سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: نشست ادبی شعر دفاع مقدس و مقاومت، بررسی تاثیرگذاری شعر دفاع مقدس بر شعر فلسطین، به مناسبت روز آزادسازی خرمشهر و تقارن آن با روز جهانی قدس و روز مقاومت دزفول، با شعرخوانی شاعران کشور و پارسیزبانان سایر کشورهای جهان توسط اداره کل کتابخانههای عمومی استان تهران با استفاده از ظرفیت فضای مجازی برگزار شد. در این نشست شاعرانی، چون مصطفی محدثی خراسانی و محمدرضا سنگری همراه پژوهشگران و نویسندگان دفاعمقدس و پایداری به بررسی روند شکلگیری این نوع از ادبیات پرداختند. کاظم رستمی، شاعر و پژوهشگر که اجرای این نشست را برعهده داشت، در آغاز این نشست گفت: این، اولین نشست از سلسله نشستهای ادبی با محوریت شعر و ادبیات دفاع مقدس است که اداره کل کتابخانههای عمومی استان تهران آن را برنامهریزی کرده است. وی با اشاره به هجمهای که در دوران دفاع مقدس به هویت فرهنگی کشور شد، گفت: ملتی که مورد هجوم واقع شد، نور امید را زنده نگه داشت. جلال آلاحمد در صحبتهایش گفته است کارهایی که امروز در ادبیات انجام میدهیم، تاثیرش را سالها بعد در جامعه میبینیم. به نظر میرسد برعکس این حرف هم اتفاق میافتد، یعنی اتفاقاتی در جامعه میافتد که بعدها در شعر و ادبیات تجلی پیدا میکند.
در ادامه این نشست محمدرضا سنگری، گفت: به طور طبیعی وقتی جنگ اتفاق میافتد، نیاز اولیه این نیست که آدمها به شکل اتوکشیده در جنگ شرکت کنند. به همین ترتیب در آغاز دفاع نباید انتظار شعر پخته داشته باشیم. اولین اتفاق در این زمان شکلگیری شعار است. شعار فشرده اندیشه است که به شکل آهنگین بیان میشود، اما هنوز ارجمندی شعار را درست تعریف نکردهایم و به همین دلیل گاهی بعضی واژهها بدنام تعبیر شدهاند. شعار همیشه منفی تلقی شده در حالی که بخشی از هویت هر جریانی است. در کربلا هم نخستین حرفها در شعار و بعد در رجز و شعرها دیده شد. سنگری با اشاره به فقدان ناامیدی در ادبیات دفاع مقدس گفت: در انبوه این همه رنج، ناامیدی دیده نمیشود. ادبیات ما، ادبیات امید است. آنها که ادبیات قبل از انقلاب اسلامی را تجربه کردند، میدانند که در آن زمان، ادبیات یأسآلود بود. مرگ، زمستان، بنبست و تاریکی واژههای قالب بودند، اما مجموعه آثاری که بعد از انقلاب چاپ شدند حتی نامشان امیدبخش است، نامهایی مانند تنفس صبح، در کوچه آفتاب و... این یعنی نسلی امیدوار به رغم مخاطراتی که پیش رویش است، به وجود آمده است.