنوان یک طعمه برای «سیاهی لشکرِ آشوب‌های خیابانی» می‌بیند. علوی تبار پیش از این نیز با خط دهی به اوباش و اغتشاشگران، تأکید کرده بود که آن‌ها پس از به خیابان آمدن بایستی مراکز حساس نظام را اشغال کنند!
این فعال تندرو اصلاح‌طلب مهر ۹۸ نیز گفته بود: «اصلاح‌طلبان باید از فرصت انتخابات برای به راه‌انداختن تظاهرات خیابانی علیه نظام اسلامی استفاده کنند»!
بانیان وضع موجود اقتصادی که اکنون مردم شریف ایران را جماعتی خشمگین و کم حوصله و شکننده جا می‌زنند، همان‌هایی هستند که طی هشت سال گذشته بر دولت، مجلس و شورا‌های اسلامی شهر مسلط بوده‌اند و اگر عصبانیتی نزد ملت ایران دیده می‌شود ناشی از عملکرد همین جماعت است.
