سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: فروش اینترنتی بلیت سینما که اکنون در اختیار یک سامانه متعلق به بخش خصوصی است، با ورود سازمان سینمایی قرار است دچار تحول شود. دگرگونیای که با ایجاد سامانه «سمفا» (سامانه مدیریت فرآیند اکران) رخ خواهد داد، جنبههای مثبت و منفی در پی خواهد داشت. «جوان» در ادامه به چند اثر مثبت و منفی این اتفاق اشاره خواهد کرد.
«سمفا» چیست؟
سمفا متشکل از چهار سامانه فروش اینترنتی است که قرار است فروش اینترنتی بلیت سینماها را برعهده داشته باشند. اکنون ۲۰۱ سینما با ۴۶۴ سالن به سمفا متصل شدهاند. سینما تیکت، آپ، ایران تیکت و سینما بلیت، چهار سامانهای هستند که هسته اصلی سمفا را تشکیل دادهاند و گویا قرار است بعد از بازگشایی سینماها، سایر سامانهها هم درخواست خود را به سازمان سینمایی برای ایجاد بخش فروش بلیت سینما ارائه دهند. سازمان سینمایی زمانی را برای چهار سامانه در نظر گرفته که بتوانند سهم خود را از بازار فروش فیلم به دست آورند و در صورت نرسیدن به حداقل سهم از «سمفا» حذف خواهند شد.
آثار مثبت
رقابتپذیر کردن هر فعالیت تجاری میتواند باعث رونق و توسعه آن شود. انحصاری که تا پیش از این در عرصه فروش اینترنتی بلیت سینما وجود داشت، باعث شده بود که در این زمینه شاهد هیچ تلاشی برای بهتر شدن خدمات و پویایی نباشیم. اگرچه مسئله قیمتگذاری بلیت سینماها در اختیار سامانه فروش نیست، ولی تنوعبخشی به سامانههای فروش، میتواند حس رقابت را ایجاد کرده و زمینه ارائه خدمات و نوآوری را ایجاد میکند. شاید بحث رقابتپذیری را بتوان مهمترین اثر ایجاد «سمفا» دانست. موضوع ثانویه نحوه تقسیم درآمد فروش بلیت میان ذینفعان آن است؛ موضوعی که برای مردم عادی که مخاطب سینما هستند، کارایی ندارد، اما برای سینمادارها از اهمیت بالایی برخوردار است. گفته شده قرار است با راهاندازی «سمفا» پرداخت حقالسهم درآمد بلیت فروشی به صورت آنلاین به حساب سینمادار واریز شود؛ مسئلهای که باعث روان شدن چرخه اقتصادی سینما نیز خواهد شد.
ابهامات و آثار منفی
چگونگی ورود سازمان سینمایی به موضوع سامانههای فروش اینترنتی بلیت سینما، ابهامات و سؤالات زیادی را در پی داشته است. برخی از این سؤالات، عبارتند از: «سهامداران سمفا چه کسانی هستند؟»، «دامنه اینترنتی سمفا متعلق به چه کسی است»، «چرا سمفا برای عقد قرارداد سامانهها با سینماها محدودیت قائل شده است؟»، اولین اثر منفی که این روزها زیاد درباره آن صحبت میشود این است که نفع سازمان سینمایی از ورود به بحث تجاری که در اختیار بخش خصوصی است، چیست؟! آیا قرار است سازمان سینمایی مسیر توسعه را برعکس طی کند و به جای واگذاری اموری که طبق اصل ۱۴۴ قانون اساسی میتواند به بخش خصوصی واگذار شود، صنعت سینما را درگیر تصمیمات دولتی کند؟! مورد دوم اینکه چرا باید دامنه اینترنتی «samfaa. ir» به نام یکی از ذینفعان ثبت شده باشد، در حالی که قرار است یک بخش دولتی آن را مدیریت کند؟! این سامانه به نام شخصی به نام احسان شاکریپور، از مدیران سامانه ایران تیکت است! اینکه یک ذینفع در مقام داوری دیگران برآید، اصل اولیه رقابت سالم را زیر سؤال میبرد. مورد دیگر مطرح شدن اسامی برخی از فیلمسازان و صاحبان سینما به عنوان مالک سامانه است. سازمان سینمایی صراحتاً مالکیت بخش خصوصی در سمفا را رد کرده است، ولی مالک «سینما تیکت» ادعای دیگری دارد. محمدجواد شکوری مقدم، میگوید: «ما خودمان را که نباید گول بزنیم، اول آنکه یکی از همین چهار پلتفرم هسته مرکزی بلیتفروشی یعنی «سمفا» را مدیریت میکند و هم در ارتباط با یکی از سینماداران بزرگ است، پس اطلاعات فروش تک تک سینماها به دست یکی از بزرگترین رقبایشان میافتد، دوم و مهمتر آنکه با این تصمیم عجیب، سینماها میتوانند با هر کدام از این چهار پلتفرم توافق فروش بلیت داشته باشند یا نداشته باشند.» مورد منفی درباره شیوه فعلی سمفا که برای مردم میتواند دردسر درست کند، این است که یک سینما میتواند با هر کدام از چهار سامانه قرارداد ببندد و اجباری به همکاری با همه سامانهها ندارد. این به آن معناست که یک سامانه میتواند همه سینماها را در اختیار داشته باشد و سایر سامانهها چنین اختیاری را نداشته باشند. برای مخاطب خرید بلیت سینما به معنای آن است که باید به هر چهار سامانه سر بزند تا ببیند کدام سامانه با سینمای مدنظر قرارداد دارد! ایرادی که باید سازمان سینمایی برای رفع آن برنامه داشته باشد.