سرویس جامعه جوان آنلاین: هادی کیا دلیری در تشریح علل وقوع آتش‌سوزی‌های گسترده در جنگل‌های زاگرسی پرداخت و گفت: یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر این رخداد تغییر اقلیم است که باعث کاهش بارندگی و تشدید خشکیدگی درختان زاگرسی شده‌است، تغییرات اقلیمی باعث برهم خوردگی روند طبیعی بارندگی‌ها شده‌است و از طرفی تخریب جنگل‌ها در این منطقه موجب افزایش گیاهان علفی و تراکم بیشترشان شده و با یک گرمای معمولی جرقه‌ای برای وقوع آتش‌سوزی است.
کیا دلیری افزود: هر چند آتش‌سوزی یکی از پدیده‌های طبیعی در مناطق جنگلی از جمله جنگل‌های زاگرسی به حساب می‌آید، اما الگوی آتش‌سوزی‌ها در این مناطق از حالت نرمال خارج شده‌است، شاهد مثال این تغییرات غیر طبیعی را می‌توان از عدم سازگاری حیوانات بومی با این اتفاق در اکوسیستم عنوان کرد.
وی با بیان اینکه بسیاری از کارشناسان و مسئولان ۹۰ درصد آتش‌سوزی‌های جنگل‌ها و مراتع کشور را ناشی از عوامل انسانی می‌دانند، تأکید کرد: اینکه صرفاً بگوییم نیازمند آموزش مردم هستیم که مسئله‌ای را حل نمی‌کند، باید به دنبال انگیزه‌های آن باشیم. برخی از این آتش‌سوزی‌ها یا انگیزه تغییر کاربری اراضی اتفاق می‌افتد، این مسئله ریشه اقتصادی دارد، هر چقدر هم روی فرهنگ مردم کار کنیم مشکل حل نمی‌شود.
رئیس انجمن جنگلبانی ایران با بیان اینکه سازمان جنگل از لحاظ ساختاری یک سازمان ضعیف و دسته چندم در کشور محسوب می‌شود که عهده دار سنگین‌ترین وظایف حکومتی است، ابراز داشت: این سازمان باید از ۸۳ درصد وسعت منابع طبیعی کشور حفاظت کند در حالی که حتی توان تأمین امکانات اولیه حفاظت از جنگل را ندارد، مشکلات ساختاری این سازمان و فسادزا بودن قرارگیری آن در زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی بهترین راه برای بهبود عملکرد آن را جدا شدنش از زیرمجموعه این وزارتخانه و ایجاد وزارت منابع طبیعی دانست. کیا دلیری با تأکید بر اینکه همه مشکلات موجود را نمی‌توان ناشی از مشکلات ساختاری دانست، اما تقویت بدنه مدیریتی، رویکرد فنی داشتن به مسائل مربوط به منابع طبیعی و تقویت بُعد پژوهشی را از لازمه‌های یک ساختار سالم و پویای منابع طبیعی در کشور برشمرد. با وجود تعریف قانونی مسئولیت دستگاه‌های لشکری و کشوری در هنگام وقوع آتش‌سوزی، اما سازمان جنگل‌ها حتی یکبار هم جرئت شکایت از قصور دستگاه‌ها را نداشته‌است.
وی به ماده ۴۷ حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع اشاره کرد و گفت: «براساس این ماده قانونی در موقع آتش‌سوزی در جنگل‌ها تمامی مأمورین دولتی اعم از لشکری و کشوری و شهرداری‌ها که در نزدیکی آن محل باشند در مقابل تقاضای مأمورین جنگلبانی یا ژاندارمری یا بخشداری موظفند با کلیه وسایل ممکنه دولتی و شهرداری که در اختیار دارند در اطفای حریق کمک کنند و مأموران کشوری و شهرداری که در ایفای این وظیفه مسامحه و قصور کنند، بر حسب مورد طبق مقررات مواد ۵۸ و ۵۹ قانون استخدام کشوری مجازات‌می‌شوند. در مورد مأمورین لشکری تعقیب و مجازات آنان طبق مقررات و قوانین نظامی خواهد بود.»
رئیس انجمن جنگلبانی ایران با طرح این پرسش که چرا سازمان جنگل‌ها جرئت شکایت از تعلل دستگاه‌ها و عدم ارائه تجهیزات در زمان آتش‌سوزی‌ها را ندارد؟ در حالی که قانون صراحتاً عنوان کرده‌است که در صورت قصور، مسئولان باید محاکمه و مجازات شوند، اظهار داشت: حتی یکبار هم این سازمان به دلیل قصور دستگاه‌ها از آن‌ها طرح شکایت نکرده‌است، آن هم به این دلیل که قدرتی برای خود متصور نمی‌شود. ضمن اینکه آتش‌سوزی مراتع و جنگل‌ها برای دستگاه تابعه‌اش یعنی وزارت جهاد کشاورزی خالی از سود نیست و می‌تواند طرح‌هایی مثل کشت در اراضی شیبدار را دنبال کند. وی ضعیف بودن سازمان جنگل‌ها به لحاظ بودجه‌ای را زمینه دیگری برای ضعیف عمل کردن در مقابل اجرای این ماده قانونی دانست.
