سرویس اقتصادی جوان آنلاین: به گزارش ایسنا، محمد باقر نوبخت با اعلام توضیحاتی در رابطه با آخرین وضعیت برنامه اصلاح ساختاری بودجه گفت که این برنامه سال قبل به شورای عالی هماهنگی اقتصادی ارائه شد که بررسی بخش‌هایی از آن در این شورا آغاز شده، البته هنوز تکمیل نشده‌است. رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور با بیان اینکه در این سند پیش‌بینی می‌شود چه منابعی و از چه محل‌هایی می‌تواند در طول یکسال فراهم شود و در چه مواردی هزینه کرد تا بتوان منطبق با سیاست‌های موجود به اهداف مورد نظر برنامه دست یافت، افزود: اگر دولت بخواهد بر اساس این تعریف به سمت جلو حرکت کند، نخستین تمرکز خود را باید روی منابع بودجه بگذارد. این در حالی است که منابع بودجه از سه محل تأمین می‌شود: مالیات، گمرک و سایر خدماتی که دولت به مردم عرضه و مابه‌ازای آن پول دریافت می‌کند. وی با بیان اینکه برای مصارف و هزینه‌ها باید از این درآمد‌ها استفاده کرد، گفت: وقتی درآمد‌ها تکافوی همه هزینه‌ها را نمی‌کند، باید دارایی‌هایی (نفت و اوراق) فروخته و به درآمد‌ها اضافه شود تا امورات کشور بگذرد. اوراق به نوعی، واگذاری دارایی‌های مالی و نفت هم به نوعی دارایی‌های سرمایه‌ای کشور محسوب می‌شوند.
نوبخت با اشاره به اینکه دارایی که متعلق به نسل آینده است، کسی حق ندارد آن را بفروشد و صرف هزینه‌های جاری کند، البته اگر دارایی‌ها فروخته و تبدیل به دارایی دیگر شود به یقین کار بدی نیست، گفت: بر اساس قانون حداکثر رقمی که دولت می‌توانست در بودجه سال ۱۳۹۹ از فروش نفت داشته باشد، نزدیک به ۴۹ تا ۵۰ هزار میلیارد تومان است. رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: امسال دولت مجوز فروش ۵۰ هزار میلیارد تومان نفت را از مجلس گرفته، اما ۸۰ هزار میلیارد تومان را در سال جاری باید صرف تملک دارایی‌های سرمایه‌ای (فعالیت‌های عمرانی) کند.
وی افزود: بودجه سال ۹۹ نزدیک به ۵۷۰ هزار میلیارد تومان است که از این میزان تنها ۵۰ هزار میلیارد تومان یعنی کمتر از ۱۰ درصد مربوط به نفت است.
نوبخت بیان کرد: این در حالی است که طی سنوات گذشته بیش از ۵۰ درصد منابع بودجه از نفت تأمین می‌شد.
نوبخت با بیان اینکه اگر نفت کنار گذاشته شود، برای جایگزینی نفت چه منابعی وجود دارد، یادآور شد: یک هزار‌و۳۰۰ هزار میلیارد تومان به‌صورت آشکار و پنهان یارانه در مملکت پرداخت می‌شود. آیا می‌شود درصدی از میزان یارانه پرداختی را در این زمینه استفاده کرد؛ قطع به یقین شدنی است، منت‌ها نیازمند عزم و اراده جمعی است.
